عدم تناسب فضای شهری با نیازهای جامعه

در مورد مشکلات و موانع شهری برای عبور و مرور افراد دارای معلولیت بارها تاکید داشته ایم که بسیاری از افراد دارای معلولیت از انجام امورات شخصی و زندگی روزانه به سبب نبود فضای مناسب شهری باز مانده اند و صرفا برای نبود تجهیزات و مهندسی مناسب برای سوار شدن به اتوبوس نمی توانند از آن استفاده کنند.
نکته دیگر استفاده بیش از حد از فضای شهری برای نصب و درج تبلیغات می باشد. این موضوع به یکی از چالش های امنیتی بر روی پل های عابر پیاده تبدیل شده است. پل های عابر پیاده تبدیل به جایگاه تبلیغات دو طرفه
شده اند و از روی زمین هیچ اشرافی بر روی رفت و آمدهای روی پل نیست.
از آنجا که اکثرا پل های عابر پیاده فاقد روشنایی اختصاصی و دوربین های امنیتی می باشند، رفت و آمد زنان و دختران جوان و سالمندان در این فضا توام با استرس و ترس می باشد. چراکه بعضا شاهد خفت گیری و زورگیری روی
پل های عابر پیاده هستیم، چرا که هیچ دید و اشرافی روی پل وجود ندارد.
از سوی دیگر در صورت بروز هرگونه حادثه و یا اتفاقی برای سالمندان یا سایر شهروندان به سبب پوشش کامل پل توسط تبلیغات گسترده هیچ کسی متوجه و مطلع از اتفاقات روی پل نمی شود.
لذا به نظر می رسد در مورد جاگذاری و تعیین محل های تبلیغات بازنگری و اصلاح شیوه داشت و برای چنین تصمیماتی به تبعات و احتمالات آتی آن توجه داشت.