عضو ايراني بنياد مطالعات فرگشت انساني لِورهيولمِ دانشگاه کمبريج از کشف راز چگونگي پراکنده شدن انسان‌هاي مدرن در دنيا پرده برداشت و گفت‌: انسان‌هاي مدرن ارکايک حدود 100 هزار سال پيش از گذرگاهي که محل اتصال آسيا و آفريقا بوده وارد ساير سرزمين‌ها شدند.به گزارش تسنيم، سامان حيدري گوران - سرپرست پروژه پژوهشي رديابي دوران گذر از پارينه سنگي مياني به نوين در منطقه کرمانشاه، با تاکيد بر اهميت دوره گذر از دوره پارينه سنگي مياني به پارينه سنگي نوين اظهار داشت: اين دوره گذر با مسئله انسان مدرن در ارتباط است و پرده از اين راز برمي‌دارد که انسان‌هاي مدرن از کجا و چطور در دنيا پراکنده شدند و برخورد آنها با نئاندرتال‌ها چگونه بوده است.

وي در توضيح نئاندرتال‌ها گفت: حدود 450 هزار سال پيش گونه اي به اسم نئاندرتال‌ها به وجود آمدند که در غرب و خاورميانه شامل ايران و بخش‌هايي از آسياي ميانه زندگي مي‌کردند.وي در ادامه به شکل گيري گروه‌هاي جديدي در آفريقا (اتيوپي و تانزانيا) به نام انسان‌هاي مدرن ارکايک در حدود 200 هزار سال پيش اشاره کرد و گفت: انسان‌هاي مدرن ارکايک در حدود 100 هزار سال پيش از گذرگاهي که محل اتصال آسيا و آفريقا است وارد ساير سرزمين‌ها شدند.

ژن نئاندرتال‌ها در انسان کنوني

اين عضو بنياد مطالعات فرگشت انساني لِورهيولمِ دانشگاه کمبريج افزود: در مورد نحوه خروج انسان مدرن از آفريقا نظريه‌هاي مختلفي وجود دارد که يکي از آنها نظريه خروج موجي يا امواجي چندگانه است که مورد توجه دانشگاه کمبريج نيز است. براساس اين نظريه خروج انسان از آفريقا در چندين مرحله و در دوره‌هاي مختلفي انجام شده است.

اين باستان شناس با بيان اينکه مطالعات ژنتيکي اخير ثابت کرده، مردم کره زمين، از يک نياي کاملاً مشترک به نام انسان مدرن ارکايک هستند، افزود: آخرين يافته‌ها نشان مي‌دهد که قبل از ورود انسان مدرن ارکايک، نانئاندرتال‌ها در اروپا و بخش‌هايي از خاورميانه حضور داشتند و انسان‌هاي مدرن با نانئاندرتال‌ها برخورد کردند.

به گفته وي: مطالعات ژنتيکي نشان مي‌دهد که نانئاندرتال‌ها با انسان مدرني که از آفريقا آمد، رابطه خويشاوندي داشته و در همه انسان‌هاي کنوني زمين 2 تا 4 درصد ژن نئاندرتال‌ها وجود دارد.

وي در ادامه با تاکيد بر اينکه کليد کشف داستان بشر، در منطقه غرب آسيا ( خاورميانه) قرار دارد، گفت: در اين منطقه تعداد زيادي محوطه وجود دارد که نشانه‌ها و مستندات خوبي از مرحله گذر از پارينه سنگي مياني به نوين يعني همان مرحله اي که انسان مدرن وارد منطقه شد را در اختيار ما مي‌گذارد.

حيدري گوران با اشاره به کشف محوطه‌هايي در حدود 70 سال پيش در زاگرس، از بيستون، مجموعه محوطه‌هاي خرم آباد، دو محوطه در منطقه فارس و شنيدار در کردستان عراق نام برد و گفت: شنيدار عراق يکي از مهمترين محوطه‌ها در دنيا است، در اين محوطه تاکنون 12 اسکلت ازنئاندرتال‌ها کشف شده است.

وي در ادامه در مورد دوره گذار از پارينه سنگي مياني به نوين به 5 مدل اشاره کرد و گفت: براساس مدل اول تصور مي‌شود تغيير از پارينه سنگي مياني به نوين در زاگرس خيلي سريع و ناگهاني اتفاق افتاده، اما در مدل دوم بين اين دو دوره يک شکاف بزرگ مطرح شده که کسي در منطقه زندگي نکرده
است.

