مشکلاتی که با تعطیلی درست نمی شود

روزگذشته تهران به قدری آلوده و کثیف بود که در کوچه های فرعی محلات مختلف شاهد مه و دودی شکل گرفته بود که گمان می کردید جایی آتش گرفته که این دود اینگونه پخش شده است. هرچند که روزگذشته تعطیل اعلام شد اما بازهم دردی از آلودگی هوا درمان نشد و از قضا امورات مردم هم به قوت خود باقی ماند و ترافیک هم عبور و مرور همچون قبل در خیابان ها شکل گرفت.
اینکه چه باید کرد را بارها و بارها گفته ایم و گفته اند اما اینکه چرا نمی خواهیم دست به اقدامی اصلاحی در این باره بزنیم جای تأمل و تعجب است.
چطور می توان با تعطیلی این آلودگی ناشی از بی کیفیتی موتور سیکلت ها و ماشین ها را جبران کنیم. اگر قرار به تعطیلی است باید کارخانه تولید خودروهای بی کیفیت تعطیل شود. چطور می توان با تعطیلی نیروگاه هایی که مازوت می سوزانند را مجاب کنیم که این کار را نکنند.
چطور با تعطیلی می توان نبود ناوگان حمل و نقل عمومی را گسترش دهیم تا مردم از خودروهای شخصی برای عبور و مرور استفاده کنند.
چطور با تعطیلی می توان فرهنگ استفاده از دوچرخه را درمیان جامعه جا انداخت و فضایی را برای عبور و مسیرهای دوچرخه در شهر ایجاد کنیم.
اینها مشکلاتی است که هیچکدام با تعطیلی درست نمی شود اما همچنان تنها راهکار مسئولان برای این وضعیت تعطیل کردن های بی فایده است.