گران شدن لبنیات و عوارض حذف آن سفره خانواده

گران شدن لبنیات به دلایل مختلف بدون توقف ادامه دارد. این گرانی شامل انواع لبنیات به‌ویژه شیر می‌شود که معمولا از پرمصرف‌ترین محصول لبنی در سفره خانواده است. شیر یکی مهم‌ترین منابع غذایی برای کودکان و نوجوانان در حال رشد است و استفاده مناسب و به‌موقع آن، موجب تقویت سیستم ایمنی بدن، استحکام استخوان‌ها و لاجرم داشتن یک نسل سالم و توانمند در آینده می‌شود.

گران شدن لبنیات و عوارض حذف آن سفره خانواده


گران شدن لبنیات به دلایل مختلف بدون توقف ادامه دارد. این گرانی شامل انواع لبنیات به‌ویژه شیر می‌شود که معمولا از پرمصرف‌ترین محصول لبنی در سفره خانواده است. شیر یکی مهم‌ترین منابع غذایی برای کودکان و نوجوانان در حال رشد است و استفاده مناسب و به‌موقع آن، موجب تقویت سیستم ایمنی بدن، استحکام استخوان‌ها و لاجرم داشتن یک نسل سالم و توانمند در آینده می‌شود.
بنابراین در پی هرچه گران‌تر شدن این مواد مهم غذای، اغلب خانواده‌ها، ترجیح می‌دهند لبنیات را برای فرزندان خود تهیه کنند و بزرگ‌ترها از آن استفاده نمی‌کنند؛ که این هم موجب عوارض جبران‌ناپذیری مانند پوکی استخوان می‌شود.
موادغذایی گروه لبنیات علاوه بر کلسیم و فسفر دارای پروتئین و انواع ویتامین‌های گروه A و B نیز هستند. مصرف گروه شیر و لبنیات به دلیل آن‌که مهم‌ترین منبع کلسیم و فسفر هستند، برای استحکام دندان‌ها و استخوان‌ها موردنیاز بوده و به دلیل داشتن ویتامینA برای رشد و سلامت پوست نیز مفید است .
مواد غذایی که در این گروه قرار می‌گیرند، ارزش غذایی مشابه دارند و می‌توانند به جای یکدیگر مصرف شوند؛ مقدار مواد مغذی مانند کلسیم و پروتئین موجود در یک واحد از گروه شیر و لبنیات با هم برابرند.
میزان توصیه شده روزانه از گروه شیر و لبنیات، ۲ تا ۳ واحد است که هــر واحــد معــادل ۲۴۰ میلی لیتر یا یک لیوان شیر یا ماست، ۴۸۰ میلی لیتر یا دو لیوان دوغ و یا ۴۵ گرم پنیر است.
  متاسفانه به دلیل گران شدن و مصرف کم لبنیات، افراد در کشور ما در سنین پایین‌تری مبتلا به پوکی استخوان می‌شوند . تراکم استخوان در سن 30 سالگی به حداکثر میزان خود می‌رسد. اما متاسفانه مطالعات در ایران نشان می‌دهد حداکثر تراکم استخوانی در سنین پایین‌تر اتفاق می‌افتد  یعنی شیب برداشت کلسیم از استخوان‌های ما در حدود سنین 18-20 سالگی است . در صورتی‌که در دنیا این اتفاق در سن 30 سالگی اتفاق می‌افتد و این نشان می‌دهد که ما فرصت بسیار کمی برای پرکردن تراکم استخوان‌هایمان داریم تا تراکم‌شان را بالا ببریم .