به گفته اين باستان شناس، در مدل سوم ترکيب مرحله پارينه سنگي مياني و نوين در اثر حوادث زمين شناسي و عوامل طبيعي مطرح مي شود و مدل چهارم به همزماني زندگي نئاندرتال ها و انسان هاي هموساپينس ها (مدرن) در اين محوطه ها اشاره مي کند. در مدل آخر هم تغييري در اثر رابطه خويشاندي بين نئاندرتال‌ها و انسان‌هاي هموساپينس ها (مدرن) مطرح مي‌شود.

وي در ادامه افزود: مدل دوم و سوم منتفي است اما سه مدل ديگر هنوز نياز به بررسي بيشتري دارند.

بحران تخريب محوطه هاي تاريخي در کرمانشاه

حيدري گوران با اشاره به شناسايي 260 غار و پناهگاه در منطقه کرمانشاه گفت: تنها در 52 مورد از 260 غار و پناهگاه، رسوب و مواد باستاني وجود داشت و بقيه محوطه‌ها در دامنه تنها مواد باستاني داشتند.

وي افزود: از 52 مورد ذکر شده 66 درصد در اثر فعاليت قاچاقچي‌ها يا اقدامات عمراني در معرض تخريب قرار داشته يا به طور کامل تخريب شدند.

عضو بنياد مطالعات فرگشت انساني لِورهيولمِ دانشگاه کمبريج با اشاره به ضرورت عمليات نجات بخشي در اين محوطه‌ها، غارها و پناهگاه هاي صخره اي گفت: يکي از موارد بسيار مهم در نجات اين محوطه‌ها توجيه مردم محلي است که بدانند چيز قيمتي در اين مناطق وجود ندارد.

اين باستان شناس با ابراز تاسف از اينکه محوطه يوان در معرض تخريب کامل قرار دارد، گفت: يوان يکي از بزرگترين پناهگاه‌هاي صخره اي در شهرستان کرمانشاه است که متاسفانه عمليات‌هايي مانند ساخت خط کابل نوري و جاده سازي باعث تخريب زيادي در آن شده است.

دومين ساختار سنگي دوران پارينه سنگي در دنيا

وي با اشاره به طرح پژوهشي کاوش در يوان، از وجود يک ديوار سنگي خبر داد و گفت: اگر اين ديوار سنگي مربوط به دوران پارينه سنگي باشد، دومين مورد از ساختار سنگي دوران پارينه سنگي در دنيا را خواهيم داشت.

عضو بنياد مطالعات فرگشت انساني لِورهيولمِ دانشگاه کمبريج همچنين به وجود ابزارهاي سنگي مربوط به دوره پارينه سنگي مياني در محوطه اشاره کرد و گفت: بررسي‌ها نشان مي‌دهد موادي که در دوره پارينه سنگي مياني و توسط نئاندرتال‌ها استفاده مي‌شد با انسان‌هاي مدرن تفاوت زيادي نداشته و همگي از يک نوع مواد خام موجود در منطقه استفاده مي‌کردند.

حيدري گوران با اشاره به نحوه رسوب گذاري در دوره پارينه سنگي مياني و نوين گفت: احتمال مي‌دهيم نئاندرتال‌ها و انسان‌هاي نوين در اين محوطه با هم زندگي کرده باشند يا با فاصله خيلي کمي از يکديگر در منطقه بوده اند.

اين باستان شناس از تعيين حريم، انجام گمانه زني‌هاي زمين شناسي براي تعيين وضعيت رسوب گذاري، مذاکره با متوليان جاده سازي در منطقه، مطالعات تکميلي درباره دوران گذر از پارينه سنگي مياني به نوين در منطقه کرمانشاه به عنوان اهداف و برنامه‌هاي آتي خود نام برد.

گفتني است، پروژه پژوهشي رديابي دوران گذر از پارينه سنگي مياني به نوين در منطقه کرمانشاه با همکاري پژوهشگاه ميراث فرهنگي و گردشگري، سازمان ميراث فرهنگي و اداره ميراث فرهنگي استان کرمانشاه انجام شد.

 دبير انجمن طب فيزيکي و توانبخشي ايران درباره احتمال ارتباط ميان چين و چروک پوست و پوکي استخوان گفت: مطالعات اوليه بر ارتباطي ميان چين و چروک پوست و پوکي استخوان دلالت دارد، اما هنوز به بررسي و شواهد علمي بيشتر نياز است تا اين موضوع به طور دقيق مشخص شود.

