خاموشی برج‌های یخی حیات را نابود خواهد کرد؟

داده‌های تاریخی نشان می‌دهد، هر تمدن بزرگی در کنار رودخانه‌ای آغاز شده و آب، مهم‌ترین رکن در ایجاد تمدن بوده است اما با اینکه اکنون در دنیایی زندگی می‌کنیم که بیشتر از همیشه به هم مرتبط هستند، ۲.۲ میلیارد نفر هنوز به آب سالم دسترسی ندارند.
بحران آب، مسئله دوری نیست و موضوعی است که اکنون بسیار مورد بحث قرار دارد و هر روز هم بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد. جهان در سال ۲۰۲۵، تمرکز خود را به حفظ یخچال‌های طبیعی معطوف خواهد کرد، زیرا برج‌های یخی خاموشی که ذخایر آب شیرین ما را در خود جای داده‌اند اکنون با سرعت هشداردهنده‌ای از بین می‌روند.
یخچال‌های طبیعی نزدیک به ۷۰ درصد از آب شیرین جهان را ذخیره می‌کنند. آنها رودخانه‌ها را تغذیه، از کشاورزی حمایت و سیاره را خنک می‌کنند اما سریع‌تر از همیشه در حال ذوب شدن هستند. در بسیاری از نقاط جهان، این ذخایر یخی کاهش یافته و به پایین‌ترین حد خود رسیدند و ناپدید شدن آنها جان میلیاردها نفر را تهدید می‌کند.
بر اساس گزارش‌های یونسکو و سازمان جهانی هواشناسی، بسیاری از یخچال‌های طبیعی ممکن است تا پایان این قرن به‌طور کامل ناپدید شوند و از دست دادن آنها به معنای چیزی بیش از افزایش سطح دریا است زیرا منابع اولیه آب شیرین را برای میلیون‌ها نفر به ویژه در فصول خشک سال تهدید می‌کند.
 چرا یخچال‌ها برای همه مهم هستند؟
ذوب یخچال‌های طبیعی بر جریان رودخانه‌ها تاثیر می‌گذارد، جریان‌های اقیانوسی را تغییر  و الگوهای آب‌وهوایی را شکل می‌دهد. کاهش این یخچال‌های طبیعی بر کشاورزی، آب آشامیدنی، حیات وحش و منابع انرژی در سراسر جهان تاثیر می‌گذارد. عقب‌نشینی یخبندان نیز زمین‌های اطراف را بی‌ثبات خواهد کرد و سیل، خشکسالی و رانش زمین بیشتر خواهد شد.
بر اساس نتایج تحقیق کنونی که در سایت ارث منتشرشده است، یخچال‌های طبیعی به‌عنوان شاخص آب‌وهوا عمل می‌کنند، وقتی خیلی سریع ذوب می‌شوند به ما هشدار می‌دهند که چیزی اشتباه است.
تغییر اقلیم و بحران آب عمیقا در هم تنیده شدند و افزایش دمای جهانی، ذوب یخچال‌ها را تسریع و منابع آب شیرین را بی‌ثبات می‌کند و باعث کمبود و تشدید درگیری بین جوامع می‌شود.
 خاموشی برج‌های یخی حیات را نابود خواهد کرد؟
حفظ یخچال‌های طبیعی فقط حفاظت از طبیعت نیست، بلکه در مورد حمایت از حقوق بشر است. مدارس و بیمارستان‌ها بدون آب، نمی‌توانند کار کنند و اقتصادها فرو می‌ریزند. زنان و کودکان اغلب این بار را به دوش می‌کشند و مایل‌ها پیاده‌روی روزانه برای یک سطل آب خواهند کرد. در جوامع کوهستانی نیز ذوب یخچال‌ها که منبع اصلی حیات آنها است هر سال بدتر می‌شود.