ویلموتس چگونه فوتبال ایران را محکوم کرد؟

سرمربی بلژیکی سابق تیم ملی با استفاده از بندهای قانونی و اشتباهات فاحش مسئولان فدراسیون توانست ما را به پرداخت غرامت سنگین محکوم کند.
به گزارش ایلنا، پرونده شکایت مارک ویلموتس بلژیکی از فدراسیون فوتبال و غرامت سنگینی که روی دست فوتبال ایران گذاشته عجیب ترین و سنگین‌ترین پرونده سال‌های اخیر و حتی می‌توان گفت
تاریخ فوتبال ایران است که همچنان مسئله ای لاینحل باقی مانده است. اگرچه تیم حقوقی فدراسیون فوتبال به دنبال فرجام‌خواهی و اعتراض به این حکم است ولی بررسی‌ها نشان می‌دهد خیلی نباید نسبت به این موارد امیدوار بود.
با توجه به محکومیت فدراسیون فوتبال در پرونده مارک ویلموتس، گمانه‌زنی‌های فراوانی در خصوص چرایی این پرونده وجود داشت که به دلیل عدم دسترسی نمی‌توانستیم ابعاد مختلف آن را بررسی کنیم و از حقیقت ماجرا آگاه شویم. امروز با در اختیار داشتن تصمیم فیفا در این پرونده، ابعاد حقوقی آن را بررسی می‌کنیم و پرده از واقعیت آن
 برمی‌داریم.
 اخطارها و نامه فسخ
مارک ویلموتس پس از عدم دریافت دستمزد خود در طول قرارداد، پنج اخطار در تاریخ‌های 6 مرداد،
 8 مهرماه، 24 مهرماه، 26 مهرماه و 30 مهرماه 1398 برای فدراسیون فوتبال ایران ارسال می‌نماید. در تمام این اخطارها مهلتی برای فدراسیون در جهت پرداخت دستمزد اعطا نموده که با عدم دریافت دستمزد اقدام به تمدید مهلت پرداخت تا 10 آبان 1398 کرده است (صفحه 13 بند 47). وکیل مربی بلژیکی این تمدیدها را به عنوان حسن نیت خود در ادامه رابطه قراردادی معرفی نموده است که در نظر قاضی فیفا نیز چنین مطلبی صحیح است. در نهایت با عدم پرداخت دستمزد تا 10 آبان، ویلموتس قرارداد خود را با فدراسیون فوتبال با استناد به دلیل موجه فسخ می‌نماید (بند 42).
 پرداخت‌ها
در حالی که ویلموتس ادعا می‌کرد هیچ پرداختی تا 10 آبان نداشته است، فدراسیون مدعی بود که در
 تاریخ 9 آبان تمام این مبلغ به حساب وی واریز شده است.
نکته جالب توجه این است که فدراسیون فوتبال اسناد پرداختی ترجمه نشده‌ای را در این خصوص برای فیفا ارسال کرده که هیچ ارزش و اعتباری ندارد (بند 46).
از طرف دیگر، ویلموتس اسناد واریز مبلغ در تاریخ‌های 17 آبان و 20 آبان را ارائه نموده که بر اساس آنها فدراسیون حداقل یک هفته پس از دریافت نامه خاتمه قرارداد، پانصد هزار یورو به او پرداخته است (بند 14).
این پرداخت‌ها پس از خاتمه قرارداد بوده و تاثیری در فسخ این سرمربی ندارد.
 عدم حضور در ایران
سرمربی تیم ملی بر اساس قرارداد خود شش هفته حق مرخصی داشت که می‌بایست به صورت مکتوب مورد پذیرش فدراسیون قرار بگیرد. اما می‌دانیم که او خیلی بیشتر از این در خارج از ایران بود. ایشان به دلیل عدم دریافت دستمزد خود در ایران حضور پیدا نکرد که این دلیل از نظر رویه فیفا کاملا موجه است و مورد پذیرش کامل قاضی پرونده نیز قرار گرفته است.
 اسناد مخدوش
در زمان مذاکره برای ادامه قرارداد، فدراسیون فوتبال نامه‌ای از طرف وکیل ویلموتس را برای این مربی ارسال می‌کند که با اعتراض او مواجه می‌گردد. این نامه که از نظر مرد بلژیکی مخدوش بوده است از طرف وکیل او ارسال شده و فدراسیون آن را پاسخ داده (Reply) است. در نامه ضمیمه شده به جای استفاده از ایمیل صحیح وکیل این مربی که عبارت baer داشته از bare استفاده شده که تشخیص آن آسان است (بند 15). قاضی فیفا این ایراد را وارد دانسته و پرونده را جهت رسیدگی به کمیته انضباطی فیفا ارسال نموده است (بند 66).
