لطفا صدای بلوچستان را بشنوید!

کشاورزی ما هنوز درگیر تبعات سنگین سدسازی‌های بی‌رویه در طی چند سال گذشته است؛ سدسازی‌هایی که به‌زعم برخی مسئولان هر چه تعدادشان بیشتر بود، شاخص توسعه محسوب می‌شدند. اما حقیقت مهم این است که پیشرفت تمامی کشورها در تولید داخلی و استفاده از تکنولوژی‌های نوین در کشاورزی و تولید موادغذایی است که امروزه شاخص توسعه محسوب می‌شود. براین اساس، با ساخت‌وساز بی‌رویه سدهای بسیار بر روی رودهای بسیار، هم موجب خشکیدن دریاچه‌ها و تلاب‌ها شده‌ایم و هم کشاورزی را به سمت‌وسوی خشکسالی و کم‌آبی برده‌ایم  در حالی‌که عملا هدف از سدسازی توسعه کشاورزی هم بود، موردی که نهایتا به مشاجره و بلوا بر سر حقابه انجامیدهاست!
وضعیت کشاورزان ما، آن‌چنان که اخبار پی‌درپی از آنان می‌رسد بغرنج شده است، آنان به‌ویژه در مناطق محرومی چون بلوچستان، و با وجود تحمل انواع مشکلات در زمینه تهیه آب و کود و ... تلاش کرده‌اند محصولی تولید کرده و نانی بر سر سفره ببرند و دلخوش به نویدهای مختلف مسئولان شده‌اند، اما آن‌چه اینک نصیب کشاورزان بلوچ شده، نابودی سرمایه آنان در بخش کشاورزی است. 
محصولات تولید شده توسط برخی از کشاورزان بلوچستان، به دلیل عدم حمایت دولت روی زمین ماند. در حالی‌که این منطق قبلا یکی از قطب‌های کشاورزی  بود در سال‌های اخیر با سیاست‌های نادرست و غیرعلمی، در امر کشاورزی، با چالش‌های جدی مواجه شده است.
در اثر سدسازی‌های بی‌رویه بر رودخانه های استان سیستان‌وبلوچستان از جمله رودخانه هلیل، تالاب جازموریان خشکیده و نتیجه این خشک شدن وزش توفان‌های شن وماسه و ریختن آن‌ها بر زمین‌های کشاورزی است، که موجب شده زمین‌های مزروعی غیرقابل استفاده شده و محصولات آن‌ها از بین رفته است. این صدایی است که باید به گوش برخی مسئولان برسد.تنها نقطه پایان گذاشتن بر سدسازی کافی نیست، باید همتی بلند داشت و مانند برخی کشورهای دیگر که برای جبران اشتباه خود بسیاری از سدهای ساخته شده را ویران کردند، در کشور ما نیزباید چنین اتفاقی بیفتد.