به گزارش ايرنا، پوکي استخوان شايعترين بيماري متابوليکي استخوان است که در آن تراکم استخوان ‌ها کاهش يافته و متخلخل تر مي‌شوند. اين بيماري نتيجه نبود تعادل بين ساخت استخوان جديد و برداشت استخوان قديمي است، به طوري که پس از 40 سالگي، تراکم استخوان ‌ها صرفا کاهش مي يابد و اين روند تا پايان عمر ادامه مي‌ يابد.

دکتر سيداحمد رييس السادات با بيان اين مطلب افزود: برخي از پروتئين هايي که در سلامت اسکلتي عضلاني نقش دارند، به طور مشترک سبب ايجاد قوام و سلامت پوست نيز مي شوند که از جمله مهمترين اين پروتئين ها مي توان به کلاژن اشاره کرد.

عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشکي شهيد بهشتي افزود: با توجه به تشابه اسکلت و ساختار پروتئيني استخوان با پوست، برخي محققان بروز همزمان تغييرات پوستي با پوکي استخوان را بررسي کرده اند و اين فرضيه که بين نازکي و چين و چروک پوست و پوکي استخوان رابطه وجود دارد، مطرح شده است.

وي افزود: در مطالعه که در دانشگاه ييل yale روي 114 زن يائسه انجام گرفت، از يک طرف قوام پوست در نواحي پيشاني و چانه با استفاده از کليپر و همچنين چين و چروک در 11 نقطه از صورت و گردن و از طرف ديگر تراکم استخوان با استفاده از روش دانسيتومتري DEXA و اولتراسوند پاشنه ارزيابي شد که براساس نتايج بدست آمده، هر چه قوام پوست در پيشاني و چانه بيشتر باشد، تراکم استخواني نيز بيشتر است و در صورت افزايش چين و چروک صورت، توده استخواني متخلخل تر مي باشد. اين ارتباط بعد از در نظر گرفتن فاکتورهاي موثر بر توده استخوان مانند سن و اجزاي بدن(Body composition) نيز برقرار بود.

رييس السادات گفت: در مطالعه اي نيز در سال 2011 در برزيل، ارتباط معکوس بين پوکي استخوان و ضخامت پوست ناحيه پشت دست در 140 زن يائسه نشان داده شد. بر اساس اين مطالعه ارتباط مستقل بين ضخامت پوست و تراکم استخوان وجود دارد که بيانگر وقوع همزمان اين تغييرات مي باشد.

وي گفت: در ابتدا به نظر مي رسيد افزايش سن به عنوان عامل ايجاد کننده چين و چروک و تغييرات پوستي و همينطور علت اصلي پوکي استخوان مسبب اين رابطه باشد. مطالعات مختلف از جمله دو مطالعه مذکور اين فرضيه را تاييد مي کنند که تغييرات در تراکم استخوان به موازات تغييرات پوستي و ناشي از فعاليت آنزيم هاي مخرب پروتئين کلاژن مي باشد.

عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشکي شهيد بهشتي افزود: اين آنزيم ها سبب تحليل پوست و همچنين کاهش تراکم استخوان ها مي شوند و مي توانند به عنوان کليد رابطه شادابي پوست و استحکام استخوان ها به شمار روند.

وي افزود: با توجه به اهميت تشخيص زودرس پوکي استخوان و تاثير آن بر کاهش هزينه هاي سيستم سلامت، اين روش تشخيصي سريع و کم هزينه بوده و در غربالگري اوليه بيماران ميسر مي باشد.

رييس السادات گفت: به نظرمي رسد در صورت اثبات قطعي رابطه بين چين و چروک پوست با تراکم استخوان ها، بتوان از معاينه باليني پوست به عنوان روشي در دسترس و کم هزينه به عنوان غربالگري و تشخيص اوليه زودرس پوکي استخوان بهره برد.وي بيان کرد: آنچه مورد تاکيد قرارمي گيرد، اين است که مطالعات موجود هنوز به عنوان تحقيقات مقدماتي به شمار مي روند و شواهد علمي دقيق و ثابت شده اي در خصوص ميزان صحت و دقت رابطه بين چين و چروک پوست و تراکم استخوان وجود ندارد. بنابراين تکيه بر اين روش نبايد سبب غفلت از روش هاي پيگيري و تشخيص به موقع اين بيماري شود.

عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشکي شهيد بهشتي افزود: بي ترديد تغذيه مناسب شامل استفاده از آنتي اکسيدان ها به همراه سبک زندگي سالم و اجتناب از کم خوابي و استرس در ايجاد شادابي پوست و سلامت استخوان ها تاثير دارند. همچنين انجام ورزش هاي هوازي مانند پياده روي در تامين سلامت پوست و استخوان ها مفيد مي باشند.

رييس السادات رايج‌ترين روش سنجش تراکم استخوان را روش DEXA اعلام کرد و گفت: به زنان بالاي 65 سال، يائسگي در سن کمتر از 45 سال، زنان يائسه اي که به دنبال ضربات خفيف دچار شکستگي مي شوند يا به دلايل ديگري در معرض خطر پوکي استخوان هستند، مردان بالاي 70 سال و افرادي که سابقه بيش از سه ماه مصرف داروهاي استروئيدي کورتون دارند، توصيه مي شود اين سنجش را انجام دهند.

وي گفت: همچنين سابقه فاميلي پوکي استخوان، بيماري ‌هاي تيروئيد و پاراتيروئيد، کليه، کبد و سوءجذب و مصرف طولاني مدت داروهاي ضدتشنج از جمله مواردي هستند که احتمال ابتلا به پوکي استخوان را افزايش داده و ضرورت بررسي تراکم استخوان را افزايش مي دهند.دبير انجمن طب فيزيکي و توانبخشي ايران اظهارکرد: در صورتي که نتيجه سنجش تراکم استخوان ها طبيعي باشد، اين سنجش ها هر 5 سال و در افراد داراي عوامل خطر هر 2 سال يکبار بايد تکرار شود.

 هويت بچه اژدهاي معروف مشخص شد

فسيل يک بچه دايناسور که بيش از 25 سال پيش در چين کشف شده بود، رسما به عنوان يک گونه جديد از دايناسورهاي پردار شناخته شده است.

به گزارش ايسنا به نقل از BBC، اين بچه دايناسور که با عنوان «لويي کوچيکه» هم شناخته مي‌شود، بين چند تخم در لانه يک دايناسور پيدا شد. ديرينه‌شناسان اسم اين گونه جديد را «بي‌بيلونگ سيننسيس» گذاشته‌اند که به معناي «بچه اژدهاي چيني» است.

آنها مي‌گويند که اين بچه اژدها اولين نمونه شناخته‌شده از يک دايناسور عظيم پرنده‌مانند است و به گروهي تعلق دارد که تحت عنوان «اوويراپتوروساروس» شناخته مي‌شود.

فسيل اين دايناسور نابالغ اندازه کوچکي دارد، ولي در صورتي که فرصت زندگي مي‌يافت، در دوره بلوغ ممکن بود بيش از 1000 کيلو وزن داشته باشد.

پژوهشگران مي‌گويند که با توجه به کشف تخم‌هاي دايناسور در چين، کره جنوبي، مغولستان و آمريکاي شمالي مي‌توان گفت که گونه بي‌بيلونگ احتمالا حدود 100 ميليون سال پيش، در مناطق مختلف دنيا زندگي مي‌کرده است.

در اواخر دهه 1980 تا اوايل دهه 1990 ميلادي، روستاييان محلي در هنان چين، هزاران تخم دايناسور پيدا کردند. تعدادي از اين تخم‌ها از جمله همين بچه اژدها به طور غيرقانوني از چين خارج شدند.

بچه اژدها بعدها سر از آمريکا درآورد و وقتي عکس اسکلت اين دايناسور کوچک روي جلد يک مجله منتشر شد، موجي از واکنش‌ها را در پي داشت. اين فسيل در سال 2013 ميلادي به چين بازگردانده شد.

پژوهشگران در چين و کانادا اين فسيل را با ديگر گونه‌هاي دايناسور که قبلا شناسايي شده‌اند، مقايسه کردند و به اين نتيجه رسيدند که اين فسيل به يک گونه جديد تعلق دارد.

اسکلت اين بچه اژدها از نوک بيني تا دم حدود 38 سانتي‌متر است

دکتر استيو براسيت، از دانشگاه ادينبرو، مي‌گويد: «اين تخم‌ها تصويري به ما مي‌دهد از اينکه چطور بعضي از بزرگ‌ترين و غريب‌ترين دايناسورها توليد مثل مي‌کردند؛ تصور کنيد که اين جنين‌هاي خيلي کوچک چطور به دايناسورهايي عظيم با يک تن وزن و پوشيده از پر تبديل مي‌شدند».

