بازگرداندن سیل سرمایه داخلی به سمت آینده اقتصادی

hossein.parsatabar@gmail.com
ایران به لحاظ دارایی های طبیعی در ردیف کشورهای غنی قرار دارد. از منابع انرژی فسیلی گرفته تا معادن زیرزمینی و جنگل ها و منابع دریایی و... همه و همه باعث شده تا ایران پتانسیلی عظیم برای ایجاد
زیرساخت های اقتصادی در حوزه های مختلف داشته باشد.
ما در حوزه انرژی فسیلی و مشتقات آن به سبب عظیم بودن پروژه ها و هزینه بر بودن آنها به لحاظ تأمین منابع ارزی با مشکل مواجهیم. این مسئله به عنوان پاشنه آشیل ما در آینده ای
 نه چندان دور خودنمایی می کند و باید از هم اکنون به فکر آن بود.
امروزه دیگر بحث خام فروشی از دستور کار کشورهای صاحب انرژی خارج شده و تمرکز سرمایه گذاری ها بر مشتقات آن در حوزه پتروشیمی قرارگرفته است. به عنوان مثال آمریکا که خود  تا پیش از این به عنوان بزرگترین واردکننده نفت تلقی می شد، امروز در قالب یکی از بزرگترین صادر کنندگان نفتی و مشتقات آن قرار گرفته و تا چند سال آینده توازن و چینش کنونی بازار را دگرگون خواهد کرد.
همچنین کشورهایی همچون هند و چین علیرغم اینکه به عنوان بزرگترین واردکنندگان نفت محسوب می شوند، اما مسیر سرمایه گذاری خود را در حوزه پتروشیمی را با جدیت پیش گرفته اند و از هم اکنون زمینه وابستگی کشورهای تولید کننده نفت را به محصولات پتروشیمی خود رقم زده اند.
لذا ضرورت سرمایه گذاری درحوزه زیرساخت های انرژی برای کشورما از واجبات است. درحال حاضر بنابر گفته مقامات مسئول، در حوزه انرژی نیاز به 600 میلیارد دلار سرمایه گذاری داریم که متأسفانه تاکنون کمتر از 10 درصد آن تأمین شده است.
 این نیاز به سرمایه گذاری از دوجهت قابل تحقق است:
سرمایه گذاری خارجی و بازار سرمایه داخلی. متأسفانه ما در هر دو حوزه
بی نصیب هستیم و به سبب تحریم ها دسترسی به منابع خارجی میسر نیست و به سبب نبود استراتژی اقتصادی برای بهره گیری از توان بازار سرمایه داخلی از محاسن آن بی بهره ایم.
این درحالی است که غول نقدینگی درکشور هر روز بزرگتر می شود و مسئولان اقتصادی تدبیری برای آن اتخاذ نمی کنند. سرمایه هایی که امروز در بازارهای ارز و طلا و مسکن و قاچاق درحال پرسه زدن هستند، می توانند موتور اَبر پروژه های حوزه انرژی را روشن کنند. هرچند که توسعه صنعت نفت و گاز نیاز به ارز دارد، اما تجمیع سرمایه ها و سرمایه گذاران در این حوزه قدرت و اطمینان خاطری به پیمانکاران خواهد داد تا با جدیت بیشتری درصدد رفع موانع باشند.
متأسفانه عدم ایجاد روش های مناسب برای جذب سرمایه های داخلی، اعم از فروش اوراق و عرضه سهام در بورس و یا ایجاد یک خط اختصاصی مالی برای مردم با تعیین سود تضمینی، هیچ گونه جذابیتی را برای بازارسرمایه داخلی ایجاد نکرده است. عدم آگاهی مردم و عدم اطلاع رسانی عامه فهم در این حوزه باعث شده تا دولت و
شبه دولتی ها تنها فعالان حاضر در صنعت نفت و گاز باشند و به قولی موجب انحصاری شدن این حوزه
 شده اند.
ریشه تمام مشکلات موجود در عرصه سرمایه گذاری در حوزه انرژی از همین مسئله نشأت می گیرد. چرا که اگر دست دولت و دیگر نهادها از این صنعت محدود شود، حتی مشکل تأمین منابع ارزی صنعت نفت توسط ایرانیان داخل و خارج از کشور برطرف می شود. سرمایه دار به دنبال سود است، لذا خیلی ساده می توان جریان چرخش نقدینگی را با یک برنامه ساده ریالی و ارزی به این سمت
کشاند.