باکتری‌هایی که قرار است روی ماه شهرسازی کنند

پژوهشگران «مؤسسه علوم هند» در بررسی جدیدی دریافته‌اند که می‌توان از باکتری‌ها برای ترمیم آجرهای ساخته‌شده از خاک ماه و ساختن یک پایگاه قمری استفاده کرد.
به گزارش ایسنا، اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، دانشمندان ممکن است روزی ساخت پایگاه‌هایی را روی ماه آغاز کنند و برخی از متخصصان معتقدند که این پایگاه‌ها را می‌توان با آجرهای ساخته‌شده از رگولیت ماه ساخت.
به نقل از اسپیس، یک پژوهش جدید بر اساس آزمایش‌های شبیه‌سازی رگولیت ماه نشان می‌دهد که اگر آجرهای ساخته‌شده ترک بخورند، می‌توان از باکتری‌ها برای ترمیم آنها استفاده کرد.
استفاده از منابع محلی ماه تا حد امکان برای ساختن یک پایگاه و کاهش هزینه‌ها ضروری است. هزینه پرتاب توده‌های بزرگ مواد از زمین
 به ماه بسیار بالاست. بنابراین، ساخت آجر از رگولیت ماه از دیرباز به عنوان یک راه حل بالقوه مطرح شده است. گروه‌های پژوهشی بسیاری در سراسر جهان از جمله پژوهشگران «مؤسسه علوم هند»(IISc)، ساخت این نوع آجرها را با شبیه‌سازی رگولیت ماه آزمایش کرده‌اند.
رگولیت شامل گرد و غبار و سنگ‌هایی است که سطح ماه را می‌پوشانند. نمونه‌های واقعی رگولیت ماه، کمیاب و گران‌بها هستند و به همین دلیل، شبیه‌سازی‌هایی که هدف آنها تکرار انواع گوناگون رگولیت ماه است، برای آزمایش‌ها استفاده می‌شوند.
پیش از این، پژوهشگران مؤسسه علوم هند راهی را برای استفاده از یک باکتری خاکی به نام «اسپوروسارسینا پاستوری»
(Sporosarcina pasteurii) به منظور ساخت آجر از شبیه‌ساز رگولیت پیدا کردند. باکتری‌ها می‌توانند اوره را که باکتری‌ها به عنوان زباله تولید می‌کنند و همچنین کلسیم را به بلورهای کربنات کلسیم تبدیل کنند. هنگامی که بلورها با صمغ گیاه «گوآر»(Guar) مخلوط می‌شوند، می‌توانند ذرات رگولیت را به هم بچسبانند و آجر را تشکیل دهند.
بعدها، پژوهشگران ساخت آجرهای قمری را از طریق روش «تف‌جوشی»(Sintering) آزمایش کردند که شامل گرم کردن مخلوط فشرده شبیه‌ساز رگولیت با یک پلیمر محلول موسوم به پلی‌وینیل الکل در دمای بسیار بالا در یک کوره است. آجرهای تشکیل‌شده از طریق تف‌جوشی حتی قوی‌تر از آجرهای ساخته‌شده توسط باکتری به نظر می‌رسید، اما شرایط در ماه بسیار سخت است.
در معرض خلأ فضا، آجرهای قمری باید طی یک روز قمری در محدوده دمایی بین ۱۲۱ درجه سلسیوس تا منفی ۱۳۳ درجه سلسیوس مقاومت کنند که فشار حرارتی شدیدی را بر آجرها وارد می‌آورد. همچنین، آنها در معرض بمباران ریزشهاب‌سنگ‌ها و پرتوهای کیهانی قرار خواهند گرفت.