هشدار: از اين مثلث خارج شويد!

شاید شما هم گاهي با افرادی برخورد کرده‌اید که در روابطی مخرب و آزاردهنده گرفتار شده‌اند و با وجود مشکلات بسیاری که دارند هرگز نمی‌توانند خود را از این روابط نجات بدهند. این افراد معمولاً شکایت‌های زیادی از اوضاع و شرایط دارند و در هر رابطه‌ای وارد می‌شوند با آسیب‌ها و بدبیاری‌های مختلف مواجه می‌شوند. هررابطه، به‌مرور روند خاصی می‌گیرد و تقویت می‌شود، به‌نحوی‌که نقشی دوگانه ایجاد می‌شود و هریک از طرفین در این دوگانه نقشی را بازی می‌کنند؛ برای مثال نقش‌های مکمل همدم‌طلبی و دوری‌گزینی. در نوعی از روابط، نقش‌های خاص سه‌گانه‌ای بروز می‌کند که «مثلث کارپمن» یا «مثلث قربانی» نام دارد. این سه نقش عبارت‌اند از: «قربانی،‌ ناجی و آزاردهنده». در اين نوع روابط هریک از طرفین دائما در یکی از این نقش‌ها ظاهر می‌شود یا بین سه نقش بارها جا‌به‌جا می‌شود.
حداقل دونفر در این بازی‌ روانی حضور دارند و دروازه‌های ورود به مثلث کارپمن با توجه به اوایل زندگی، روش تربیت و تجربیات هر فرد متفاوت است اما می‌توان گفت هوشیاری افراد نسبت به آزاردهنده یا قربانی بودن بیشتر است و بسیاری در تلاش‌اند که در این نقش‌ها گیر نیفتند اما وقتی نیازهای عاطفی آن‌ها برآورده نمی‌شود یا طرز تفکر اشتباه و برداشت غلط در روابط باعث می‌شود در تله ناجی شدن بیفتند.
فرقی نمی‌کند با چه نقشی پا به این مثلث بگذارید، همه افراد پس از مدتی در میان این سه نقش جابه‌جا می‌شوند. گاهی ممکن است در کمتر از چند دقیقه به ایفای نقش‌های متفاوتی در این مثلث بپردازیم و هر روز این بازی را تجربه کنیم.
 قربانی: افرادی‌که نقش قربانی را بازی می‌کنند لزوما شکست خورده یا مظلوم نیستند بلکه تنها از نظر روانی خود را ناامید و قربانی می‌دانند. این افراد معمولا هر مسئولیتی را رد كرده و خود را تسلیم عوامل و اجبارهای بیرونی می‌دانند و برای تغییر شرایط تلاش نمي‌کنند و دنبال ناجی مي‌گردند. هنگامی‌که ناجی آن‌ها موفق عمل نکند از قربانی به آزاردهنده تغییر نقش می‌دهند. این افراد معمولا مشکلاتی در مهارت‌های حل مسئله، تصمیم‌گیری و لذت بردن از زندگی دارند.
 آزاردهنده: اگر ناجی از کمک خود پشیمان شده  یا قربانی به حرف‌های او عمل نکند، ناجي براي حفظ کنترل تبديل مي‎شود به آزاردهنده یا ممکن است یک قربانی برای به‎دست گرفتن کنترل بازی از نقش خود خارج شده و به آزاردهنده تبدیل شود.
 ناجی: افرادی‌که نقش ناجی را مي‌پذيرند، همواره در تلاش‌اند مانند یک فرشته نجات به دیگران کمک کنند و خود را مسئول خدمت‌رسانی و حل مشکلات آنان می‌دانند. آن‌ها برای داشتن حس خوب در رابطه با خودشان به‌شدت نیازمند دیگران هستند و معمولا با قربانی‌ها ارتباط برقرار می‌کنند. از طرفی سعی می‌کنند با ایجاد احساس گناه به فرد مقابل او را به خودشان وابسته نگه‌دارند و اگر در کمک به آن‌ها شکست بخورند، به‌شدت احساس گناه می‌کنند. خشم‌های نهفته یا ایجاد احساس خستگی مفرط یا کار بیش از حد نیز دیگر عوارض گیرکردن در این نقش هستند.