احتمال حضوری شدن مدارس و لزوم توجه به یک مشکل جدی

با توجه به وضعیت فعلی، و خروج و ورود به پیک‌های مختلف کروناویروس و کیفیتِ اندکِ کنترل بر انتشار ویروس در سطح کشور و چندصدایی و چندتصمیمی که در این مورد وجود دارد-مانند قطع‌نشدن پروازها به هند و از هند و حتی گران شدن بلیت سفر به این کشور- و با نبود برنامه منسجم و چشم‌انداز روشن و مدبرانه در این زمینه، هر ازگاهی مسئولان آموزش‌وپرورش خبرهایی از حضوری بودن آزمون‌ها یا حضوری‌شدن کلاس‌های درس در سال جدید تحصیلی می‌دهند.

 با توجه به وضعیت فعلی، و خروج و ورود به پیک‌های مختلف کروناویروس و کیفیتِ اندکِ کنترل بر انتشار ویروس در سطح کشور و چندصدایی و چندتصمیمی که در این مورد وجود دارد-مانند قطع‌نشدن پروازها به هند و از هند و حتی گران شدن بلیت سفر به این کشور- و با نبود برنامه منسجم و چشم‌انداز روشن و مدبرانه در این زمینه، هر ازگاهی مسئولان آموزش‌وپرورش خبرهایی از حضوری بودن آزمون‌ها یا حضوری‌شدن کلاس‌های درس در سال جدید تحصیلی می‌دهند.
اما این مسئله تنها یک سوی ماجرای حضوری‌شدن کلاس‌ها در مدارس است، سوی دیگر ماجرا که کمتر بدان توجه شده، بنا به گزارش خود آموزش‌وپرورش، ناایمن بودن حدود 5 هزار مدرسه در کشور است؛ که هرازگاهی خبرهایی از حوادثی که به دلیل همین ناایمنی و حتی غیراستاندارد بودن مدارس رخ می‌دهند، می‌شنویم-درگذشت یک دانش‌آموز در حادثه آتش‌سوزی در کانکس محل زندگی معلمان در استان خوزستان که مصدومیت و سوختگی شدید سه معلم را در پی داشت، سوختگی دانش‌آموزان زاهدان، شین‌آبادی و درودزن و حوادثی شبیه آن- برای چندمین‌بار وزارت آموزش‌وپرورش آمار عجیبی در مورد وجود مدارس کانکسی در ایران می‌دهد:«۴هزار مدرسه در کانکس». پدیده‌ای که مقام‌های رسمی آموزشی، قدمت آن‌ها‌ را مربوط به حدود ۱۵ تا ۲۰ سال گذشته عنوان کرده‎اند و این بدان معناست که در طول بیست سال گذشته اراده و تصمیمی برای ساخت مدرسه استاندارد هرچند کوچک، به‌جای این 4 هزارواندی مدرسه کانکسی، وجود نداشته است. درسی‌ام شهریورماه سال گذشته رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور با اشاره به وجود این4 هزار و ۸۰۰کلاس درس کانکسی در کشور، گفته‌بود:
«کانکس یک ابزار موقت برای تحصیل است و اگر به منطقه‌ای کانکس ارسال شد، نباید جایگزین ساخت مدرسه شود.» وی اما چندی پیش در مصاحبه‌ای گفته است: «ما در بسیاری از این مناطق چاره‌ای جز استفاده از کانکس نداریم.» این مقام دلیل ناچاری استفاده از کانکس‌های ناایمن -که اخیرا به ادعای وی«کاملا استاندارد» هستند- را کم بودن تعداد دانش‌آموزان و کوچ مدام عشایر در مناطق عشایری عنوان کرده‌است!
بر اساس آمار رسمی وزارت آموزش‎وپرورش تنها در تهران ۲۲ هزار و ۵۰۰ کلاس درس فرسوده وجود دارد که بودجه‌ای بیش از ۶۰۰۰ میلیارد تومان برای نوسازی نیاز دارد.به گفته وزیر آموزش‎و‎پرورش، ۳۰ درصد مدارس کشور ناامن هستند. وی سال گذشته عنوان کرده بود۱۰هزار میلیارد تومان برای مقاوم‎سازی مدارس کشور در نظر گرفته شده. اما به گفته رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور:« برای مقاوم‌سازی مدارس ۹۰ هزار میلیارد تومان هزینه تخریب، ساخت و بازسازی نیاز است؛ اما با این اعتباراتی که هرساله تخصیص داده می‌شود به‌طور قطع تا سال‌های سال این کار ادامه خواهد داشت.» در حالی‌که به‌نظر می‌رسد با همین بودجه به ظاهر اندک، می‌شد و باید از فرصت تعطیلی مدارس استفاده کرده و تعدادی از این مدارس را به‌ویژه در مناطق محروم، نوسازی کرد، اما طبق انتظار، فرصت‌ها همچنان در حال از دست رفتن هستند. اما امید است اعتبارات تخصیص‌یافته برای تجهیز و نوسازی مدارس در طول این دوسال برای روزهای پساکرونایی ذخیره شده باشند.