ضرورت کار کارشناسی در طرح جدید مجلس درباره مهریه

در روزهای اخیر، طرح جدید مجلس شورای اسلامی در خصوص مهریه و ملاک قرار دادن ۱۴ سکه به‌عنوان حداقل مهریه، بحث‌های فراوانی را به دنبال داشته است. این طرح که به بهانه حبس‌زدایی و کاهش بار زندان‌ها، به استفاده از پابند برای متهمان عدم پرداخت مهریه اشاره دارد، به نظر می‌رسد که نیازمند بررسی‌های کارشناسی دقیق‌تری باشد. در واقع، این طرح نه تنها نمی‌تواند به تحکیم بنیان خانواده کمک کند، بلکه ممکن است تبعات منفی بیشتری را نیز به همراه داشته باشد.
نخستین نکته‌ای که باید مورد توجه قرار گیرد، اهمیت مهریه به‌عنوان یک اصل فرهنگی و اجتماعی در جامعه ماست. مهریه در واقع نمادی از احترام و تعهد در روابط زناشویی است و هرگونه تغییر در آن باید با دقت و حساسیت بالایی انجام شود. تعیین ۱۴ سکه به‌عنوان حداقل مهریه، ممکن است این مفهوم را تضعیف کند و باعث شود که جوانان نسبت به این نهاد مقدس بی‌توجه شوند. آیا واقعاً می‌توان با کاهش عدد مهریه، ارزش‌های فرهنگی و اجتماعی را حفظ کرد؟
علاوه بر این، استفاده از پابند برای متهمان عدم پرداخت مهریه نیز موضوعی است که نیاز به تأمل دارد. حبس‌زدایی و کاهش بار زندان‌ها یک هدف مثبت است، اما آیا این هدف می‌تواند توجیهی برای ایجاد قوانین جدید باشد که حقوق مدنی افراد را تحت تأثیر قرار دهد؟ استفاده از پابند به‌عنوان یک ابزار تنبیهی ممکن است به جای حل مشکل، بر مشکلات اجتماعی و خانوادگی بیافزاید. این اقدام می‌تواند احساس تحقیر و نارضایتی را در بین افراد ایجاد کند و در نهایت به تضعیف روابط خانوادگی منجر شود.
از سوی دیگر، باید به این نکته نیز توجه داشت که مشکلات اقتصادی و معیشتی خانواده‌ها نقش بسزایی در عدم توانایی پرداخت مهریه دارند. بنابراین، بهتر است که قانون‌گذاران به جای تمرکز بر تعیین حداقل مهریه و ایجاد ابزارهای تنبیهی، به بررسی و حل مشکلات معیشتی خانواده‌ها بپردازند. حمایت از خانواده‌ها در حوزه‌های اقتصادی، آموزشی و فرهنگی می‌تواند راهکارهای مؤثرتری برای تقویت بنیان خانواده باشد.
در نهایت، ضروری است که مسئولان قانون‌گذاری قبل از تصویب چنین طرح‌هایی، نظرات کارشناسان حوزه‌های مختلف را مدنظر قرار دهند. ما باید از ایجاد قوانینی که ممکن است حقوق مدنی افراد را زیر سؤال ببرد و یا بر روابط خانوادگی تأثیر منفی بگذارد، پرهیز کنیم. طرح‌هایی که بدون بررسی دقیق و کارشناسی ارائه می‌شوند، می‌توانند تبعات جبران‌ناپذیری برای جامعه به همراه داشته باشند. بنابراین، لازم است که با رویکردی جامع و کارشناسی، به مسائل مربوط به مهریه و تحکیم بنیان خانواده پرداخته شود تا بتوانیم به یک راهکار پایدار و مؤثر دست یابیم.