تخم‌هايي که در کنار اين فسيل پيدا شده‌اند، بزرگ‌ترين گونه شناخته‌شده از تخم دايناسور هستند.

نگاهي به آينده مدارهاي الکترونيک که روي پوست چاپ مي‌شوند

امروزه مدارهاي الکترونيک با کمک جوهرهاي خاص روي پوست چاپ مي‌شوند تا يک سري کارها مثل رصد علائم حياتي بدن را انجام دهند. در واقع، اين مدارهاي الکترونيک جزو مدرن‌ترين فناوري‌هاي پوشيدني هستند که در عين سبکي و ساده بودن کارهاي بسيار بزرگي انجام مي‌دهند.

به گزارش گيزمگ، اين مدارهاي الکترونيک چاپي روي پوست، شبيه به تاتوهايي هستند که روي پوست حک مي‌شوند و به همين دليل «تاتوي فناوري» نام گرفته‌اند اما نوع عملکرد آنها کاملا متفاوت با آنهاست و از حالت تزئيني صرف خارج شده‌اند.

مدارهاي پوستي امواج صوتي

اين نوع مدار چاپي روي پوست قرار است از ژوئيه 2017 عرضه شود. مدارهاي پوستي امواج صوتي بر اساس نوع موج صوتي ارسال شده روي وب‌سايت شرکت طراحي شده است. اين صدا مي‌تواند خنده کودک يا آهنگ مورد علاقه شما يا حتي نوع امواج صوتي کوتاه توليد شده باشد که روي بدن شما به صورت تاتو درمي‌آيد. تصوير و صداي مرتبط با آن به پايگاه داده‌ها انتقال مي‌يابد و با استفاده از نرم‌افزار Soundwave و با اسکن اين تاتو مي‌توان از آن استفاده کرد.

مدارهاي پوستي DuoSkin

يک مدار الکترونيک پوستي شيک را در ذهن تصور کنيد که به عنوان يک رابط لمسي براي کنترل کامپيوتر، تلويزيون يا وسايل هوشمند از آن استفاده مي‌کنيد. مايکروسافت و دانشگاه MIT در سال 2016 به فرآيند ساخت محصولي پيوستند که ورقه‌هاي طلايي مدارهاي پوستي موقتي را به حسگرهاي لمسي حساس تبديل مي‌کرد.

اين حسگرهاي تاتويي با عنوان DuoSkin، حسگرهاي بي‌سيمي هستند که مانند کنترل از راه دور پوستي عمل مي‌کنند و هر چيزي را به کمک آنها مي‌توان از راه دور کنترل کرد. اين فناوري ورقه طلايي را همچنين براي کنترل دماي بدن يا جاسازي تراشه NFC به کار برد. از اين رو، براي باز کردن هم مي‌توان از تکان دادن دست استفاده کرد.

فناوري حسگرهاي پوشيدني در سال‌هاي اخير رشد چشمگيري داشته‌اند و دانشمندان از خلاقيت‌هايي نيز در اين زمينه استفاده کرده‌اند. مدارهاي پوستي موقت که قادر به کنترل ميزان قند خون هستند تا حسگرهاي ترانس‌درمال که ميزان الکل را در تعريق بدن اندازه‌گيري مي‌کنند، با جاگذاري حسگرهايي داخل اين چاپ‌هاي خاص روي پوست اين کارها را انجام مي‌دهند.

به تازگي جوهرهايي توليد شده است که بعد از چند ماه به خودي خود از روي پوست پاک مي‌شود. مدارهاي پوستي موقت قرار است در سال 2018 و در انواع سه ماهه، شش ماهه و 12 ماهه عرضه خواهند شد. در اين جوهرها از مولکول‌هاي کوچک‌تري نسبت به رنگ تاتوهاي استاندارد استفاده شده است. اين بدان معناست که هر وقت بخواهيد آن را پاک کنيد، با حلال مناسب آن مي‌توانيد از شر آن خلاص شويد.

