فاصله زیاد ما با واکسن زدن همکانی کرونا؛ چرا؟!

در رابطه با خرید واکسن کووید19، حتی ازCOVAX، که تحت تاثیر شرایط تحریم نیست، ابتدا اما و اگرهایی در رابطه با تبادلات پولی در میان بود، اما در نهایت و بالاخره مشخص شد که ما مشکلی برای تبادلات پولی و دریافت این واکسن، حالا با هر نوع برندی، از کوواکس نداریم و گویا قرار شده است بین 18 تا 20 میلیون دوز از واکسن کووید19 خریداری شود و به گفته وزیر بهداشت، این واکسن، بدون هیچ تبعیضی، ابتدا به کادر درمان و سپس سالمندان و افراد مبتلا به بیماران زمینه‌ای تزریق شود. از سوی دیگر پژوهشگران کشور ما نیز در حال بررسی و تحقیق روی واکسن داخلی هستند که مانند تمام واکسن‌های دیگر ساخت کشور، از ویروس ضعیف شده کرونا، در آن استفاده شده و گویا مراحل آزمایش‌های حیوانی خود را با موفقیت پشت سر نهاده و اینک مسئولان وزارت بهداشت منتظر مجوز سازمان بهداشت جهانی هستند برای آزمایش روی انسان و البته به گفته یک عضو ستاد مقابله با کرونا، ثبت نام برای آزمایش انسانی واکسن ساخت کشور، آغاز شده است. اما هنوز خبری درباره نظر و یا مجوز سازمان بهداشت جهانی در این مورد منتشر نشده است.
مسئولان وزارت بهداشت و نیز اعضای ستاد مقابله با کروناویروس، معتقدند این واکسن از خردادماه سال 1400 در کشور توزیع و به‌صورت همگانی تزریق خواهد شد. بدیهی است که این اتفاق برای کشور ما یک پیروزی در عرصه بیوتکنولوژی محسوب می‌شود، اگر واقعا وعده‌های مسئولان به منصه ظهور برسد و چنان خردادماهی در سال آینده در انتظار ملت ما باشد که در این مدت تلفات و رنج‌های زیادی در زمینه کروناویروس، متحمل شدند.
اما نکته قابل تامل این‌جاست که  سایت economist پیش‌بینی کرده سال 2022 در ایران واکسن به‌صورت همگانی توزیع می‎شود. و این خبر بدان معناست که بسیاری از مردم ما باید تا سال 2022، منظر رسیدن این واکسن بمانند. آن‌هم در حالی‌که تمام کشورهای عضو COVAX، به‌ویژه کشورهای همجوار و همسایه‌های ما، این واکسن را از COVAX یا از هر طریق دیگری تهیه کرده و در حال تزریق رایگان آن به مردم کشورهای خود هستند. اما هنوز حتی نسبت به رایگان بودن یا نبودن واکسن تولید داخل هم خبری در کشورمان منتشر نشده و نحوه اجرای بدیهی‌ترین خدمت دولت به ملت، یعنی ایجاد مصونیت در برابر بیماری‌های همه‌گیر، هنوز با شفافیت کامل به سمع و نظر مردم نرسیده است. اگر طبق گزارش اکونومیست، قرار باشد تا سال 2022 ، بسیاری از مردم ما منتظر این واکسن بمانند، آن‌گاه چگونه می‌توان این عقب‌ماندن از دیگر کشورهای همسایه را برای مردمی که چندین سال است تحت انواع فشارهای اقتصادی و مشکلات معیشتی، تلاش می‌کنند به‌نحوی سرپا بمانند و صورت خود را با سیلی‌های هر روز محکم‌تر سرخ نگه می‌دارند، توجیه کرد؟
این درست است که به گفته محققان، دلیل چنین دیرکردی در ارائه واکسن به بیش از یک چهارم مردم جهان که ما هم جزوشان هستیم، پیش‌خرید بیش از اندازه کشورهای ثروتمند جهان است- بیش از نیمی از دوزهای برنامه‌ریزی شده واکسن کروناویروس توسط کشورهای با میزان درآمد بالا از قبیل ایالات متحده، ژاپن و استرالیا خریداری شده- اما ما نیز با داشتن منابع مهمی چون نفت و گاز و دیگر پتانسل‌های کشاورزی و صنعتی، اگر در حساب و کتاب‌مان، درست عمل کرده باشیم، و به‌جای جو و هر چیز دیگری در ازای نفت، واکسن تقاضا می‌کردیم، چیزی کم از کشورهای ثروتمند که نه، حتی از کشورهای همسایه خود که به این واکسن دست یافته‌اند، نداشتیم؛ شاید به همین دلیل است که فائوچی، رئیس WHO، روزگاری گفته است سلامت هم امری سیاسی است و سیاستمداری در امر پولیتیک موفق‌تر است که بهتر از دیگران بتواند در تأمین امنیت سلامت سرمایه اجتماعی خود فعالانه عمل کند و حضوری مستمر و پیگیر داشته باشد.