نورافکن، رقیب جدی چپ‌های تیم ملی

پاس گلی که امید نورافکن مقابل نساجی به حسینی داد، از آن پاس های آموزشی است که در فوتبال ایران کمتر دیده ایم.  امید نورافکن که پیش از این در فوتبال ما به عنوان یک هافبک دفاعی انرژیک و البته طراح شناخته می شد، بعد از این که در تیم امید حمید استیلی از سر ناچاری و نداری، نقش مدافع میانی را بازی کرد، در سپاهان تبدیل به یک مدافع چپ موقت شد اما چنان در این نقش جدید خوش درخشید که حالا سپاهان در این جناح به گزینه ای غیر از او فکر نمی کند.
البته نورافکن سابقه بازی در این منطقه را داشت اما عملکرد استثنایی او در نقش لیدر خط میانی، باعث شده بود همه امید را بهترین گزینه برای ایفای این نقش بدانند، به خصوص وقتی در آن دربی معروف ۳-۲ با یک پاس ۴۰ متری، کاوه رضایی را در موقعیت گلزنی قرار داد. با این همه در سپاهان، نورافکن کم کم تبدیل به آچار فرانسه ای شد که بر حسب نیاز تیم می توانست در پست های مختلف بازی کند. امید نورافکن حالا یک مدافع چپ کامل برای سپاهان است.
به گل دوم سپاهان در بازی این تیم مقابل نساجی نگاه کنید؛ نساجی در تدارک حمله است که نورافکن در جناح چپ زمین خودی، صاحب توپ می شود و بلافاصله با یک پاس بلند ۶۰ متری، منطقه بازی را برای حسینی در جناح راست عوض می کند تا این هافبک باهوش سپاهان پس از حرکت رو به جلو و انتقال توپ در عرض، با یک ضربه حساب شده دروازه نساجی را باز کند.
صحنه شادی زننده و سازنده گل دوم سپاهان؛ حسینی بعد از گلزنی عرض زمین را طی کرد و برای شادی گل خودش را به نورافکن رساند تا از پاس طلایی او قدردانی کرده باشد
نورافکن در جناح چپ سپاهان رفت و برگشت های خوبی دارد و هم در کار دفاعی و هم در کار هجومی موفق است اما آنچه از او یک مهره متفاوت ساخته، همین قدرت طراحی و خلاقیت او در تغییر منطقه بازی و تبدیل جریان بازی از فاز تدافعی به تهاجمی است. نورافکن اگر با همین کیفیت ادامه بدهد، زنگ خطر برای تمام دفاع چپ های تیم ملی به صدا در می آید.