لبخند واقعی؛ راهی به‌سوی آرامش و شادکامی!

همه ما به ارتباط دو سويه ذهن و بدن آگاه هستيم. از آن‌جايي که کنترل ذهن براي افراد عادي کار مشکلي است، ما معمولا سعي مي‌کنيم از طريق مديريت بدن به‌طورغيرمستقيم بر ذهن‌مان تاثير بگذاريم. زماني‌که لبخند مي‌زنيم، لبخند ما پيامي را به مغز مخابره مي‌کند که بسته به نوع لبخند متفاوت است.
 خنده عصبي که گاهي اوقات به آن پوزخند مي‌گوييم، به مغز مي‌گويد که ما در حال پنهان کردن يا پوشاندن چيزي (احساس،هيجان) هستيم. در مقابل لبخند واقعي که با بالا رفتن گوشه لب‌ها و چهره‌اي آرام مشخص مي‌شود، پيام آرامش و شادي را به مغز مخابره مي‌کند.
سعي کنيد هميشه لبخندي واقعي به لب داشته باشيد؛ زيرا اين کار مانع ارسال پيام‌هاي حاوي استرس و ناراحتي به مغز مي‌شود. براي اين‌که هميشه لبخند واقعي به لب داشته باشيد، نياز به تمرين داريد. سعي کنيد در هر بار تمرين حداقل سه مرتبه طوري لبخند بزنيد که گوشه‌هاي لب‌تان کمي بالا بيايد و ماهيچه‌هاي صورت‌تان فعال شوند، بعد از هربار تمرين براي چند ثانيه به ماهيچه‌هاي صورت‌تان استراحت بدهيد.
تمرين‌هاي لبخند واقعي:
-صبح وقتي چشم‌تان را باز مي‌کنيد، لبخند واقعي بزنيد: براي يادآوري مي‌توانيد تصوير يک صورتک خندان را روي سقف، ديوار روبروي‌تان يا هر جاي ديگري که به محض باز کردن چشم‌تان به آن مي‌افتد، بچسبانيد، اگر نقاشي‌تان خوب است بهتر است کمي خلاقيت به‌خرج دهيد و طرح يک چهره خندان را بکشيد. نوشتن جمله «لبخند بزن» به جاي استفاده از تصاوير هم مي‌تواند جالب باشد. قبل از بيرون آمدن از رختخواب چند نفس عميق بکشيد و در همان حال لبخند بزنيد.
-در اوقات بيکاري لبخند واقعي به لب داشته باشيد: هر وقت ديديد که براي لحظه‌اي بيکار شديد، مثلا زماني‌که در صف يا در حال صرف چاي هستيد، لبخند بزنيد. براي عميق‌تر شدن لبخندتان مي‌توانید از اشيا کمک بگیرید. مثلا دقت کردن به يک نقاشي زيبا، آسمان آبي، افتادن يک برگ از درخت و لذت بردن از تماشاي آن‌ها يا توجه کردن به طعم چايي که در حال نوشيدنش هستید، می‌تواند موجب عميق‌تر شدن لبخند شما شوند.
-هنگام عصبانيت لبخند بزنيد: هر وقت احساس عصبانيت کرديد، سعي کنيد تمرين
 لبخند زدن را انجام دهيد. اين کار را حداقل سه مرتبه تکرار کنيد. يعنی لبخند بزنيد، اندکی به ماهيچه‌های صورت‌تان استراحت دهيد و باز لبخند بزنيد، همراه کردن اين تمرين با تنفس عميق موجب فروکش کردن خشم شما می‌شود.
-به شخصي که بيش از همه موجب آزار شما شده فکر کنيد و لبخند بزنید: در جاي راحتي بنشينيد. نفس عميق بکشيد و لبخند واقعي بزنيد. چهره فردي را که باعث ناراحتي‌تان شده مجسم کنيد. سعي کنيد چهره او را به منفورترين وضعيتي که ديده‌ايد تجسم کنيد. به اين فکر کنيد که چه اتفاقاتي در زندگي روزمره اين فرد ممکن است وي را خوشحال يا ناراحت سازد. در مورد نحوه ادراک شخص مورد نظر فکر کنيد: سعي کنيد به الگوی فکری و تبيين‌های وی دست يابيد. ببينيد انگيزه اين فرد از اعمال و رفتارش چيست؟ سرانجام، آگاهي او را مد نظر قرار دهيد. ببينيد که آيا ديدگاه‌ها و بينش اين فرد خالص و باز است، يا اين‌که از پيش‌داوري‌ها، قضاوت‌های عجولانه، کوته‌فکري يا عصبانيت تاثير می‌پذيرد. به اين فکر کنيد که آيا اين فرد بر خودش تسلط دارد يا خير؟  اين کار را تا زماني ادامه دهيد که در دل‌تان نسبت به وي احساس شفقت و دلسوزي کرده و احساس خشم و عصبانيت‌تان از بين برود. براي اثربخش بودن اين تمرين بايد آن‌را بارها در مورد يک فرد اجرا کنيد.