تأثیر هوش هیجانی بر کاهش استرس و بهبود روابط اجتماعی کودکان

هوش هیجانی توانایی‌هایی است که در ارزیابی و ابراز صحیح هیجان‌ها در خود و دیگران ، تنظیم موثر هیجان‌ها و به کارگیری هیجان‌ها برای برانگیختن ، برنامه‌ریزی و موفقیت در زندگی نقش دارد.

هوش هیجانی توانایی‌هایی است که در ارزیابی و ابراز صحیح هیجان‌ها در خود و دیگران ، تنظیم موثر هیجان‌ها و به کارگیری هیجان‌ها برای برانگیختن ، برنامه‌ریزی و موفقیت در زندگی نقش دارد.
 زهرا سروریان، دکتری تخصصی روان شناسی بالینی گفت: «کنترل هیجانات، توانایی همدلی با احساسات دیگران، کنترل احساس و دارا بودن هوش مناسب سنگ‌بنای موفقیت انسان است.»
این روانشناس در گفت‌و‌گو با باشگاه خبرنگاران جوان با بیان این که آنچه کودکان در سال‌های اولیه زندگی می‌آموزند، پایه شکل‌گیری هوش هیجانی آن ها است؛ افزود: «این آموزش در دوران مدرسه، دانشگاه و در تمامی طول عمر ادامه می‌یابد؛ مهارتی که برای یادگیری در همه زمینه‌ها و موفقیت در تمامی جنبه‌های زندگی ضروری است.»
زهرا سروریان ادامه داد:«محیط خانواده اولین محل برای آموزش مهارت‌های هیجانی است؛ چرا که کودکان و نوجوانان از مهارت‌های هیجانی پدر و مادر الگوبرداری می‌کنند.»
این متخصص بالینی تصریح کرد: «آموزش‌های لازم در کودکان باعث می‌شود تا آن ها احساسات خود را بهتر شناخته و در درک احساسات دیگران و همدلی با آنان موفق‌تر باشند. به همین دلیل برای آموزش این خصوصیات والدین خود باید از کفایت و هوش هیجانی لازم برخوردار باشند.»
زهرا سروریان اظهار کرد: «سال‌های اولیه زندگی فرصت حیاتی برای شکل‌گیری هوش هیجانی است. بر اساس تجربیات اولیه دوران کودکی، یک فرد می‌آموزد که به دیگران اطمینان و در دنیای پیرامون خود احساس امنیت کند یا دیگران را غیر قابل اعتماد دانسته و همواره با بدبینی به محیط اطراف خود بنگرد.»
به گفته این روانشناس، پژوهش‌ها نشان داده اند که افراد با هوش هیجانی بالا، سطوح پایین‌تری از هورمون‌های استرس و دیگر نشانگر‌های برانگیختگی هیجانی را دارا هستند.
زهرا سروریان با بیان این که کودکان با کفایت هیجانی بهتر توانایی بیشتری برای تمرکز بر مشکل و استفاده از مهارت حل مسئله دارند؛ تصریح کرد: «این توانایی موجب افزایش توانایی‌های شناختی آنان خواهد شد.»
این روانشناس گفت: «موفقیت فرد در آموزش، چه در مدرسه و چه در سال‌های بعدی در دانشگاه، تنها با هوش وی ارتباط ندارد؛ بلکه با مهارت‌های هیجانی و اجتماعی هوش هیجانی مانند داشتن انگیزه لازم، توانایی منتظر ماندن، اطاعت از دستورات و کنترل تکانه، مهارت کمک خواستن از دیگران و بیان نیاز‌های هیجانی و آموزشی مرتبط است.»
زهرا سروریان ادامه داد: «هوش هیجانی مجموعه‌ای از مهارت‌ها و شایستگی‌های اجتماعی را در بر می‌گیرد که بر توانایی‌های فرد برای تشخیص درک و مدیریت هیجان، حل مسئله و سازگاری تاثیر می‌گذارد.»
این روانشناس افزود: «هوش هیجانی از طریق تقویت سلامت روان، توان همدلی با دیگران، سازش اجتماعی، بهزیستی هیجانی، رضایت از زندگی و کاهش مشکلات بین فردی، زمینه بهبود روابط اجتماعی را فراهم می‌کند.»
زهرا سروریان اظهار کرد: «هوش هیجانی در محیط‌های اجتماعی متنوع (تحصیلی، شغلی و بین فردی) قابلیت آموزش و اصلاح دارد و رشد آن مزایای شخصی و اجتماعی زیادی را به همراه خواهد داشت.»