خبرنگاركتك مي‌خورد؛ آيا صداي اعتراضش را كسي مي‌شنود؟

شايد كمتر كسي بداند كه «خبرنگاري» هم مانند «معدن‌كاري» جزو مشاغل سخت و زيان‌آوراست؛ خبرنگار و گزارشگر فردي است كه اغلب از او انتظار اخبار سریع، به‌موقع و بدون کم‌وکاست داشته و او بايد در هرساعت از شبانه‌روز که نیاز به اطلاع‌رسانی بود در میدان حادثه حضور داشته باشد-مانند همين اتفاق اخير كه شب‌هنگام همراه نيروي راهورناجا بودند و مورد ضرب‌وشتم هم قرار گرفتند- و بايد خدمات مسئولان را به مردم و مشکلات مردم را به مسئولان منتقل کنند و او به‌عنوان یک خبرنگار در راستای مسئولیت شغلی و اجتماعی نیز نهایت تلاش خود را برای انجام وظیفه انجام می‌دهد.

خبرنگاركتك مي‌خورد؛ آيا صداي اعتراضش  را كسي مي‌شنود؟

شايد كمتر كسي بداند كه «خبرنگاري» هم مانند «معدن‌كاري» جزو مشاغل سخت و زيان‌آوراست؛ خبرنگار و گزارشگر فردي است كه اغلب از او انتظار اخبار سریع، به‌موقع و بدون کم‌وکاست داشته و او بايد در هرساعت از شبانه‌روز که نیاز به اطلاع‌رسانی بود در میدان حادثه حضور داشته باشد-مانند همين اتفاق اخير كه شب‌هنگام همراه نيروي راهورناجا بودند و مورد ضرب‌وشتم هم قرار گرفتند- و بايد خدمات مسئولان را به مردم و مشکلات مردم را به مسئولان منتقل کنند و او به‌عنوان یک خبرنگار در راستای مسئولیت شغلی و اجتماعی نیز نهایت تلاش خود را برای انجام وظیفه انجام می‌دهد.
 يك نگاه كلي به وضعيت خبرنگاران و گزارشگران در كل جهان نشان مي‌دهد كه آزار و اذيت و توهين و نيز ضرب‌وشتم و در مواقعي كشته‌شدن خبرنگاران، اتفاقي است كه هر از گاهي رخ مي‌دهد. چنين اتفاقاتي البته ربطي به توسعه‌يافتگي يا نيافتگي كشورها ندارد، در كشوري مانند آمريكا هم كه مدعي اجراي تام وتمام دموكراسي است نيز خبرنگاران از جمله افرادي هستند كه توسط پليس اين كشور كتك مي‌خورند؛ بنا به گزارش سازمان «ردیاب آزادی مطبوعات آمریکا»؛ که از سوی ائتلاف گروه‌های طرفدار آزادی مطبوعات تشکیل شده، منتشر گردیده، فقط در سال 2020 بیش از ۳۰۰ مورد حادثه برای خبرنگاران در اعتراضات پیش آمده و
بر اساس موارد اعلام شده ۴۹ مورد بازداشت، ۱۹۲ مورد حمله و ۴۲ مورد تخریب وسایل و تجهیزات خبرنگاران ثبت شده است. اخيرا در پاكستان نيز يك خبرنگار زن هنگام پخش زنده، مورد ضرب‌وشتم قرار گرفت.
خبر تازه در مورد اعتراض به خبرنگاران و كتك‌زدن آنان، در كشور خودمان، به همين چند روز پيش بازمي‌گردد؛ خبرنگار و گزارشگر و تصويربرداري كه به‌عنوان يك تيم خبري و به درخواست پلیس راهور ناجا با آن‌ها همراه شده بودند تا از وضعيت قانون‌شكني برخي خودروسواران در ساعات بعد از منع تردد شبانه خبر و فيلم تهيه كنند، در حضورپلیس، مورد ضرب‌وشتم قرار گرفتند. نكته تلخ ماجرا در اين است كه ضرب‌وشتم كنندگان، گفته‌اند كه هيچ‌كس نمي‌تواند در مورد آنان اقدامي كند و خبرنگاران و پليس به هر كس كه مي‌خواهند شكايت كنند و بدين ترتيب به گزارش مشرق‎نيوز و باشگاه خبرنگاران جوان، ضاربان در حال حاضر آزادانه در شهر تردد می‌کنند و خودرو متخلفان هم توقیف نشده است!
نكته قابل تامل ديگر اين‌كه وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی به‌صورت رسمی طی نامه‌ای در خصوص سختی و زیان‌آور بودن شغل خبرنگاری در تاریخ۱۱ اردیبهشت ۹۸ اعلام کرد:« شغل خبرنگاری در دسته مشاغل سخت و زیان‌آور قرار دارد». در همان زمان معاون روابط کار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی صداقت و امانتداری را مهم‌ترین ویژگی یک خبرنگار دانست و اظهار کرد:«خبرنگاران در شرایط سیاسی و اجتماعی متفاوتی قرار می‌گیرند.
هیچ جامعه‌ای بدون آگاهی به رشد و تعالی نمی‌رسد و بخشی از آگاهی که زمینه‌ساز رشدوتوسعه است مرهون کار خبرنگاری است و در سایه رشد و آگاهی است که جامعه به تعالی می‌رسد و مردم هم با حقوق‌شان آشنا می‌شوند.»

واقعیت این است که خبرنگار مطالبه‌گر خواسته‌ها و نیازهای جامعه محسوب می‌شود. بدون حضور رسانه‌ها و خبرنگاران‌شان، هیچ‌کدام از اقشار جامعه-مردم و مسئولان به‌صورت متقابل- نمی‌توانند آنچنان که باید صدای خود را به گوش يكديگر برسانند.
 این در حالی است که خبرنگاران به اندازه‎اي که در زمینه پرداختن به امور جامعه و مطالبه‌گری به‎عنوان واسطه ميان مردم و مسئولان تلاش مي‌كنند، در مورد خود مطالبه‌گری‌هاي خاصي ندارند و دقيقا به دليل همين صداقت و امانت‌داري و واسطه‌گري ميان مردم و مسئولان، بايد به مشكلات و دغدغه‌هاي آنان به‌عنوان افرادي كه داراي يك شغل سخت و زيان‌آورهستند، توجه بيشتري شده و به افرادي كه به هرنحوي داراي حاشيه امنيت هستند، اجازه داده نشود كه به اين قشرفرهنگي جامعه آسيب برسانند اما صداي اعتراض خودش شنيده نشود.