گرانی دارو و تهیه سخت آن برای بیماران خاص

ابراهیم علی آبادی
شاید بتوان گفت عمده مشكل بیماران خاص، درمان آنهاست، اما زمانی كه درمان با مشكل كمبود و گرانی دارو مواجه می شود، این وضعیت حالت دشوارتری به خود می گیرد؛ قیمت داروها این روزها درحالی افزایش
می یابد كه بیماران تاكنون نیز توان پرداخت هزینه درمان را نداشته اند.
افزایش قیمت دارو یكی از بزرگترین دغدغه های بیماران و بخصوص بیماران صعب العلاج است كه ذهن آنها را به خود مشغول كرده و بیمار به جای تمركز بر درمان بیشتر دچار استرس برای تأمین منابع مالی و تهیه دارو است.
در بحث دارو نکته بسیار مهمی وجود دارد مبنی بر اینکه مصرف کننده، در مصرف دارو تصمیم گیرنده نیست؛ و بیمار و خانواده او نمی توانند مانند خرید مایحتاج ضروری زندگی تصمیم بگیرند که
چه میزان مواد خوراکی بخرند و چنانچه پول خریدن آن را نداشته باشد؛ کمتر خرید کنند . اما در خرید دارو، تجویزکننده، تعیین کننده و درمانگر است که مشخص می‌کند چه میزان و چه نوع دارویی مصرف شود. حتی مشاهده شده است که پزشکی داروی خارجی را به جهت تأثیر سریعتر و داشتن فرمول کاملتر از نظر مواد اولیه پیشنهاد داده ولی تهیه آن با هزینه بسیار زیاد در بازار سیاه میسر گردیده است.
با کمبود دارو  پای بسیاری از بیماران خاص نیز ناچار  به این  بازارهای سیاه باز شده است؛ اما قیمت داروها در این بازار چندین برابر گران‌تر است و بسیاری از بیماران ازجمله بیماران قشر ضعیف و آسیب‌پذیر نمی‌توانند هزینه‌های
چندین برابری تأمین دارو در بازار سیاه را بپردازند. بدیهی است بیماران خاص علاوه بر مشکلات درمانی، تأمین دارو و هزینه‌های درمان، مشکلات اقتصادی و معیشتی بسیار زیادی دارند و این فشار مضاعفی را برای آنان ایجاد می‌کند که حتی می‌تواند به تشدید بیماری‌شان نیز دامن بزند.
 در صورتی که همین دارو در کشور وارد شده اما در بخش توزیع سر از جای دیگری درآورده است. و باید تحقیق شود که چرا  این گونه است و داروی تولید داخلی، کیفیت مشابه خارجی را ندارد.آیا دلیل استفاده از ترکیبات ارزانتر به جهت مقرون به صرفه بودن است یا کمبود به جهت مسئله تحریم ها می باشد.
به هر حال بخش تولید دارو کشور نیاز به توجه و مدیریت دلسوز دارد تا با رفع مشکلات دارویی کشور بتوانیم مانند گذشته هم نیاز مصرف داخلی را تأمین کنیم و هم بتوانیم به یکی از صادرکننده دارو های با کیفیت و مهم  در خاورمیانه تبدیل شویم.