ضرورتی فراموش شده به نام "نسل جوان"

اگر امروز از تمام کاندیداهای حاضر در میدان انتخابات بپرسید که یکی ازبرنامه های اصلی شما چیست،بدون شک مشکلات جوانان را مطرح می کنند. ضمن اینکه در تمامی سرفصل های برنامه ریزی آنها برای مدیریت کشور، جوانان بخش قابل توجهی را به خود اختصاص می دهند.

ضرورتی فراموش شده به نام "نسل جوان"

اگر امروز از تمام کاندیداهای حاضر در میدان انتخابات بپرسید که یکی ازبرنامه های اصلی شما چیست،بدون شک مشکلات جوانان را مطرح می کنند. ضمن اینکه در تمامی سرفصل های برنامه ریزی آنها برای مدیریت کشور، جوانان بخش قابل توجهی را به خود اختصاص می دهند.
اما نکته ای که به آن توجه نمی شود عدم حضور و مداخله "نسل جوان" در مدیریت و تصمیم گیری های کشور است. به ندرت می توان افراد جوان را در پست ها و مسئولیت های مدیریتی طراز اول کشور مشاهده کرد. درحالی که کار و امورات نسل جوان باید با فکر و انرژی خودشان پیگیری شود تا نیروی جوانی نسل حاضر بتواند از سد مشکلاتی که سال هاست مدعیان امر موفق به رفع آن نشده اند، فائق آید.
ما امروز با نسل هایی درگیر هستیم که با شخصیت،افکار،باورها و حتی سلیقه افرادی که در پست های مختلف درحال خدمت هستند، هیچ سنخیتی ندارند و حتی در پاره ای موارد با آنها مخالف هستند و این کاملاً طبیعی است. اما مسئله اصلی اینجاست که تا چه زمانی باید این اختلاف میان مجریان و جامعه باقی بماند. مدیران ارشد کشور همگی برای نسل اول انقلاب هستند و به ندرت افرادی از نسل های بعدی درمیان آنها درحال خدمت هستند. لذا اگر امروز بعضاً شاهد نبود انگیزه برای مشارکت سیاسی در بین نسل جوان هستیم باید به این مهم توجه کنیم که ما هیچ مورد بازنشستگی در میان مدیران اول انقلاب نداریم و متاسفانه تنها با فوت آنها شاهد ترک پست هایشان هستیم.
شاید گفته شود حضور نیروهای باتجربه درمیان نیروهای جوان ضرورت دارد. مسلماً حرف درستی است اما باید به این نکته نیز اشاره کرد که امروز در جایگاهی ایستاده ایم که نزدیک به نیم قرن از عمر انقلاب اسلامی
می گذرد. آیا طی این چند دهه ما هنوز نتوانسته ایم نیروهای جوان از
نسل های بعدی برای مدیریت کشور تربیت کنیم و همچنان باید با همان سلایق ابتدایی و با همان نیروهای جوان زمان انقلاب و سن و سال دارهای امروز، کشور را مدیریت کنیم؟! پس بازنشستگی نیروها و گردش سلیقه نخبگان چه می شود؟!
قصد توهین و یا مورد اشاره قرار دادن هیچ یک از کاندیداهای محترم که تاکنون خدمات بسیاری را به ملت و کشور کرده اند را نداریم. اما همه آنها فرزند دارند و دارای نوه های دانشجو و به قولی جوان هستند، مسلماً اگر از جوانان خانواده خود به جای مشاوران تبلیغاتی استفاده می کردند، مسلماً بازخورد واقع بینانه تری نسبت به مشکلات و خواسته های جامعه امروز پیدا می کردند و با این شناخت شاید اصلاً وارد میدان رقابت
نمی شدند و کمک می کردند تا نیروهای جوان و نسل های بعدی برای به دست گرفتن امورات کشور روی کار بیایند.
باتمام این اوصاف باید با وضع موجود پیش رفت و از کاندیداهای محترم خواست تا در برنامه های خود نگاه ویژه و توام با واقع بینی نسبت به امورات نسل جوان داشته باشند و از همه مهم تر نگاه خود را به مدیریت نسل جوان تلطیف کنند و به جای بهره گیری از هم نسلی های خود دست به جوان گرایی در کابینه بزنند و از عواقب این تصمیم نهراسند. باید به تمام مسئولان کشور یادآوری کرد که آغاز فعالیت مدیریتی هریک از آنها در سنین جوانی بوده و اگر اعتماد و باور حضرت امام(ره) نیروهای جوان نبود و امور را به دست آنها نمی سپاردند، قطعاً مدیران باتجربه امروز جایی در ساختار مدیریتی کشور نداشتند.