تغییرات اقلیمی و از دست رفتن یخچال‌های طبیعی کوه‌های آلپ

یک محقق مطالعات یخچال‌شناسی در فرانسه هشدار داده است که یخچال‌های طبیعی آلپ از اواخر قرن نوزدهم بیش از نیمی از حجم خود را از دست داده‌اند و این نشان‌دهنده تأثیر فزاینده تغییرات اقلیمی بر بلندترین رشته‌کوه اروپاست.
به گزارش ایسنا، «سیلوین کوتراند» در مصاحبه‌ای به عنوان بخشی از گزارش‌های ویژه آناتولی با عنوان «قله اروپا: آلپ» به تفصیل به تغییرات عمیقی که منطقه آلپ فرانسه را تحت تأثیر قرار داده است از جمله تغییر در پوشش گیاهی و فعالیت‌های انسانی، پرداخت.
کوتراند به دگرگونی آشکار در چشم‌انداز آلپ اشاره کرد.
او با یادآوری سفرهای تابستانی دوران کودکی خود در دهه‌های  ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ به «له هوشه»، روستایی در منطقه «اوورنی-رون-آلپ» در نزدیکی «شامونی»، گفت که بارندگی‌ها، مکرر و یک روز در میان بوده و باعث حفظ برف در ارتفاعات بالا و پیشروی یخچال‌های طبیعی شده است.
امروزه، افزایش دما در پیست‌های اسکی مانند «شامونی» فرانسه و «زرمات» سوئیس بسیار مشهودتر است. کوتراند گفت: تغییرات اقلیمی در کوهستان‌ها شدیدتر از جاهای دیگر احساس می‌شود.
سابقه اثرات دما در آلپ به دهه ۱۸۸۰ برمی‌گردد. او خاطرنشان کرد: از پایان قرن نوزدهم، یخچال‌های طبیعی بیش از ۵۰ درصد از حجم خود را از دست داده‌اند.
به گزارش آناتولی، بر اساس بازسازی‌های یخچال‌شناسی، یخچال‌های طبیعی آلپ از اواسط قرن نوزدهم شروع به عقب‌نشینی از حداکثر وسعت عصر یخبندان کوچک خود کردند و دوره‌های کوتاهی از رکود یا پیشروی مجدد در بسیاری از مناطق در طول دهه‌های ۱۸۹۰، ۱۹۲۰ و ۱۹۷۰-۱۹۸۰ وجود داشت. یخچال‌های طبیعی پایین‌تر و کوچک‌تر نیز از آن زمان به طور کامل ناپدید شده‌اند.
ناپدید شدن یخچال‌های طبیعی همین حالا در حال وقوع است
کوتراند گفت: ناپدید شدن یخچال‌های طبیعی همین حالا در حال وقوع است. طبق مدل‌ها، یخچال‌های طبیعی نمادین مانند «مِر دِ گلیس» می‌توانند بین سال‌های ۲۰۶۰ تا ۲۰۸۰ ناپدید شوند. ما کاملا در دوران تغییرات اقلیمی هستیم و پایانی برای آن دیده نمی‌شود.
او با نگاه به آینده، چالش‌های جدی برای تولید برق آبی و خنک‌سازی نیروگاه‌های هسته‌ای به دلیل کاهش جریان آب را پیش‌بینی کرد.
تنها در دره شامونی، پس از ناپدید شدن یخچال‌های طبیعی، مسائل مربوط به تأمین آب در آینده بسیار بزرگ به نظر می‌رسد.
کوتراند هشدار داد: در عرض ۱۰۰ سال، تعداد کمی یخچال طبیعی در آلپ باقی خواهند ماند و به بلندترین قله‌ها مانند «مون بلان» یا «مونته روزا» محدود خواهند شد.