مشکل درنظام پاسخگویی است یا افراد پاسخگو؟!

پاسخگویی یکی از طبیعی ترین حقوقی است که افراد نسبت به صاحبان مسئولیت دارند. یا اگر برعکس به قضیه نگاه کنیم پاسخگویی اصلی ترین وظیفه صاحبان مسئولیت است.
هرکارمند و مدیر و وزیر باید در قبال مطالبات و معضلات مردم پاسخگو و پیگیر باشند. روی سخن با بدنه زحمتکش و کادرهای مختلفی که خالصانه وظایفشان را انجام می دهند و معنای خدمت را به درستی درک کرده اند نیست، بلکه انتقاد از برخی افراد و سازمان هایی است که وظیفه خدماتی و خدمت رسانی خود را به درستی انجام نمی دهند و به جای اینکه مردم از آنها مطالبه گر باشند، آنها از مردم طلبکارند!.
این موضوع را می توانید در برخی ادارات و سازمان های دولتی مشاهده کنید که کارمندان و مدیران ارباب رجوع را دست به سر می کنند و یا با اعمال سلیقه اموراتشان را به زمان های طولانی موکول می نمایند. درحالی که بسیاری از مشکلات مردم را می توانند به سرعت و سهولت انجام دهند.
استفاده از روش ها و دیالوگ هایی همچون :«سیستم قطع است، برو یک هفته دیگه یا یک ماه دیگه بیا، هنوز امضا نشده، برو کپی برابر اصل بیار، برو بارگذاری کن، و...» مردم را کلافه کرده است. اگر سیستم قطع است خب چرا گزارش داده نمی شود و اساساً چرا قطع است؟! یا یک هفته دیگر قرار است چه اتفاقی بیفتد که امروز امکان انجام آن نیست؟!
حقیقتاً بحث نظارت بر امورات ادارات مختلف امری ضروری و واجب است، چرا که بسیاری از مردم در مراجعه به ادارات مختلف و رسمی رضایت ندارند و معتقدند کارشان به درستی انجام نشده است. این برخلاف رویه هایی است که از آن به عنوان خدمت صادقانه یاد می شود.