حوادث ناگوار و فرصت‌شناسی‌های مردم

این ازهوشمندی جوامع مختلف است که گاهی می‌توانند حوادث و بلایای ناگواری را دامن‌شان را می‌گیرد، به فرصت‌هایی خوب برای تغییر، تبدیل کنند و نشان دهند می‌توانند در چنین مواقعی با استفاده از نوعی شعور جمعی، انسان‌تر شوند و این ویژگی خاص را در سطح جامعه و در میان خود هم بروز دهند و هم شیوع.
در این مدت اگر از بدی‌ها و زشتی‌ها و تلخی‌های ناشی ازکروناویروس گفتیم، شاید تنها برای هشدار بود، تا مگر کسانی که اهل سوءاستفاده‌اند به خود آیند. اما ازآنانی نگفتیم که همدلانه و خودجوش و با هزینه شخصی یا با کمک‌های مردمی، برای افراد دیگر و به‌خصوص بیمارستان‌ها، ماسک و مواد ضدعفونی کننده تهیه کردند و به رایگان در اختیار آنان گذاشتند.
 فضای مجازی هم فرصتی شد برای فرخوان جوانان از شهرهای مختلف کشور  برای یاری به کادر پزشکی بیمارستان‌ها و نیز مردمی که  کسب ‌و کارشان را از دست داده‌اند.
جوانان بسیاری در سطح کشور دست به دست هم دادند و با چنین حرکتی و با پذیرفتن تمام خطرات سفر درجاده‌ها و مواجهه با مردم و رفتن به بیمارستان‌ها این اقلام را به نیازمندان رساندند.
 این مشارکت حتی در عرصه‌های دیگر اجتماعی نیز رخ داد، برخی کارفرماها، یک هفته زودتر حقوق و عیدی کارکنان خود را پرداختند و کارگاه ها و کارخانه‌ها را تعطیل کردند تا کارگران با خاطری آسوده در کنار خانواده خود در خانه بمانند. برخی از فروشندگان دوباره به سنت نسیه‌فروشی روی آوردند وکالاهای اساسی را به نیازمندان نسیه دادند. شاید اپیدمی کرونا، تاریخ کشور ما را ازاین نظر به قبل و بعد از خودش تقسیم کرده باشد!