حفظ و حراست از محيط زيست امري سياسي و نيازمند ورود مستقيم دولت است

سرمقاله

محيط زيست و توجه به حفظ و حراست آن، مدتي است در سطح جهاني، به مسئله‌اي سياسي تبديل شده و سازمان‌هاي بين‌المللي و مردم‌نهاد در تلاش‌اند توجه دولت‌ها و ملت‌ها را به ضرورت حفظ محيط زيست در هر نقطه از جهان جلب کنند.

حفظ و حراست از محيط زيست امري سياسي و نيازمند ورود مستقيم دولت است


محيط زيست و توجه به حفظ و حراست آن، مدتي است در سطح جهاني، به مسئله‌اي سياسي تبديل شده و سازمان‌هاي بين‌المللي و مردم‌نهاد در تلاش‌اند توجه دولت‌ها و ملت‌ها را به ضرورت حفظ محيط زيست در هر نقطه از جهان جلب کنند. دليل توجه به چنين امري و سياسي شدن آن، ارتباط مستقيم دارد با ادامه بقاي انسان به شکل و شيوه مناسب، با حفظ و حراست از محيط زيست و نيز تاکيد بر اين نکته مهم که انسان، بزرگ‌ترين تخريب کننده محيط زيست در چند دهه اخير بوده است. سازمان‌هاي مختلف جهاني که در امر حراست از محيط زيست فعاليت مي‌کنند، معتقدند انسان امروز علي‌رغم تمام پيشرفت‌هاي تکنولوژيکي، در زمينه حفظ و حراست از محيط زيستش تا حدود زيادي بي‌سواد مانده است، با بي‌توجهي به ارتباط دوسويه بقاي خود و محيط زيست، تا توانسته به آن ضربه زده و هارموني و هماهنگي زيستي بين خود و طبيعت را از بين برده است. انسان امروز بايد در زمينه توجه به طبيعت و حفظ محيط زيست وارد فاز آموزش و تعيين تکليف و تعهد شود و به اين باور برسد که «زمين»، «آب» و «انسان» سه بازوي به هم پيوسته حيات‌اند که اگر تعادل و هارموني يکي از اين بازوها به هم بريزد، مي‌توان گفت که تمام جنبه‌هاي ديگر محيط زيست دچار آشفتگي و بحران خواهد شد.

با توجه به آن‌چه گفتيم و گذشتيم، شوربختانه کشور ما در زمينه حفظ شاخص‌هاي پايداري محيط زيست در وضعيت نامناسبي قرار دارد. کشور ما در رتبه‌بندي جهاني جايگاه مطلوبي ندارد؛ رتبه سوم جهاني در تخريب محيط زيست به ‌طورکلي و رتبه ششم جهاني در تخريب جنگل‌ها در سال 2019!

اين اعداد به خوبي نشان مي‌دهند که ما به‌عنوان انسان ايراني تا چه حد نسبت به حفظ و حراست از محيط زيست و طبيعت خود يا بي‌سواد هستيم يا کم‌توجه!

همين عدم توجه و آگاهي است که موجب شده گردشگران ايراني که در هر فصلي از سال و با فرارسيدن هر تعطيلي چندروزه راهي مناطق خوش آب و هوا مي‌شوند، مهم‌ترين علت تخريب محيط زيست باشند. برخي از اين مسافران با بي‌توجهي تمام، زباله‌هاي مختلف خود را در طبيعت رها کرده، از چوب درختان براي افروختن آتش در جنگل‌ها استفاده مي‌کنند. آتش افروخته‌اي که به طور کامل خاموش نشده و بطري‌هاي شيشه‌اي که در زير آفتاب و در مراتع و جنگل‌ها رها مي‌شوند، زمينه آتش‌سوزي‌هاي گسترده را فراهم مي‌آورند. با اين‌که در دوسال اخير بارش‌هاي خوب موجب رشد مناسب جنگل‌ها و مراتع شده، اما به دليل تداوم خشکسالي، اين مراتع روند خشک شدن را به سرعت طي مي‌کنند و هر جرقه کوچکي مي‌تواند موجب بزرگ‌ترين آتش‌سوزي‌ها شود. با توجه به انبوه شدن مراتع و امکان آتش‌ گرفتن آن‌ها، رئيس فراكسيون محيط زيست مجلس از توافق بين مرتع‌داران و چوپانان سخن مي‌گويد براي فراهم شدن امکان چراي دام در اين مراتع تا هم گياهان خودرو کوتاه‌تر شوند و هم زمين مراتع از کود حيواني بهرمند گردد.

با تمام اين تفاصيل شايسته است در مورد حفظ و نگهداري محيط زيست و به ويژه جنگل ها، آموزش هاي لازم در سطوح مختلف سني براي هر طبقه از مردم به سرعت آغاز شود و از موقعيت و فرصت رسانه ها و شبکه هاي مجازي براي اين امر نهايت استفاده صورت گيرد.

همه ما از مسئولين در رده‌هاي مختلف گرفته تا مردم از کوچک و بزرگ نيازمند آموزش براي حفظ محيط زيست پيرامون خود هستيم و اگر ايران سراي همه ماست، همه ما بايد نسبت به حفظ و حراست ميراث طبيعي آن احساس تعهد و تکليف کنيم و به شعار و رفتارهاي هيجاني اکتفا نکنيم؛ حفظ محيط زيست و ميراث طبيعي کشور هم به آموزش نيازمند است و هم به تهيه امکانات و تجهيزات لازم براي محيط و جنگل‌باناني که گاه جان و سلامتي خود را بر سر حراست از محيط زيست مي‌گذارند.

a.f.far99@gmail.com