وام فرزندآوری؛ احساس و عاطفه در ترازوی پول!

مدتی است مسئولان مختلف کشور، نگران کم‎شدن جمعیت و پیری زودرس آن هستند.

مدتی است مسئولان مختلف کشور، نگران کم‎شدن جمعیت و پیری زودرس آن هستند. این نگرانی، بسیار طبیعی است، زیرا چندسالی است از تعداد زاد و ولد در کشور ما کاسته شده و مردم؛ آنانی‌که ازدواج کرده‌اند، حتی اگر تمایلی به فرزندآوری داشته باشند، تنها به یک فرزند بسنده می‌کنند، این در شرایطی است که بسیاری از جوانان هنوز تصمیمی برای ازدواج نگرفته‌اند، چون نمی‌توانند سنگ بنای یک خانواده را بر وام‌های فزاینده‌ای بگذارند که با وجود بیکاری یا شغلی با درآمد اندک، ناتوان از پرداخت قسط‌های بسیار آن‌ها هستند. حتی با وجود استقراضی و قسطی بودن روند ازدواج، جوانان مزدوج ناچارند برای داشتن فرزند نیز وام بگیرند. تحت چنین شرایطی، اساسا چرا باید جوانان بار این همه وام و قسط را بر دوش بکشند؟ چرا امر مقدس ازدواج و تشکیل خانواده در کشور ما به چنین مرحله حاد و بحرانی رسیده که مشوق‌های ناکارآمدی چون وام پشت وام برای آن در نظر گرفته می‌شود؟ آن‌هم در حالی‌که یک نیم نگاه به مشوق‌های کشورهای دیگر، کافی است تا جوان ایرانی از ازدواج و فرزندآوری دلسرد شود؛ چرا که اغلب کشورها، در ازای ازدواج و فرزندآوری «وام» و «وعده» نمی‌دهند، نقداً کار،پول و خانه در اختیار زوجین می‌گذارند تا والدین در آرامش و امنیت به تربیت نسل آینده بپردازند. در مقابل، در کشور ما با افزودن بار انواع وام‌ها و اقساط‌شان، والدین باید مدام در حال کارکردن‌های چند شیفته باشند، تا بتوانند جبران کوتاهی‎های برخی مسئولانی را بکنند که آنان را در شیب تند فقر و زندگی قسطی انداخته‎اند؛ در این صورت تربیت فرزندان و رسیدگی عاطفی به آنان برعهده چه کسی خواهد بود؟ در این مدت، بسیاری نوشته و اشاره کرده‌اند که فرزندآوری، شغل نیست که دولت بخواهد بابت آن وام تشویقی بدهد، که ای‌کاش این وام‌ها برای اشتغال‌زایی و تولید داده می‌شد-با نظارت اجرایی دقیق- و روند فرزندآوری که دقیقا با احساس و عاطفه انسانی در ارتباط است، بدل به یک شغل تمام‌وقت برای والدین نمی‌شد که ناچار شده‌اند به‌خاطر فرزندآوری، وام بگیرند و باید مدام کار کنند تا اقساط این وام و انواع وام‌های دیگرِ لازم برای تشکیل خانواده را متقبل شوند. آن برخی مسئولانی که در حال طراحی سندهای مختلف برای افزایش جمعیت هستند و نگاهی اقتصادی و کاسبکارانه به فرزندآوری دارند، آیا نتیجه تکثیر چنین خانواده‌های استقراضی و قسطی را هم پیش‌بینی کرده‌اند و آیا می‌دانند در حال به ظهوررساندن چگونه نسلی هستند؟