حقوق شهروندی با ایجاد خطرعمومی متفاوت است

اگر چند ماه پیش و قبل از روی کار آمدن دولت سیزدهم را فراموش کرده ایم،چاره ای نیست تا آن را یادآوری کنیم.روزهایی برما می گذشت که تنها سلاح نیمه مفید ما در برابر کرونا ماسک بود! چرا که در تجمع هایی همچون مترو و اتوبوس و ادارات ماسک هم کارایی خود را تاحدی از دست می داد.

حقوق شهروندی با ایجاد خطرعمومی متفاوت است

اگر چند ماه پیش و قبل از روی کار آمدن دولت سیزدهم را فراموش کرده ایم،چاره ای نیست تا آن را یادآوری کنیم.روزهایی برما می گذشت که تنها سلاح نیمه مفید ما در برابر کرونا ماسک بود! چرا که در تجمع هایی همچون مترو و اتوبوس و ادارات ماسک هم کارایی خود را تاحدی از دست می داد.
اینجابود که برخی همراه با رسانه های خارجی در فضای مجازی هشتگ ماسک_بزنید را بازنشر می کردند و غم نامه ای به آن می افزودند تا نشان دهند که کسی به فکرآنها نیست!. با آغاز دولت سیزدهم شاهد بودیم که واردات واکسن دراولویت کار دولت قرار گرفت و دیگر نوبت دهی و ثبت نام درسایت برای دریافت واکسن بی معنا شد.
مجدداً شاهد بودیم برخی افراد بهانه دریافت نوعی خاص واکسن را گرفتند.بازهم مسئولان شرایط را در امر واردات فراهم کردند که هر فردی در مراکز تزریق، هر نوع واکسنی را که تمایل داشت دریافت می کرد. اما این بهانه نیز عطش متفاوت بودن برخی از افراد را نگرفت و امروز داعیه حقوق شهروندی و آزادی در امر تزریق واکسن را بیان می کنند. حکایت این افراد مصداق مسافری است که در کشتی نشسته و می خواهد در زیرپای خود سوراخی ایجاد کند وخود را محق می داند چون بلیط خریده و سهمی از کشتی دارد!.
با این حال کسی را قضاوت نمی کنیم و بازهم معتقدیم برخی هنوز از تزریق واکسن ترس و اضطراب دارند و تحت سمپاشی های فضای مجازی قرار گرفته اند و برخی نیز صرفاً از این بابت دو دل هستند که از عواقب تزریق واکسن نگرانند و منتظرند ابهامات و یا اثرات آن را در نزدیکان ودوستانشان مشاهده کنند.
اما عده ای صرفاً از باب اینکه خود را تافته ای جدابافته می بینند،امروز فریاد مخالفت با واکسن اجباری سر می دهند بی آنکه متوجه باشند سلامت میلیون ها نفر از همشهریان و هموطنانشان با این همه هزینه مالی از صندوق بیت المال با این شدت از تنگدستی ملی، صرفاً می تواند با درک ناصحیح و بعضاً خودخواهی این افراد به خطر بیفتد و بی فایده شود.
براساس مشاهدات عینی امروز بسیاری از مراکز واکسن بدون متقاضی هستند و افراد بسیاری محدودی طی شبانه روز به آنها مراجعه می کنند. همچنین براساس آمار وزارت بهداشت هنوز بیش از 35 درصد جمعیت کشور، دوز اول واکسن را نزده‌اند.
در حالی که به دنبال واردات 147 میلیون دوز واکسن طی 9 ماه گذشته و تزریق بیش از صد میلیون دوز نوبت اولی و دومی، حالا حدود
 48 میلیون دوز واکسن مازاد در انبارها ذخیره شده و قرار است که واردات تا سقف 180 میلیون دوز ادامه یابد چرا که سفارشات انجام شده و هزینه آن پرداخت گردیده است.
 سئوال این است که با وجود جمعیت 35 درصدی مخالف تزریق واکسن که ظاهرا با فعالیت‌های خودجوش و تبلیغ و توجیه در شبکه‌های اجتماعی، در حال جذب هواداران بیشتر هم هستند، تکلیف این حجم بالا از واکسن‌های انبار شده و حجم‌های بالاتری در روزهای آینده که همگی هم از همان برداشت یک میلیارد دلاری از صندوق توسعه ملی کشور خریداری شده، چه خواهد شد!؟ سئوال دوم اینکه سلامت باقی مردم که واکسن زده اند و نگران سلامتی خود هستند،دربرابر خودخواهی و بعضاً درک
ناصحیح مخالفین واکسن از خواست و امنیت عمومی جامعه، چه خواهد شد. آیا منتظرند تا دولت مقررات سختگیرانه علیه واکسن نزده ها وضع کند تا آنها باردیگر بهانه ای برای خودنمایی داشته باشند؟!