طرح تعطیلی فراگیر و دو راهی «سلامت - معیشت»

پس از مدت ها جولان کرونا در کشور و رکوردزنی های روزانه آمار مبتلایان و فوت شدگان، بالاخره دولت تصمیم به تعطیلی فراگیر گرفت و قصد دارد محدودیت های گسترده را در سطح کشور برقرار نماید. محدودیت هایی که تنها راه مقابله با این ویروس ویرانگر بود، اما کسی به آن توجه نمی کرد و توجیه های مختلف را در مقابل قرنطینه سراسری می دیدیم.
به هرحال امروز این تصمیم اتخاذ شده است و قطعاً نتایج آن ظرف یک ماه آینده با کاهش آمار مبتلایان مشخص خواهد شد. اما نکته ای که تاکنون دولت و مجلس و دیگر نهادهای حکومتی نتوانسته اند
 راه حل و برنامه ای برای آن اتخاذ کنند، موضوع "معیشت مردم" است.
مسئولان دولتی اگر تاکنون با قرنطینه یا تعطیلی فراگیر مخالفت کرده اند، صرفاً از باب اخلال در امر معیشت و درآمدها و کاسبی های روزانه در شهرهاست، چرا که هنوز نتوانسته اند با گذشت قریب به یک سال از حضور کرونا در کشور، راه حلی دو سویه که هم بتواند سلامت مردم را حفظ کند و هم معیشتشان را تامین نماید . ضمن اینکه نمایندگان مجلس نیز نتوانسته اند در راستای دغدغه های معیشتی مردم طرح و برنامه مناسبی را مدون کنند.
این درحالی است که از آغاز کرونا تا کنون و با توجه به تجارب کشورهایی دیگر می شد که راهکارهای مختلفی را برای تامین معیشت و حمایت های مالی مستقیم و غیرمستقیم برای جامعه درنظر گرفت و امروز به صورت سیستم وار محدودیت ها را کنترل می کردیم و این چنین در باتلاق کرونا فرو نمی رفتیم.
دولت و مجلس به عنوان بازوان اجرایی کشور از امکانات و توانایی هایی برخوردارند که می تواند در شرایط قرنطینه یا تعطیلی فراگیر مردم را مورد حمایت قرار دهد. کاهش، تعویق یا بخشش مالیاتی برای مشاغل یا تعلیق اقساط بانکی و بدهکاری های کارمندان و کارگران به سیستم مالی کشور، و یا اختصاص بسته های معیشتی و افزایش یارانه اقشاری که بیمه ندارند و یا حقوق ثابت دریافت نمی کنند و موارد دیگر می تواند راهکارهای ساده برای جبران محدودیت ها برای مردم باشد.
نتیجتاً اگر دو کفه معیشت و سلامت را به صورت متعادل تنظیم نکنیم مسلماً در هر دو زمینه دچار آسیب خواهیم شد. چرا قرنطینه و محدودیت ها به تنهایی اگر مردم را در برابر کرونا مصون کند، قطعاً در برابر مشکلات معیشتی و کمبودهای مالی زجرکش خواهد کرد. همچنین اگر صرفاً به خاطر تداوم آزادانه فعالیت های مشاغل بخواهیم بحث کرونا و محدودیت های بهداشتی را رها کنیم باید شاهد رشد تصاعدی مرگ و میرها و آمارمبتلایان و نهایتاً از دور خارج شدن  امکانات درمانی و کادر درمان باشد.
 جامعه از وضعیت کشور و تنگناهای اقتصادی دولت مطلعند، اما نمی توانند به تنهایی بار این مشکلات را به دوش بکشند، لذا بدون هماهنگی و همکاری میان مردم و دولت نتیجه خاصی حاصل نخواهد شد. لازمه این هماهنگی گام برداشتن دولت و مجلس و دیگرنهادهای حکومتی در مسیر حمایت از جامعه می باشد و مسلماً با این رویه مردم نیز در رعایت پرتکول ها و فرامین بهداشتی و حکومتی همراهی خواهند کرد.

hamidasgari2020@yahoo.com