تهران؛ مردمی با «کلیه های سیمانی»

بحث آب آشامیدنی موضوعی است که سال ها مورد انتقاد و اعتراض مردم و کارشناسان بهداشتی بوده است. از گل آلود بودن آب در استان های جنوبی تا نبود آب در مناطق کویری از جمله معضلاتی است که مردم کشور با آن درگیر هستند.
اما در پایتخت درظاهر شاهد تأمین آب شرب و آشامیدنی به طور مستمر هستیم و به قولی درتهران خبری از قطع آب و یا گل آلود بودن آن نیست. اما واقعیت این است که به سبب افزایش بیش از حد حضور جمعیت در تهران و افزایش ساخت و سازها، محدودیت های فراوانی برای تأمین آب مردم پایتخت به وجود آورده به گونه ای که برداشت از آب های زیرزمینی و آب چاه ها برای رفع نیاز مردم به امری مستمر مبدل شده است.
این مسئله بیش از همه در حواشی پایتخت به چشم می خورد و  چاه های آب متعددی در مناطق شرق و جنوب شرق تهران حفر شده که آب مردم این مناطق از آن تأمین می شود. اما مسئله اصلی بحث تصفیه این  آب هاست. امروز به عینه می توان پشت شیرهای آب رسوبات و حتی دانه های ریز شن و ماسه را با چشم دید و کتری ها و چای سازهای مورد استفاده مردم مملو از املاحی است که لایه ای همچون گچ و آهک را بر دیواره و بدنه آن رسوب می بندد.
اگرچه امروزه در سراسر دنیا آب آشامیدنی با آب شرب مصرفی مردم جداست،اما درایران همچنان آب آشامیدنی و شرب مردم از تصفیه خانه ها و سیستم لوله کشی تأمین می شود. درکنار آن نیز باید اذعان داشت که توان تصفیه خانه های تهران و حتی عمر آنها جواب گوی این مقدار تقاضا نیست و نهایتاً عدم توان تصفیه آب در پایتخت موجب بروز انواع  بیماری های کلیوی و مجاری ادراری برای مردم می شود.
هرچند که امروز برخی خانواده ها برای آب مصرفی خود از سیستم تصفیه خانگی و یا آب معدنی بطری استفاده می کنند اما قشر کثیری از مردم و به خصوص اقشار ضعیف جامعه حتی به این مسئله فکر هم نمی کنند، چه برسد به اینکه حواسشان به آب خوراکی و کلیه های خود باشد. همین مسئله موجب افزایش سنگ کلیه در افراد و به ویژه کودکان خواهد شد و سلامت بدنی آنها را به خطر می اندازد.
از سوی دیگر باید به این مسئله توجه داشت که املاح موجود در آب مصرفی مردم وقتی در حین پخت و پز در دمای بالا قرار می گیرد و با دیگر افزودنی ها مخلوط می شود، ممکن است فعل وانفعالات مضرتری برای بدن ایجاد کند که متاسفانه به سبب قابل رویت نبودنش، اهمیتی برای آن قائل نمی شویم. اما اگر نگاهی بلند مدت به این مسئله داشته باشیم شاهد خواهیم بود که از اعضای خانواده و اطرافیان نزدیک چه تعداد از افراد طی سال ها و دوره های مختلف دچار بیماری های کلیوی و گوارشی شده اند.
اینکه چه نهاد و اداره و وزارتخانه ای مسئول نظارت بر سلامت آب آشامیدنی مردم است، حکایتی تکراری است که دست آخر هم مشخص نمی شود چه کسی و چه نهادی پاسخگوی این مسئله خواهد بود، چرا که با هر پیگیری و تماس با دستگاه های مربوطه صرفاً شماره تلفن دیگری به شما داده خواهد شد که به سرانجام نخواهد رسید.
لذا تنها توصیه به مردم این است که تا آنجا که می توانند از  آب های بسته بندی شده برای مصرف آشامیدنی خود استفاده کنند و یا با نصب تصفیه های خانگی جلوی ورود املاح مضر به بدن اعضای خانواده را بگیرند.