نیاز همه کشور، اولویت در واکسیناسیون است

بالاخره واکسیناسیون، با روش آرام وقطره‌چکانی خود، از مرز یک میلیون نفر گذشت. اما خبرخوش این است که در طول هفته گذشته خریدهای کلانی در زمینه واکسن انجام گرفته و برخی از این محموله‌ها یا دریافت شده‌اند و یا در راه‌اند. بنابراین می‌توان به وعده مسئولان در مورد تسریع روند واکسیناسیون امیدوار بود. 
مسئله قابل تامل اما این‌که هر از گاهی صنفی یا سازمانی، البته با دلایل موجه، خود و نیروهایش را اولویت واکسیناسیون اعلام کرده و انتظار دارد در این صف طولانی، جابه‌جا شود. واقعیت موجود جامعه ما، با توجه به کوران کروناویروس و قربانی‌های زیادی که از شهروندان می‌گیرد این است که تقریبا همه در اولویت‌اند، همه باید در سریع‌ترین زمان ممکن واکسینه شوند. هم دانش‌آموزانی که برای داشتن تحصیلی مفیدتر و حضور در مدرسه، باید سریع واکسینه شوند، هم رانندگان وسايل نقلیه عمومی مانند تاکسی و اتوبوس که تعدادی از آنان به واسطه ابتلا به کرونا ویروس جان خود را از دست داده‌اند. اما در کنار واقعیت در اولویت بودن همه ملت، باید واقعیت وجود تنگناهای اقتصادی و تحریم را نیز در نظر گرفت و صبورانه  بدون دست درازی به واکسن واقدام به واکسن‌خواری، در انتظار نوبت نشست. در انتظار نوبت بودن، طبعا برای برخی از ما طبعاتی خواهد داشت، برخی مبتلا خواهیم شد و برخی جان خود را از دست خواهیم داد، اما تمام این‌ها، نباید موجب آن شود که احساس در اولویت بودن-واقعی یا کاذب و از سر عجالت- برخی را بر آن دارد که از شأن انسانی خود عدول کرده و چون می‌توانند، به واکسن خواری روی آورند. چنین رفتاری از هر سوی که بدان بنگریم، غیرانسانی و ظلم به آنانی است که تحت شرایط عمومی کشور، ناچارنددر نوبت بمانند و دست‌شان، به هیچ مقام و منصبی نه بسته است و نه می‌رسد و نه در مسیر توزیع واکسن قرار دارند تا بتوانند اولویت خود را تغییر داده و در صف جلو بزنند. وظیفه شهروندی ایجاب می‌کند، با احساس هر اولویتی، نوبت  رعایت شود، احتمالا این‌گونه زودتر و سلامت‌تر و ایمن‌تر از صف خارج شده و به زندگی عادی بازخواهیم گشت.