محققان دانشگاه کاليفرنيا نوعي جوهر زيستي مخصوص مدارهاي پوستي ابداع کرده‌اند که حاوي آنزيمي است که قادر به شناسايي مواد شيميايي خاصي است. به عنوان مثال، يکي از اين جوهرها قادر به اندازه‌گيري ميزان قند خون در زير پوست است و برخي ديگر مواد آلاينده موجود در هوا را شناسايي مي‌کنند. در واقع، اين جوهر به عنوان يک حسگر عمل مي‌کند بنابراين، يک دستگاه خارجي براي پردازش اطلاعات به دست آمده از اين حسگرها مورد نياز خواهد بود. در نتيجه، اطلاعات اين حسگرها به طور بي‌سيم به دستگاه‌ ثبت کنترل ارسال مي‌شود.

مدارهاي پوستي که با پرينتر سه‌بعدي چاپ مي‌شوند

يک شرکت فرانسوي به تازگي يک پرينتر سه‌بعدي ابداع کرده است که قادر به پرينت مدارهاي الکترونيک روي بازي انسان است. در اوايل، اين دستگاه تنها قادر بود طرح‌هاي ابتدايي روي بازو حک کند اما در حال حاضر مي‌تواند طرح‌هاي اختصاصي را نيز روي بازو پرينت کند.

 باستاني‌ترين قارچ جهان در آفريقاي جنوبي کشف شد

دانشمندان قديمي‌ترين قارچ دنيا را مدفون‌شده در آفريقاي جنوبي پيدا کردند، اين امر سوالات مهمي را درباره تکامل برمي‌انگيزد.

به گزارش آنا به نقل از ScienceAlert، پژوهشگران با کشف نشانه‌هايي از ميکروفسيل دفن‌شده در يک سنگ آتشفشاني، شواهدي از آنچه مي‌تواند قديمي‌ترين حيات قارچي روي زمين باشد، پيدا کرده‌اند. قدمت اين سنگ آتشفشاني به 2/4 ميليارد سال پيش برمي‌گردد.

اين اکتشاف در ساختار گدازه‌اي سخت پيدا شده است؛ خود اين گدازه در عمق 800 متري محلي در کيپ شمالي واقع در آفريقاي شمالي کشف شد. اگر تائيد شود، اين کشف نه تنها عنوان قديمي‌ترين قارچ شناخته‌شده جهان را کسب خواهد کرد بلکه مي‌تواند دانشمندان را وادار کند که در چندين مورد تجديد نظر کنند، براي مثال: چه موقع اولين نشانه حيات روي زمين پديدار شد؟

بريگر رازموسن، زمين‌شناس از دانشگاه کورتين استراليا، به صورت اتفاقي اين پديده را کشف کرد. وي مشغول بررسي نمونه‌هاي بازالت استخراج‌شده از ساختار «اونگلاک»، منطقه‌اي ساخته‌شده از سنگ‌هاي آتشفشاني بود که متوجه اين موضوع شد.

وي مي‌گويد: «به دنبال مواد معدني براي تعيين قدمت سنگ بودم که يک سري وزيکول (حبابچه) نظرم را جلب کرد. وقتي که بزرگ‌نمايي ميکروسکوپ را افزايش دادم، مبهوت چيزي شدم که به نظر مي‌رسيد ميکروب‌هاي فسيل شده‌اي است که به طور عالي حفظ شده‌اند. سريعا مشخص شد که حفره‌هاي درون سنگ آتشفشاني زماني سرشار از حيات بوده است».

وقتي که رازموسن تصاويري از اين اکتشاف را با محققان ديگر از جمله استفان بنگستون، زيست‌شناس باستاني از موزه تاريخ طبيعي سوئد به اشتراک گذاشت، اهميت اين ميکروفسيل‌ها آشکار شد.

تا قبل از اين ماجرا، شواهد زمين‌شناسي موجود حيات قارچ‌ها را تنها تا 385 ميليون سال پيش نشان مي‌داد اما اين آثار فسيل‌شده از موجودات ميکروسکوپي در سنگ آتشفشاني 2 ميليارد سال قدمت دارد.

محققان ادعا نمي‌کنند که آنچه پيدا کرده‌اند حتما اثري از قارچ‌هاي باستاني است، هرچند نشانه‌ها تاکنون اينگونه نشان داده است؛ براي مثال ظاهر ميلچه‌هاي پيچ‌خورده شباهت بسياري به ديگر فسيل‌هاي قارچي کشف شده دارد.

