از امروز به فکر المپیک لس‌آنجلس باشیم

عملکرد و نتایج کسب شده ورزشکاران ایران در المپیک پاریس می‌تواند چراغ راهی برای آینده باشد. تا المپیک ۲۰۲۸ لس آنجلس ۴ سال فرصت باقی‌ست؛ فرصتی گرانبها که اگر از آن به درستی استفاده شود می‌تواند موفقیت ورزش ایران را در این رقابت‌ها در پی داشته باشد. اتفاق تأسف آور این است که هنوز یک ماه از المپیک پاریس نگذشته دیگر کمتر کسی صحبت از اینکه باید از همین امروز برای المپیک ۲۰۲۸ برنامه‌ریزی کرد می‌کند. انگار تاریخ مصرف این صحبت‌ها فقط برای روزهایی بود که مشعل المپیک خاموش نشده بود.
تاسف آور است که روسای این فدراسیون‌ها به جای عذرخواهی، بهانه‌هایی عنوان کردند که بیشتر فرار رو به جلو است تا بیان واقعیت‌ها.
ورزش ایران پتانسیل زیادی دارد و اینکه مدام گفته شود به دلیل کمبود امکانات نمی‌توان در المپیک موفق بود به هیچ عنوان قابل قبول  نیست.
اگر در رشته‌هایی کمبود ورزشکاران تراز اول احساس می‌شود ۴ سال زمان خوبی برای قهرمان‌پروری و میدان دادن به ورزشکاران جوان و جویای نام است. در المپیک پاریس ورزشکارانی بودند که پیش از این هم سابقه حضور در المپیک را داشتند اما همچون گذشته نتایج امیدوارکننده‌ای در این رقابت‌ها کسب نکردند.
برخی فدراسیون‌ها با وجود اینکه سالهاست با ثبات مدیریتی اداره شده‌اند اما در نتیجه‌گیری ناکام بودند.
در این میان کمیته ملی المپیک در کنار وزارت ورزش و جوانان نقش سیاست‌گذار را برای ورزش قهرمانی کشور دارند و باید از همین حالا به گونه‌ای عمل کنند که انگار قرار است یک سال دیگر المپیک لس‌آنجلس برگزار شود. سازمان نظارت بر تیم‌های ملی نباید تصور کند که وظایفش تنها در یکسال منتهی به رقابت‌های بازی‌های آسیایی و المپیک است و باید عملکرد همه تیم‌های ملی را موشکافانه بررسی کند تا اگر ایرادی است از همین حالا به فکر رفع آن بود.
ورزش ایران نیازمند یک عزم جدی برای تحول است و این عزم جدی تنها در سایه یک برنامه مدون که قابلیت عملیاتی شدن داشته باشد به سرانجام خواهد رسید.