تمرین آرامش ذهنی و بیماری آلزایمر

بیماری آلزایمر، یک اختلال عصبی است که در آن مرگ سلول‌های مغزی باعث کاهش حافظه و کاهش قدرت شناختی می‌شود این ،شایع‌ترین نوع زوال عقل است که 60 تا 80 درصد موارد اختلالات عصبی را تشکیل می دهد. آلزایمر یک بیماری عصبی ارثی است. در ابتدا علائم خفیف هستند، اما در طول زمان آنها شدیدتر می شوند.
بیماری آلزایمر علائم و نشانه‌هایی دارد که با از دست‌دادن حافظه کوتاه مدت، فراموش کردن آدرس و اسم‌ها آغاز می‌شود و کم‌کم تا آن‌جا پیش می‌رود که فرد حتی راه بازگشت به خانه را فراموش می‌کند. بیماری آلزایمر به مغز آسیب می‌رساند. این بیماری باعث از دست‌رفتن تدریجی و مداوم مغز شده و می‌تواند بر روی صحبت کردن، فکرکردن و انجام فعالیت‌های روزانه تأثیر بگذارد.
با توجه به افزایش جمعیت سالمندی در کشور و به تبع آن افزایش شیوع بیماری آلزایمر به‌عنوان بیماری قرن، بر برنامه‌ریزی و سیاستگذاری به‌موقع برای تشخیص و شناسایی زودرس بیماری و تربیت نیروهای پزشک و پرستار متخصص بیماری آلزایمر اهمیت بسیاری دارد.
نتایج تحقیقات نشان می دهد سلامت روحی و روانی و یک برنامه ۱۲ دقیقه‌ای مدیتیشن-تمرین‌های آرامش ذهن- می‌تواند چندین فاکتور پرخطر بیماری آلزایمر را کاهش دهد.
 پیش‌بینی شده که حداکثر ۱۵۲ میلیون نفر در سراسر جهان تا سال ۲۰۵۰ با بیماری آلزایمر زندگی می‌کنند. تا به امروز هیچ دارویی وجود ندارد که تأثیر مثبت قابل توجهی در پیشگیری یا برگشت از زوال شناختی داشته باشد.مجموعه‌ای از شواهد موجود نشان می‌دهد که هدف قراردادن سبک زندگی و عوامل پرخطر عروقی تأثیر مفیدی بر عملکرد کلی شناختی دارد.سلامت روانشناختی ممکن است التهاب، بیماری‌های قلبی عروقی و ناتوانی را کاهش دهد. افرادی که نمره بالایی در معیار «هدف در زندگی» داشتند، ۲.۴ برابر بیشتر از افراد دارای نمره پایین‌تر در این معیار، زندگی بدون آلزایمر داشتند.
مدیر بنیاد تحقیق و پیشگیری از آلزایمر در دانشگاه توماس جفرسون پنسیلوانیا، در این باره می‌گوید: «نکته اصلی این بررسی این است که تعهد به یک سبک زندگی سالم و حفظ سلامت روانی، یک روش کاملاً مهم برای پیری عاری از بیماری آلزایمر است.»
بر اساس تحقیقات مشارکت مذهبی و معنوی می‌تواند عملکرد شناختی را با افزایش سن حفظ کند. تناسب معنوی بُعد جدیدی در پیشگیری از آلزایمر است.استرس و مدیریت استرس از موضوعات مورد بحث در پیشگیری از بیماری آلزایمر هستند، با این حال محققان اظهار داشتند که شواهد زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد تأثیرات جسمی، روانی و عاطفی استرس ممکن است خطر آلزایمر را افزایش دهد.
با یک روش مراقبه‌ای آوازخوانی ۱۲ دقیقه‌ای که شامل چهار صدا، تنفس و حرکات تکراری انگشت است؛ اثرات مستند متعددی بر استرس مانند بهبود خواب، کاهش افسردگی و افزایش سلامت دیده شده. هم‌چنین مشخص شده این نوع تمرین ذهنی باعث افزایش جریان خون در مناطقی از مغز می‌شود که درگیر شناخت و تنظیم عاطفی هستند و باعث افزایش حجم ماده خاکستری و کاهش اندازه بطن در طولانی مدت می‌شود که ممکن است روند پیری مغز را کُند نماید.