افزایش توجهات به برجام و ضرورت کنشگری های جدید

این روزها برجام به یکی از محورهای اصلی اظهارنظرهای سیاست خارجی شده و بعضاً هزینه هایی را هم برای کشور به همراه داشته است.
برخی هنوز به آثار برجام و محاسن آن برای اقتصاد کشور و وضعیت معیشتی وتعاملات بین المللی را برمی شمارد و عده ای آن را برگ سیاهی از تاریخ دیپلماسی کشور تلقی می کنند که در آن نوعی خلع ید از توانایی هسته ای کشور و دخالت خارجی درامورات کشور دانستند و هر دو جناح همچنان مسائل کشور را در مسیر تایید و نفی این توافق قرار داده اند.
اما مسئله اصلی این است که در عرصه سیاست و تحولات جهانی لحظه ها تعیین کننده است، به عبارتی نمی توان انتظار داشت حتی توافقات رسمی روی کاغذ مورد اجرای عینی طرفین قرار گیرد و مسلماً تغییر تحولات داخلی و خارجی جدید موجب تغییر کنشگری ها خواهد شد. لذا درمورد برجام نیز باید چنین مسئله ای را مدنظر قرار داد. منوط کردن ادامه روند پیشرفت ها و یا مرتبط دانستن ادامه دار بودن مشکلات به برجام و توافق هسته ای،اشتباهی بزرگ و عدم درک صحیح از مدیریت شرایط است.
همانطور که رهبری نیز فرمودند ایران در مسیر سیاست و منافع خود حرکت خواهد کرد و اگر قرار تغییر رویکرد و رویه است، باید
طرف های دیگر برجام به آن توجه کنند.
 ضمن اینکه از جانب ایران نیز باید این فهم و معنا حاصل شود که برجام قبلی قطعاً و منطقاً توان احیا و اجرای بند به بند ندارد، چرا که تحولات در آمریکا و اروپا و معضلی به نام کرونا اجازه بازگشت به شرایط قبل را نخواهد داد.
ایران در تنگنای تحریمی و اقتصادی قرار گرفته و از این جهت فشار زیادی روی مردم است. نمی توان منتظر بازگشت به عقب باشیم تا گشایشی ایجاد شود بلکه باید با نگاهی روبه جلو زمینه بهره گیری از تمام توان داخلی و نهایت توان دیپلماسی را به کار گرفت تا با دست خودمان گشایش مدنظر را ایجاد کنیم.
باید بپذیریم که نه آمریکا و نه هیچ قدرت دیگری به دنبال راه نجات و گشایش برای ایران نیستند، و حتی بسته بودن مسیر مذاکره به نفع بسیاری از کشورهای دوست و دشمن ما می باشد. آنچه می تواند در این دریای تضاد منافع ایران را به ساحل امن و امنیت برساند گرایش به سمت مدیریت و بهره وری داخلی و وصل شدن به قطار درحال حرکت جهان بین الملل می باشد.
 به جای منتظر بودن برای احیای برجام، بهتر آن است که با روش تعاملات "پینگ پنگی" روابط خود را با جهانیان تنظیم کنیم و همانطور که گفته شد خود را به ریل حرکت جامعه جهانی وصل کنیم. با این روش قطعاً از بسیاری از آسیب ها مصون خواهیم ماند و از بسیاری از محاسن موجود در این فضا بهره مند خواهیم شد.