بنگستون در اين باره مي‌گويد: «به همين دليل است که ما اين فسيل را قارچ مانند مي‌ناميم. ميلچه‌ها بسيار ابتدايي هستند اما اين فسيل‌ها‌ از نظر رشد گرايش و زيستگاه غيرقابل تميز دادن از قارچ‌هاي آزمايش‌شده در فسيل‌هاي جوان‌تر هستند. ويژگي‌هاي قارچ مانند اين فسيل‌ها بسيار هيجان‌انگيز است».

اگر مطالعات بعدي بتواند تائيد کند که اين آثار توسط قارچ‌هاي باستاني به جا گذاشته شده‌اند، اين ميکروفسيل تبديل به اولين مدرک از «يوکاريوت» مي‌شود، قلمروي زيستي که علاوه بر حيوانات و گياهان شامل ارگانيسم‌هايي مانند قارچ‌ها نيز مي‌شده است اما بزرگ‌ترين پيامد اين پژوهش مي‌تواند اين مساله باشد: برخلاف تصوارت قبلي، قارچ‌ها توانايي رشد زير آب دريا را نيز داشته‌اند.

قدمت اين بازالت باستاني به 2/4 ميليارد سال پيش بازمي‌گردد که بدين معناست که ارگانيسم‌ها قبل از «رويداد بزرگ اکسيژني» وجود داشته‌اند. رويداد بزرگ اکسيژني، پيدايش گاز اکسيژن در جو زمين، حدودا 2/3 ميليارد سال پيش رخ داده است.

اين امر نشان مي‌دهد که شکل‌هايي از حيات تکامل يافته است تا بتوانند در آب‌هاي عميق، بدون دسترسي به هوا و نور، زنده بمانند. تيم پژوهشي گمان مي‌کنند که ممکن است اين ارگانيسم قارچ مانند با ديگر ميکروب‌ها همزيستي داشته و براي زنده ماندن از انرژي شيميايي ذخيره شده استفاده مي‌کرده است. اين پديده پيامدهاي عظيمي براي سبک زندگي اجداد اوليه يوکاريوت‌ها و قارچ‌ها به ارمغان آورده است.

به علاوه، اين پژوهش نشان داد که دانشمندان مي‌توانند اطلاعات ارزشمندي از مطالعه عمق زيست کره، قطعات پنهان‌شده از کف دريا و اکوسيستم زيرين آن، به دست آورند. زيست کره بخش قابل توجهي از زمين را تشکيل مي‌دهد اما ما اطلاعات بسيار کمي از زيست‌شناسي و تاريخ تکاملي آن در اختيار داريم.

پوست بيونيک براي روبات ها ساخته شد

محققان با چاپگر سه بعدي نوعي پوست بيونيک ساخته اند که مي توان از آن در روبات هاي جراحي و فناوري هاي پوشيدني ردياب مواد منفجره استفاده کرد.

به گزارش مهر به نقل ازگيزمگ، محققان دانشگاه مينه سوتا نوعي پوست بيونيک به وسيله چاپگر سه بعدي ساخته اند. آنها معتقدند اين گامي در جهت ساخت دستگاه هاي الکترونيکي است که مي توان آنها را به طور مستقيم در بدن انسان چاپ کرد.

لايه هاي جوهر به کاررفته در اين فناوري را مي توان در دماي اتاق نگهداري کرد. به همين دليل مي توان آن را به طور مستقيم روي پوست انسان به کار برد. علاوه بر آن کاربردهاي بيشماري دارد. مانند استفاده در روبات هاي جراح گرفته و فناوري هاي پوشيدني که مواد منفجره را رديابي مي کنند.

لايه اصلي اين پوست از جنس سيليکون و الکترودهاي روي و زيرين آن نيز از جنس جوهر رسانا ساخته مي شوند. چاپگر به کاررفته براي اين اختراع داراي 4 دماغه است تا انواع مختلفي از جوهر هاي مخصوص را در لايه هاي مختلف دستگاه چاپ کند.

مايکل مل آلپاين استاديار دانشگاه و يکي از محققان پروژه مي گويد: اين ماده ارتجاعي الکترونيک قابليت هاي مختلفي دارند. پزشکان جراح با استفاده از روبات داراي پوست بيونيک مي توانند منطقه جراحي در بدن بيمار را حس کنند و به اين ترتيب فرآيند آسانتر انجام خواهد شد.

همچنين روبات ها با استفاده از پوست بيونيک راحت تر مي توانند با محيط اطراف خود ارتباط برقرار کنند.