نزول کیفیت،رشد قیمت، تحمیل به مردم

نحوه خدمت رسانی به مردم در حوزه های مختلف دارای ضعف ها و کاستی هایی است که گویا از سوی ارائه کنندگان خدمات و نظارت کنندگان بر امور آنها امری عادی و رویه مرسوم تلقی می شود. درحالی که در بسیاری از این کاستی ها قانون برای خدمات دهندگان چارچوب و اصولی را مقرر کرده و تخطی از آن را با مجازات های مرتبط همراه ساخته است.
اما وضعیت ما دراین زمینه به گونه ای بی نظم است که انگار
نه انگار که وضعیت قیمت ها و درآمدها باید یک توازنی را درکنارهم داشته باشند. از هرسو و در هر حوزه که نگاهی می کنیم شاهد رشد فزاینده قیمت ها در حوزه ارائه خدمات و کالاها هستیم و در نقطه مقابل آن بحث درآمدها به گونه ای ثابت با فشاری فزاینده از بابت بی ارزش شدن سرمایه های نقدی مواجه است.
تنها دریک فقره در زمینه نان شاهد افزایش قیمت ها به صورت سلیقه ای هستیم و منطقه به منطقه و مغازه به مغازه قیمت نان با نرخ های مختلف به دست مردم می رسد. درصورتی که هیچ مصوبه و دستوری بابت گران شدن نان وجود ندارد . کارتخوان های مخصوص نان در دست فروشندگان است و یا دستگاه های کارتخوان مستقل برای کارت کشیدن وجود دارد که نان را بانرخی به غیر از قیمت مصوب می فروشند.
البته این مسئله را صرفاً به گردن نانوایی ها نمی توان انداخت؛ چرا که درد دل بسیاری از آنها نیز شنیدنی است. بسیاری از آنها بابت هزینه های نیروی انسانی، هزینه های تأمین انرژی و هزینه های جاری معترضند و قیمت نان را مناسب با این هزینه ها نمی دانند.
 آنها مشکل خود را با تحمیل هزینه ها بر مردم برطرف می کنند و مثل همیشه مردم باید هزینه مدیریت ناصحیح قیمت ها و نظارت ها را بپردازند. اما واقعاً نمی توان پذیرفت که نرخ نان در شهری همچون تهران آنقدر متناوب باشد که نتوان گفت قیمت نان سنگگ در پایتخت چند است؟
این پایان تحمیل مشکلات برمردم نیست؛ بلکه جامعه مجبور به نزول شدید کیفیت خدمات نیز هستند. در همین فقره فروش نان می بینیم که دیگر نمی توان مدعی بود نان باکیفیت به دست مردم می رسد. استفاده از آردهای بی کیفیت و عدم بازآوری خمیر نان از سوی نانوایان، بی کیفیت ترین نان را به دست مردم می دهند.
حجم و اندازه نان کم شده و کیفیت آن به غایت پایین است و این موضوع را می توان از نارضایتی مردم در صف نانوایی مشاهده کرد.
انتظار جدی و ضروری در این زمینه وجود دارد که دولت برای تأمین تغذیه سالم و قوت غالب مردم برنامه جدی داشته باشد.
نانوایان به لحاظ قیمت نان از بابت غیر منطقی بودن قیمت آن با قیمت هزینه های تولید گلمندند. مردم در مقابل گرانی نان ناراحتند و قیمت های سلیقه ای و متفاوت با قیمت مصوب موجب نارضایتی آنها گرده است. از سوی دیگر بی کیفیتی نان مصرف کنندگان را با چالش سلامت تغذیه مواجه می سازد و نانوایان علت آن را بی کیفیت بودن آرد تحویلی ازسوی دولت می دانند.
به گفته بسیاری از کارشناسان حوزه تغذیه این سبک پخت نان با این کیفیت هیچ ارزش غذایی برای جامعه ندارد و از سوی دیگر موجب بروز نارسایی های گوارشی و بروز مشکلاتی همچون سوهاضمه و درد معده می گردد و هیچگونه جذب مواد مغذی را شامل نمی شود.
این مشکلات و چالش ها نیاز به پاسخگویی دارد و نهادهای مسئول و ناظر باید به این وضعیت رسیدگی کنند. تأمین نان با کیفیت به سبب اینکه قوت غالب مردم محسوب می شود امری ضروری است و بی تفاوتی به آن موجب زیان مادی و کاهش امنیت غذایی جامعه می گردد.