جذابیت آموزشی برای دانش‌آموزان نداریم

طی روزهای گذشته خبر مربوط به پخش یک آهنگ نامناسب در یکی از دبستان های کرمان موجب واکنش های بسیاری دربین کاربران و صاحب نظران عرصه اجتماعی و آموزشی شده است. اینکه برخورد آموزش و پرورش با این موضوع چه بوده و اثربخشی آن در چه سطحی است مورد بحث نیست.
اما رویکرد اصلی بر ضرورت ایجاد خوراک فرهنگی برای دانش‌آموزان در این سن و سال است. قاعدتاً آنها نیازمند برنامه هایی جذاب در عرصه های مختلف آموزشی، هنری، ورزشی و ... هستند. لذا باید برای آنها چنین برنامه ها و موضوعاتی را مورد توجه قرار داد.
وقتی ما برای جبران هیجان و شوق و ذوق بچه های دبستانی چیزی جز چند نمونه خوراک فرهنگی تک سلیقه ای چیز دیگری نداریم، طبیعی است که همه بچه ها نمی توانند با آن ارتباط برقرار کنند و خواسته یا ناخواسته به سمت نسخه ها و نمونه هایی می روند که به لحاظ ظاهر از شور و هیجان برخوردار است و متأسفانه از محتوا و آموزش تهی و حتی مخرب است.
هرچند که ما استفاده از این خوراک ها را ممنوع اعلام کنیم به آسانی در دسترس بچه ها قرار دارد و نظارت والدین نیز به تنهایی نمی تواند کارساز باشد.
ضمن اینکه این فقدان خوراک حتی دربین بزرگ ترها نیز مشاهده می شود و بعضاً برخی از این نسخه های ضدفرهنگی توسط آنها مورد استفاده و باب آشنایی کوچکترها با این مضامین را بازمی کند.به هر جهت اگر بخواهیم خوراک فرهنگی جامعه دانش آموزی را با رویکردی تک بعدی و براساس سلیقه قشری محدود و خاص تعیین و آماده کنیم، تکرار آنچه درکرمان و یا سال گذشته در شمال رخ داد چیز عجیبی نیست و اگر هم خبری از آنها منتشر نمی شود مطمئن باشید که بچه ها در جمع های دوستانه یا مهمانی های خانوادگی و با در دست داشتن اینترنت و تلفن همراه از آن آگاه و مبتلا خواهند شد.