کشف بقایای فضاپیمای ناسا در اعماق اقیانوس

یک تیم جستجو گر تاریخی در اقیانوس به دنبال پیدا کردن یک هواپیمای سرنگون شده در جنگ جهانی دوم بود که قطعات شاتل فضایی چلنجر ناسا را پس از سه دهه ​​پیدا کرد.

 


یک تیم جستجو گر تاریخی در اقیانوس به دنبال پیدا کردن یک هواپیمای سرنگون شده در جنگ جهانی دوم بود که قطعات شاتل فضایی چلنجر ناسا را پس از سه دهه ​​پیدا کرد.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، یک تیم از شبکه تلویزیونی تاریخ (The History Channel) آمریکا در اقیانوس در جستجوی یک هواپیمای سرنگون شده در جنگ جهانی دوم بود که قطعات شاتل فضایی چلنجر ناسا را پس از سه دهه ​​پیدا کرد.
بخش بزرگی از شاتل فضایی تخریب شده چلنجر در شن و ماسه پایین اقیانوس اطلس مدفون شده بود.
ماموریت اس‌تی‌اس-۵۱-ال، بیست و پنجمین مأموریت فضاپیمای چلنجر متعلق به ناسا بود که در ۲۸ ژانویه ۱۹۸۶ از مجتمع پرتاب
۳۹ پایگاه فضایی کندی در فلوریدا پرتاب شد. در این ماموریت برای اولین بار در تاریخ ماموریت‌های شاتل‌های فضایی، یکی از خدمه یعنی «کریستا مک‌اولیف» غیرنظامی و یک معلم مدرسه بود. این ماموریت با انفجار شاتل چلنجر در ثانیه هفتادوسوم پس از پرتاب، به فاجعه‌ای مبدل شد که منجر به
کشته شدن تمام سرنشین‌های آن شد. کمیته راجرز علت این فاجعه را خرابی یکی از واشر‌های درزگیری در یکی از موشک‌های پیشران جامد دانستند. هفت خدمه این حادثه «الیسون انیزوکا»، «کریستا مک‌اولیف»، «گریگوری جارویس»، «جودیت رزنیک»، «مایکل جان اسمیت»، «دیک اسکوبی» و «رونالد مک نر» بودند.
بنا بر اعلام ناسا، اکنون بخش بزرگی از شاتل فضایی تخریب شده چلنجر، در شن و ماسه کف اقیانوس اطلس پیدا شده است.
مایکل سیانیلی، یکی از مدیران ناسا صحت این بقایای باقیمانده را تایید کرده است.
وی در این باره گفت: وقتی فیلم زیر آب را دیدم، باید بگویم قلبم به تپش افتاد و من را به سال ۱۹۸۶ بازگرداند.
بیل نلسون، مدیر ناسا در بیانیه‌ای که منتشر شد، گفت: این کشف به ما فرصتی می‌دهد تا یک بار دیگر مکث کنیم، میراث هفت پیشگامی را که از دست داده‌ایم، بالا ببریم و در مورد اینکه چگونه این تراژدی ما را تغییر داد، فکر کنیم. در حالی که نزدیک به ۳۷ سال از کشته شدن هفت کاشف جسور و شجاع در ماموریت چلنجر می‌گذرد، این تراژدی برای همیشه در حافظه جمعی کشور ما باقی خواهد ماند. برای میلیون‌ها نفر در سراسر جهان، از جمله من، ۲۸ ژانویه ۱۹۸۶، هنوز مثل دیروز است.
در پی این فاجعه، یک تلاش بزرگ جستجو و نجات سازماندهی شد، بزرگترین اقدامی که تاکنون توسط نیروی دریایی ایالات متحده و گارد ساحلی ایالات متحده در آن زمان انجام شده است. این عملیات شامل هزاران نفر، ۱۶ کشتی سطحی، یک زیردریایی تحقیقاتی با انرژی هسته‌ای و چندین زیردریایی رباتیک و خدمه بود که به طور سیستماتیک بیش از ۴۸۶ مایل دریایی مربع (۱۶۶۶ کیلومتر مربع) از کف اقیانوس را در اعماق بین ۱۰ تا بیش از ۱۲۰۰ فوت بازرسی کردند.
پس از هفت ماه، ۱۶۷ قطعه از شاتل به وزن ۱۱۸ تن کشف شد.این زباله‌ها ۴۷ درصد از مدارگرد چلنجر، ۳۳ درصد از مخزن خارجی، ۵۰ درصد از دو تقویت‌کننده موشک جامد و بین ۴۰ تا ۹۵ درصد از سه محموله اصلی مأموریت را تشکیل می‌دادند.
سیانیلی گفت: این یکی از بزرگ‌ترین قطعات چلنجر است که در دهه‌های پس از حادثه پیدا شده است و اولین بقایایی است که از زمانی که دو قطعه از بال چپ در سال ۱۹۹۶ در ساحل پیدا شد، کشف شده است.
در این ماموریت غواصان برای تهیه یک مستند تلویزیونی برای اولین بار این قطعه را در ماه مارس هنگامی که به دنبال لاشه هواپیمای
جنگ جهانی دوم بودند، مشاهده کردند.ناسا چند ماه پیش از طریق ویدئو تأیید کرد که این قطعه بخشی از شاتل است که اندکی پس از بلند شدن در ۲۸ ژانویه ۱۹۸۶ از هم جدا شد.  
اندازه این قطعه بیش از ۱۵ فوت در ۱۵ فوت (۴.۵ متر در ۴.۵ متر) است. به احتمال زیاد بزرگتر است؛ زیرا بخشی از آن با ماسه پوشیده شده است.