افزایش نگران‌کننده ابتلا به دیابت در کشور

دیابت بیماری است که با افزایش قندخون اتفاق می‎افتد. در صورت عدم کنترل این بیماری مشکلات متعددی از جمله آلزایمر گریبان بیمار را می‌گیرد. با جلوگیری از بروز مشکلات ناشی از دیابت می‌توان میزان ابتلا به دیابت را کاهش داد. دلیل ابتلا به دیابت نوع ۱ عوامل خود ایمنی بوده و دیابت نوع ۲ به دلیل ترکیب عوامل فامیلی و سبک زندگی است. هم‌چنین چاقی، سن بالای ۴۵ سال، چربی خون و فشارخون افراد را مستعد دیابت می‌کند.

افزایش نگران‌کننده ابتلا به دیابت در کشور



دیابت بیماری است که با افزایش قندخون اتفاق می‎افتد. در صورت عدم کنترل این بیماری مشکلات متعددی از جمله آلزایمر گریبان بیمار را می‌گیرد. با جلوگیری از بروز مشکلات ناشی از دیابت می‌توان میزان ابتلا به دیابت را کاهش داد. دلیل ابتلا به دیابت نوع ۱ عوامل خود ایمنی بوده و دیابت نوع ۲ به دلیل ترکیب عوامل فامیلی و سبک زندگی است. هم‌چنین چاقی، سن بالای ۴۵ سال، چربی خون و فشارخون افراد را مستعد دیابت می‌کند.
بيماري ديابت از بيماري‌هاي مزمن نسبتا شايع در جهان است كه به میزان‎های متفاوتي تمام نژادها را درگير کرده است. شيوع و بروز بيماري در بسياري از جوامع به‌ويژه در كشورهاي در حال توسعه رو به افزايش است. طي دهه‌هاي اخير، مطالعات اپيدميولوژيك(همه‌گير شناختي)بسیاری درباره شيوع ديابت نوع 2 در كشور ما انجام شده که نشان می‌دهد، این بیماری در کشور ما نیز در حال رشد و افزایش است- ۱۱ درصد افراد بالای ۲۵ سال معادل ۵ ونیم میلیون نفر در کشور ما به دیابت مبتلا هستند- به گفته رئیس انجمن دیابت ایران:« درصد شیوع این بیماری در منطقه خاورمیانه و ایران خیلی بالاتر از اروپاست. جمعیت مبتلایان  بیماری دیابت طی ۳۰ سال گذشته در ایران ۱۴ برابر شده وهر ساله حدود ۲۰۰هزار نفر به تعداد بیماران دیابتی در ایران اضافه می‌شود.»
دلیل این افزایش چیست؟ چرا  جمعیت مبتلا به دیابت در کشور ما در طی سه دهه گذشته، با چنین افزایشی مواجه شده است؟ آن‌هم در حالی‌که نيمي از بيماران ديابتي از بيماري خود آگاه نيستند.عدم كنترل دقيق بيماري ميزان پيدايش عوارض این بیماری را در آينده افزايش می‎دهد. طي سال‌هاي اخير طرح‎هاي وسيع كشوري براي پيشگيري اوليه از بروز ديابت، پيشگيري ثانويه از طريق شناسايي بيماران و پيشگيري مرحله سوم ازعوارض این بیماری برنامه‌ریزی  شده است. اما تداوم افزایش این بیماری، لزوم آموزش عموم جامعه در خصوص اصلاح شيوه زندگي، رژيم غذايي مناسب و افزايش فعاليت بدني را  اجتناب‌ناپذیرمی‌کند. به‌نظر می‌رسدصدور دستورالعمل‌های متعدد برای کنترل و پیشگیری از ابتلا به دیابت نوع ۲ کافی نیست، بلکه مسئولان بهداشت و درمان کشور باید نسبت به آگاه‌سازی و توانمندسازی افراد جامعه و برخورداری از شیوه درست زندگی سالم اقدام کنند. تغذیه مناسب حتی از دوران جنینی باید آغاز شود. عدم ابتلا به دیابت،علاوه بر ژنتیک و سبک زندگی، به سلامت تغذیه مادر باردار وابسته است و در دوران کودکی و نوجوانی باید افراد را از عادت کردن به خوردن غذاهای چرب و شیرین پرهیز داد.
مسئولان نیز باید نظارت کامل بر موادغذایی تولیدشده داشته باشند؛ شیوه زندگی مردم در تغذیه و تحرک باید اصلاح شده و روش صحیح زندگی آموزش داده شود.و تمام این موارد بستگی مستقیم دارد با توان اقتصادی مردم برای تهیه مواد غذایی سالم و بدون فرآوری و پرهیز از غذاهای صرفا شکم سیرکن و ارزان!