"موشک و راکت های" ضد دیپلماسی

خبر اثابت ۱۰ راکت به پایگاه "عین الاسد" درعراق که مقر نظامیان آمریکایی است، جدای از خطرات نظامی حاوی پیام های سیاسی قوی تری بود. هنوز مشخص نیست این عملیات کور توسط چه گروه نظامی یا شبه نظامی صورت گرفته،اما بدون هیچ ابهامی رسانه های خارجی و دشمنان در این اقدام ایران و یا نیروهای وابسته به آن را مسئول می دانند.

"موشک و راکت های" ضد دیپلماسی

خبر اثابت 10 راکت به پایگاه "عین الاسد" درعراق که مقر نظامیان آمریکایی است، جدای از خطرات نظامی حاوی پیام های سیاسی قوی تری بود. هنوز مشخص نیست این عملیات کور توسط چه گروه نظامی یا شبه نظامی صورت گرفته،اما بدون هیچ ابهامی رسانه های خارجی و دشمنان در این اقدام ایران و یا نیروهای وابسته به آن را مسئول می دانند.
اینکه این اقدام توسط نیروهای حمایتی ایران صورت گرفته باشد یا نه، نکته قابل توجه هدف اصلی از چنین عملیات های بی اثر به لحاظ نظامی است. پرتاب 10 راکت به نزدیکی پایگاه نظامیان آمریکایی قطعاً نمی تواند، اقدامی با اهداف نظامی ویا ضربه تلافی جویانه از بابت حملات اخیر امریکا در سوریه به اهداف و نیروهای مقاومت بوده باشد. چرا که نوع راکت های استفاده شده و نه هدف گیری و نه خسارات آن چنین فرضی را محتمل 
نمی سازد که قصد انتقام گیری یا عملیاتی برنامه ریزی شده باشد.
اما در مقابل این فرض را تقویت می کند که برخی نیروهای سیاسی و نظامی، اعم از دشمنان منطقه ای و یا مخالفین و منتقدین مذاکره با آمریکا و غرب، به دنبال اختلال ایجاد کردن در این مسیر هستند. این دست حملات کور صرفاً برای ایجاد تنش در داخل کشورهای طرف مذاکره می باشد و قولی این تحرکات از بابت گل آلود کردن فضای دیپلماسی
 می باشد.
هرچند که این عملیات راکتی از اهمیت چندانی برخوردار نبود، اما زنگ هشداری برای کشورمان می باشد که توجه بیشتری به عملکرد نیروهای خودی و اقدامات تحریک آمیز جریان ها و گروه های وابسته به دشمنان خارجی داشته باشد. 
هرچند که با روی کارآمدن دموکرات ها در کاخ سفید، برخی گزینه های سخت را منتفی دانسته اند، اما باید توجه داشت که مخالفین دیپلماسی در هر دو کشور از قدرت زیادی برخوردارند و ممکن است کوچکترین جرقه در روابط طرفین موجب بروز تحرکات غیرقابل پیش بینی و هزینه آور گردد.
تجربه نشان داده که این قبیل اقدامات صرفاً ایجاد بهانه برای تحت فشار قرار دادن دولت ها برای تن دادن به خواست مخالفین داخلی و بستری برای واکنش خارجی می باشد. لذا بسیار ضروریست تا عقلانیتی ورای تمایلات و منافع سیاسی در برابر این اقدامات شکل گیرد و مراتب کنترل میدانی بیش از هر زمان دیگری مورد توجه قرار گیرد.
 مسلماً برخی از نیروهای سیاسی در هر دوکشور و دشمنان منطقه ای نه تنها تمایلی به رفع تنش ها میان ایران و غرب ندارند، بلکه به شدت تلاش دارند تا ایران و آمریکا را در مقابل هم قرار دهند و ایران بیش از پیش در انزوای جهانی قرار گیرد.