نوسان ارز و رشد بدون بازگشت قیمت‌ها

هر روز با کمترین نوسان در بازار ارز و سکه شاهد برهم خوردن قیمت کالاها و خدمات در سطح جامعه هستیم. افزایش قیمتی که به زعم مسئولان غیرقانونی است اما بازار اهمیتی به آن نمی دهد و راه خود را می رود.
بدماجرا اینجاست وقتی دلار وارد کانال ۷۰ هزار تومان شد،قیمت ها به صورت جهشی در بازار مواد غذایی رشد کرد اما وقتی مجدد قیمت دلار به کانال ۶۰ بازگشت قیمت ها از آن اثر نپذیرفت و کاهش نیافت و باز هم رشد گرانی ادامه پیدا کرد.
باید از مدیران اقتصادی کشور پرسید که اقتصاد و بازار را بر اساس کدام الگو و کدام برنامه و یا کدام استاندارد اقتصادی پیش می برند که ماحصل آن چنین اوضاعی گردیده است.
سال هاست در مورد قیمت گذاری نرخ ارز انتقاد شده است و دست آخر مشخص نیست چه کسی از این گرانی ارز سود می برد یا دلالان متنفع می شوند و یا شرایط تحریمی این چنین بلایی را بر سرمان آورده است یا تمام موارد!
اما هرچه هست نتیجه ای واحد در پی داشته و آن فشار بی امان اقتصادی بر مردم و اقشار حقوق بگیر است. اقشاری که ابتدای هر سال نهایتا ۲۰ تا ۲۵ درصد حقوقشان افزایش می یابد اما در همان بدو ورود به سال جدید تورمی بیش از ۴۰ درصد را با خود همراه دارند که ماه به ماه بر نرخ آن افزوده می شود.
متأسفانه اقتصاد ما با نرخ ارز گره خورده و این واقعیتی غیر قابل کتمان است اما اینکه چرا مسئولین و تیم اقتصادی کشور برای مدیریت این شرایط اقدامی نمی کنند جای ابهام دارد.
مسئله نگران کننده در استقامت قیمت ها در خود بازار ارز نیز حاکم است و ریزش آن هیچگاه با نرخ رشد قیمت ها مساوی نبوده است.
به عبارتی وقتی نرخ ارز و سکه از کانالی به کانال دیگر رشد می کند، ریزش آن در همان کانال آخر باقی می ماند و اینطور نیست که دلار ۷۲هزار تومانی به ۶۰ یا ۵۰ هزار تومان بازگردد.
این مسئله تورم پایدار را رقم می زند و رشدی همیشگی را در اقلام مصرفی مردم به همراه دارد. مردم نمی توانند مایحتاج روزمره خود را با چنین رویه و تورمی تهیه کنند و هر روز فقر در میان جامعه نهادینه می شود.
اینکه چه زمانی قرار است مسئولین، اصلاحات اقتصادی داشته باشند و یا برنامه ای جدید برای تغییر وضع موجود در دستور کار قرار دهند مشخص نیست، اما ادامه این وضعیت بنیان خانواده های ایرانی را از هم می پاشد و معضلات و بحران های اجتماعی فراوانی به دنبال خواهد داشت.