زنگ خطر برای فوتبال ایران

با به صفر رسیدن تعداد لژیونرهای ایرانی شاغل در سطح اول فوتبال اروپا به نظر می‌رسد فوتبال باشگاهی ایران و آکادمی‌های ایران به تجدیدنظر در بازیکن‌سازی و استعدادیابی احتیاج دارند.
این روزها و برای فصل جدید، انگار به سمتی می‌رویم که دیگر خبری از همان حضور اندک لژیونرهای ایرانی در سطح اول فوتبال اروپا نیست. اگر سال گذشته حتی نیمکت‌نشینی و بازی‌های گاه‌بیگاه مهدی طارمی در اینتر و حضور نصفه و نیمه جهانبخش در هیرنفین، هواداران فوتبال ایران را سر ذوق می‌آورد اما برای فصل آینده انگار همان ذوق و شوق اندک هم قرار است تمام شود.
روزهای خزان حضور لژیونرهای ایرانی پس از نزدیک به سه دهه در فوتبال اروپا رسیده است. رویای اروپا در دهه ۹۰ میلادی و با حضور علی دایی و کریم باقری در بوندسلیگا کلید خورد. سال به سال بر حضور لژیونرهای ایرانی در لیگ‌های معتبر اروپایی اضافه شد، از بوندسلیگا آغاز و پای بازیکنان کشورمان به لیگ برتر انگلیس، سری‌آ ایتالیا و لالیگا هم باز شد. همزمان لیگ‎‌های سطح پایین‌تری مانند پرتغال، هلند و بلژیک هم میزبان لژیونرهای کشورمان شد، به طوری که تیم ملی فوتبال تبدیل شد به تیم ملی لژیونرها.
نزدیک به ۳ دهه پس از روزهایی که با گل علی دایی با پیراهن بایرن مونیخ به آث میلان در جام باشگاه‌های اروپا به آسمان‌ها رفتیم، دیگر به نظر می‌رسد نوبت خشکسالی لژیونرهای ایرانی در سطح اول فوتبال اروپا رسیده است. طارمی و جهانبخش آخرین دل‌خوشی‌ها بودند و آنها هم برای فصل جدید در مسیر خروج از سطح اول فوتبال اروپا قرار دارند.
به نظر می‌رسد خط تولید لژیونر سازی باشگاه‌های ایرانی متوقف شده است تا امروز به شرایطی برسیم که در فصل آینده به احتمال زیاد در هیچ لیگ معتبر اروپایی، بازیکن ایرانی به میدان برود. این نشانه خوبی برای فوتبال ایران نیست، فوتبالی که به نظر می‌رسد سقف آرزوهای بازیکنانش با وجود استعداد و توانایی که برخی از آنها می‌توانند برای بازی در اروپا داشته باشند، کوتاه شده است.
هر چند دلیل اصلی را باید در باشگاه‌های ایرانی و لیگ ایران جست‌وجو کرد، جایی که دیگر «طارمی»‌ها و «جهانبخش‌»ها خروجی آنها نیستند و بی‌توجهی به آکادمی‎‌ها و رده‎‌های پایه و البته استعدادیابی سبب شده تا شماره لژیونرهای ایرانی در سطح اول فوتبال اروپا در حال رسیدن به عدد صفر باشد. عددی که پیام خوبی برای تیم ملی آن هم در سال جام جهانی نیست و باید برای روشن شدن خط تولید لژیونر سازی فکری نو در انداخت. به خصوص که افزایش لژیونرهای کشورمان درس لیگ‌های معتبر اروپایی، بنزین سبز تیم ملی خواهد بود برای بهتر نتیجه گرفتن در آسیا و جام جهانی.