ارتباط تنگاتنگ مشكلات معيشتي و افزايش انواع بيماري‌ها

اقتصاد، در سطح كلان و خُرد، نتايج شگفت‌انگيزي از خود برجاي مي‌گذارد و در تمام جنبه‌هاي زندگي بشري ريشه دوانده است، نمي‌توان روي يكي از مسائل اجتماعي و كوچك‌ترين نيازهاي مردم انگشت گذاشت و ادعا كرد كه اين مسئله هيچ ارتباطي با اقتصاد ندارد.
 اقتصاد زيربناي وجودي انسان امروزي است؛ خواه اين انسان، يك فرد تك‌افتاده باشد، خواه فردي باشد دانشمند كه وجودش براي ميليون‌ها انسان ثمربخش است. زنده ماندن و نمردن از گرسنگيِ يك نيازمند و انجام دادن  و به نتيجه رساندن پروژه‌هاي تحقيقاتي يك دانشمند در جهت حفظ سلامت مردم، هر دو به اقتصاد وابسته‌اند، و به همين دليل است كه در هزاره سوم، به اعتقاد برخي انديشمندان اقتصادي، علم به تنهايي و بدون پشتوانه ثروت، نمي‌تواند تاثير مثبت خود را بر زندگي بشر بگذارد. زيرا سيستم‌ها و ساختارهاي اجتماعي به گونه‌اي تغيير يافته‌اند كه از هر دانشمندي، انتظار مي‌رود كه نتيجه كاركردش، تغييري ملموس و محسوس در نحوه زيست انسان به وجود آورد،  و انجام تحقيقات براي رسيدن به اين نتايج محسوس، به اسپانسر نياز دارد. در واقع «اقتصاد» در بسياري از بخش‌هاي زندگي ما، هم نقطه آغاز است و هم نقطه پايان و حركتي دُوري دارد؛ بهداشت، سلامت، امنيت، نشاط، سطح سواد و كيفيت آموزش و در مجموع كيفيت و شاخص زندگي، با سنجه اقتصاد سنجيده مي‌شود. همه اين‌ها را گفتيم كه بگوئيم رئیس دانشگاه علوم پزشکی
شهید بهشتی و فرمانده ستاد ملي مبارزه با كرونا گفته است:«نتایج مطالعات نشان می‌دهد که بالاترین سطح بیماری‌های واگیر و غیرواگیر در مناطقی است که وضعیت اقتصادی در آن‌جا ضعیف‌تر است.»
با اين خبر، نمي‌توانيم تنها به‌عنوان يك خبر ساده برخورد كنيم و از آن به سادگي بگذريم؛ فقر و اقتصاد ضعيف، موجب كوچك شدن سفره مي‌شود و طبعا در اين سفره كوچك، از مواد غذايي مغذي خبري نيست و افرادي كه بر گرد اين سفره مي‌نشينند، با ضعيف‌شدن سيستم ايمني بدن، مستعد انواع بيماري‌ها مي‌شوند؛ آنگاه چون فقيرند، نمي‌توانند آنچنان كه بايد به بخش دارو و درمان دسترسي داشته باشند، در اين‌صورت، بيماري واگير تمام افراد خانواده و نيز اطرافيان را درگير مي‌كند و بيماري غيرواگير، به دليل هزينه زيادي كه روي دست خانواده مي‌گذارد، ناديده گرفته شده و فرد مبتلا، زودتر از موعد دارفاني را وداع مي‌گويد. چنين است كه گفته مي‌شود اقتصاد هم نقطه آغاز است و هم نقطه پايان و هر جا قوتش
غلبه كند، جامعه رو به رشد و سلامت و امنيت بيشتري مي‌رود و هرجا ضعفش غلبه كند، هميني مي‌شود كه امروز بخش بزرگي از مردم ما درگير آن هستند.
مشكلات معيشتي مردم، گراني و تورم، تغذيه مفيد مردم را تضعيف كرده است. تغذيه، نه به معناي سيرشدن، بلكه به معناي رساندن مواد لازم به بدن و مغزي است كه از انسان، موجودي سالم و كارآمد و پرنشاط براي جامعه مي‌سازد و ميزان بهره‌وري او را براي كليت جامعه، افزايش مي‌دهد. طبعا يكي از بزرگ‌ترين و چالش‌برانگيرترين اهتمام دولت‌ها، تقويت سرمايه اجتماعي و تامين سلامت و نشاط آنان در پرتو امنيت اقتصادي است؛ مسئله‌اي كه دولتمردان و مسئولان ما نيز تلاش مي‌كنند تدابيري براي آن بينديشند.  

a.f.far99@gmail.com