با توجه به اینکه این نامه را در دسترس نداریم، نمی‌توانیم در خصوص صحت ادعای جعل نظری بدهیم اما در صورت اثبات جعلی بودن این نامه یا مخدوش شدن آن، علاوه بر جریمه مالی فدراسیون فوتبال، اشخاصی که در این امر دست داشته‌اند، حداقل به یکسال محرومیت از فعالیت‌های ورزشی محکوم خواهند شد. این نکته حتی می‌تواند توسط مدعی‌العموم مورد توجه قرار بگیرد و افرادی را به جرم جعل و استفاده از سند مجعول تحت تعقیب قرار دهد.
 حضور روی نیمکت در بازی مقابل عراق
با توجه به اخبار منتشر شده در آبان 98، مارک ویلموتس قرارداد خود را با فدراسیون فوتبال فسخ نموده بود اما در تاریخ 23 آبان او بر روی نیمکت تیم ملی نشست و تمام گمانه‌زنی‌ها در مورد فسخ قرارداد را رد کرد. این حضور به نظر بسیاری از اهالی فوتبال به منزله ادامه همکاری او با فدراسیون فوتبال بود اما پس از این مسابقه او به ایران نیامد و بار دیگر به ادعای فسخ قرارداد پافشاری نمود.
این حضور باید به تفسیر ادامه قرارداد منتهی می‌شد اما مشخص شد که در تاریخ 21 آبان او نامه‌ای برای فدراسیون فوتبال ارسال نموده و به صراحت اعلام کرده بود که بر اساس یک حرکت ورزشی و با حسن نیت بر روی نیمکت ایران خواهد نشست اما تمام حقوق خود مبنی بر فسخ قرارداد را حفظ نموده و از آن‌ها کوتاه نمی‌آید و هرگونه همکاری منوط به انعقاد یک قرارداد جدید است (بند 41).
با صراحت این نامه جای هیچ حرف و حدیثی برای این مطلب وجود ندارد که حضور او در مسابقه با عراق لطفی از جانب این مربی بوده است و نه بیشتر.
 صد و شش هزار یوروی ناقابل
خوشبختانه این سرمربی نتوانسته ثابت کند که مستحق دریافت شش هزار یوروی مربوط به پاداش بوده که البته اثبات آن نیز دشوار نبوده است. این قسمت از تصمیم فیفا نشان می‌دهد که وکیل ویلموتس اشتباهاتی را نیز داشته است (بند 55).
همچنین ایشان درخواست صد هزار یورو برای آپشن‌های محتمل در آینده درخواست کرده که خوشبختانه مورد پذیرش قاضی فیفا قرار نگرفته است (بند 63).
 ماده پنج قرارداد
در ماده پنج قرارداد مشخص شده که در صورت فسخ موجه توسط سرمربی، مبلغ سه ماه دستمزد یا مبلغ معینی به عنوان غرامت پرداخت خواهد شد. با توجه به مبهم بودن این شرط، قاضی فیفا آن را باطل دانسته و بر اساس رویه فیفا، فدراسیون فوتبال را به مبلغ بیشتر از شش میلیون یورو محکوم کرده است (بند 58 و 59).
شرط‌های مربوط به تعیین میزان غرامت باید صریح و شفاف باشند و نه مبهم. این ابهام که با زیرکی توسط وکیل مربی بلژیکی در قرارداد گنجانده شده از چشمان طرف ایرانی پنهان مانده و ما را با این مبلغ نجومی مواجه ساخته است.
 نتیجه
اعتراض به دیوان داوری ورزش هیچ ثمری برای فدراسیون فوتبال نخواهد داشت و صرفا موجب تحمیل هزینه‌های اضافی خواهد گردید. با توجه به محتوای پرونده، پیشنهاد می‌شود که مبلغ تصمیم فیفا هر چه سریعتر پرداخت شود تا با خسارت دیرکرد کمتری مواجه شویم. امیدوارم این پرونده موجب گردد تا مدیران شاغل در فوتبال به این درک برسند که یک شخص حقوقی متخصص حقوق فوتبال از ابتدای مذاکرات تا زمان انعقاد قرارداد می‌بایست در کنار آنها باشد تا چنین فجایعی تکرار نگردد.