ماجراهاي شگفت‌انگيز خودروسازي ادامه دارد!

خودروسازي انحصاري كشور، در طي اين چند دهه، تا توانسته‎ا، برمشكلات و معضلات خودروسازي كشور، از كيفيت تا قيمت آن افزوده‎ است. در اين شكي نيست كه خودروهاي ساخت داخل به دليل عدم رعايت استانداردهاي لازم در موتورهاي مورد استفاده، با احتراق ناقص، موجب آلودگي هواي شهرها مي‌شوند. ضمن آنكه در طي اين مدت، با توليد خودروهاي ناايمن، باعث تصادفات جاده‌اي و كشته و مصدوم شدن بسياري از شهروندان شده‌اند. چنانكه زماني بهزيستي از خودروسازان خواست كه نسبت به ساختن بيمارستان و مراكز توانبخشي اقدام كنند، زيرا تعداد مصدومان از كارافتاده و نيازمند توانبخشي در اثر تصادفات، به‌شدت افزايش يافته است. همه اين‌ها را داشته باشيد در كنار اين خبر مهم كه قطعات دست دوم و كاركرده، مدتي است در ساخت خودروهاي صفر كيلومتر، مورد استفاده قرار مي‌گيرند، چنين حركتي در حاليست كه هر از چندي خودروسازان، به هر بهانه‎اي، بر قيمت خودورها مي‌افزايند! آن‌هم با تغييراتي كه تنها در ظاهر خودروها ايجاد مي‌كنند؛ به يكي صندوق اضافه مي‌كنند و به ديگري سان‌روف و چراغ‎هاي مدل ديگر را تغيير مي‎دهند. اما خودرو همان است كه بود، بدون استانداردها و ايمني لازم و حالا هم صفركيلومترهاي با قطعات كاركرده، به اين مجموعه اضافه شده‌اند!
به گفته معاون کنترل کیفیت ایران خودرو:«سطح توقع مردم ما از خودروهای داخلی بسیار پایین است و مردم ما کمترین توقع را از یک خودرو دارند. کمترین توقعی که مردم کشورهای دیگر از خودروهای سطح پایین دارند.» حال پرسش اين است كه مردم چگونه مي‌توانند سطح توقع و انتظار خود را از خودروسازي بي‌رقيب كشور بالا ببرند؟ و آيا اگر اين سطح توقع بالا برود، و استانداردهاي خودروسازي  رشد كند و به حد جهاني برسد، آيا بازهم خودروسازان، بر قيمت خودروها به اين بهانه نخواهند افزود؟ ‌استاندارد و سطح توقع را فعلا بگذاريم باشد، كوچك‌ترين انتظار مردمي كه به خودروسازي انحصاري اعتماد كرده‌اند،اين است كه خودروي صفر را با قطعات كاركرده تحويل آنان ندهد!