لزوم نظارت بیشتر بر حضور مهاجرین غیرقانونی

شرایط اقتصادی و معیشتی مردم طی سال های گذشته به غایت رنج آور شده، به گونه ای که بسیاری از اقشار جامعه نیازمند حمایت مستقیم دولت و نهادهای حمایتی شده اند. البته این وظیفه ذاتی دولت هاست که مشکلات مردمشان را چاره کنند چرا که هرآنچه به عنوان ثروت و امکانات دراختیار آنهاست، امانتی است که از سوی ملت به آنها سپرده شده و از این بابت منتی برسر جامعه نیست.
همانطور که گفته شد این ثروت و امکانات دولتی امانت ملت است و صرف آن در اموری به غیر از نیازها و مطالبات عمومی جایز نیست. درهمین رابطه برای چندمین بار باید به امور مهاجرین و اتباع اشاره داشت که بحران حضور غیرقانونی آنها هر روز وخیم تر می شود و ابعاد تبعات آن گسترده می گردد.
حضور جمعیتی چند میلیونی در وسط زندگی شهری مردم موجب صرف شدن ثروت،امکانات و تجهیزات و خدمات ملی کشور برای مهاجرین می گردد. این جمعیت از صبح که چشم باز می کنند و بیدار می شوند از امکاناتی که دولت برای مردم درنظر گرفته اعم از خوراک، مسکن، آموزش، درمان، حمل و نقل و... استفاده می کنند درحالی که قیمتی همپای قیمت مصرف برای شهروندان ایران بهره می برند و از یارانه هایی که برای خدمات مختلف درنظر گرفته شده استفاده می نمایند.
حضور این مهاجرین به صورت غیرقانونی توازن و نظم بسیاری از امور جاری مردم همچون اشتغال، آموزش و پرورش، بیمارستان ها و حتی دستگاه های انتظامی وقضایی را برهم زده است. روزی نیست که خبری از تخلف و ارتکاب جرم از سوی این اتباع مخابره نشود. اینکه در برخی ازموارد اقدام به سرقت، تجاوز و قتل می نمایند موجب بروز خشم عمومی و نفرت پراکنی درجامعه می گردد و افراد از دو ملیت مختلف را رو در روی هم قرار می دهد.
بحث انسانیت و مهمان نوازی مباحثی جدا از معضلات اجتماعی هستند. نمی توان به بهانه حس انسان دوستی قوانینی را که درجهت حفظ امنیت و ثبات منافع ملی و ملت درنظر گرفته شده را نادیده بگیریم و مسئله ای به این مهم را رها کنیم که دیگر نتوان آن را جمع کرد.
هر یک جرم و جنایتی که در سراسر کشور رخ دهد و به دنبال آن حقوق و حقوق مردم کشورمان ضایع شود و یا جانشان به هدر برود مسئولیتی سنگین بردوش مسئولان مربوطه قرار می دهد که باید پاسخگوی آن باشند.
امروز در پایتخت کشور در تمام امور جاری مردم حضور اتباع حس  می شود و این به لحاظ اجتماعی و امنیتی به هیچ وجه نشانه خوبی نیست. در صف نانوایی، در اتوبوس مترو، در مراکز درمانی، در مدارس ، در پارک ها و... حضور اتباع موجب نگرانی مردم است . شوخی نیست جمعیتی معادل کل جمعیت تهران در سراسر کشور پخش شده اند و درحال تنیده شدن در لا به لای شاخه های اجتماعی کشور هستند .
باید این هشدار را داد که اگر دولت و دیگر نهادهای انتظامی و امنیتی به این مسئله ورود جدی نداشته باشند، قطعا نفرت و خشونت به وجود آمده از این وضعیت حوادث ناگواری را رقم خواهد زد و افراد با ملیت های مختلف را در برابر هم قرار می دهد. این موضوع مصداق عینی تضییع حقوق انسانی است واگر قانون را ملاک عمل قراردهیم این روال به مسیر عادی و منطقی خود بازخواهد گشت.