دوباره از کنسرت ها به سفارت ها نرسیم

طی روزهای اخیر خبر لغو و برهم خوردن کنسرت یکی از خوانندگان در اهواز مورد توجه بسیاری از رسانه های داخلی و خارجی قرار گرفته است.
کنسرتی که دارای مجوزهای قانونی و هماهنگی های قبلی جهت اجرا بوده و هیچ منع و مشکل قانونی نداشته است. اما علیرغم تأیید مقامات وزارت ارشاد جلوی اجرای آن گرفته شد و علاقمندانی هم که بلیط گرفته بودند با برخی افراد مخالف برگزاری کنسرت کارشان به درگیری کشید.
 بحث درمورد چرایی برگزاری این کنسرت نیست، بلکه مراد از طرح این موضوع نگرانی از بابت کشیده شدن این دست اقدامات خودسرانه به بخش های هزینه آفرین همچون سفارتخانه ها و کنسولگری های خارجی است که تجارب تلخ و هزینه های سنگینی را برای کشور به بار آورد که همچنان آثار مخرب آن از بین نرفته و به حالت عادی بازنگشته است.
مشکل اصلی ما در ماهیت چنین رفتارهایی اصرار به تک
سلیقه گرایی در عرصه های مختلف است. وقتی نتوانیم دیگر سلایق و
نگرش ها را تاب بیاوریم ناچاراً شاهد چنین رفتارهایی خواهیم بود. شاید نتوان چنین نگرش های تک بعدی به مسائل را در میان طرفداران آن تغییر داد، اما می توان با محور قرار دادن قانون، همگان را با هر سلیقه و نگرشی ملزم به رعایت اصول آن نمود.
اگر قانون ملاک و محور باشد، هر قشر و هر سلیقه ای ملزم است مطابق با قوانین به خواسته های خود بپردازد و براساس همان قانون به دیگر سلایق و نگرش ها نیز احترام بگذارد. اگر هم اختلافی هم به وجود آید، باید براساس قانون با خاطیان برخورد کرد. این مهم زمانی محقق خواهد شد که قانون دستخوش سلیقه گرایی و مصلحت اندیشی های رایج نگردد و همگان بدور از جایگاه و طبقه سیاسی و اجتماعی دربرابر آن یکسان باشند.