ضرورت هایی پیش ازریشه کن شدن"فقرمطلق"

دغدغه داشتن دولت برای تمرکز برمعیشت مردم امری پسندیده و البته واجب است، اما مسئله اصلی درمورد راهکارها و اهداف تعیین شده برای رسیدن به این مهم می باشد. اخیراً رئیس جمهور دستور «ریشه کن شدن فقر مطلق» تا پایان سال1400 را داده است. موضوعی که مشخص نیست قرار است با چه توان و چه برنامه ای و براساس چه مدل و الگویی خروجی داشته باشد.
این سئوال وجود دارد که اساساً فقر مطلق چیست،فقیر مطلق کیست، و چطور قرار است از مرحله فقر مطلق خارج شویم. امروز قشر کثیری از جامعه را افراد با درآمد اما فقیر تشکیل می دهند. چرا که درآمدها به هیچ وجه کفاف هزینه ها را نمی دهد و افراد بدون هیچ تغییر و تحولی در امورات شغلی، در زمره قشر فقیر قرار می گیرند.
اگر ملاک از فقر مطلق افراد بدون درآمد است، بازهم نمی توان شناخت مناسبی نسبت به این افراد داشت چرا که هر ایرانی امروز حداقل یارانه ماهیانه و یا یارانه معیشتی دریافت می کند و یا با شناسایی از سوی نهادهای حمایتی تحت پوشش آنها قرار می گیرد. از سوی دیگر اگر قرار به پوشش همین اقشار نیز هست باید مشخص شود که چه اقدامی برای آنها قرار است صورت گیرد که فقرمطلق خارج شوند. اگر این موضوع در دستور کار است باید مشخص شود از کدام منبع و توسط کدام نهاد قرار است این افراد و اقشار شناسایی و پالایش شوند. همچنین آیا چنین کاری با چنین دامنه و گستردگی به بزرگی کل کشور، چطور می تواند ظرف چند هفته محقق شود.
البته اگر یک خانواده و حتی یک نفر براثر دستور رئیس جمهور از وضعیت سخت معیشتی فعلی خارج شود موجب خوشحالی ما و همه مردم است، اما بیان چنین وعده های کلی با دامنه و گستره ای نا معلوم و نامشخص قطعاً نتیجه ای در بر نخواهد داشت و بیشتر زمینه بی اعتمادی به دولت را فراهم خواهد ساخت.
بیان چنین موضوعاتی همچون وعده ایجاد اشتغال با یک میلیون تومان توسط یکی از وزرای کابینه، تنها موجب سوژه دهی به رسانه های خارجی می گردد تا آن را مصداق سیاست های تخریبی خود کنند و افکارعمومی را ناامید و عصبی نمایند.
به نظر می رسد اگر دولت عزمی برای ورود به بحث فقر و ریشه کن کردن آن دارد، بهتر است ابتدا با مقوله هایی همچون "ایجاد اشتغال" ، "افزایش ارزش پول ملی" ، "تقویت بنیه مالی جامعه" و مسائل این چنینی وارد میدان شود و شعارهایی دست یافتنی و معقول را در دستور کار قرار دهد.
به عنوان مثال اقدام دولت در تسهیل صدور مجوزها از طریق
سامانه های مجازی نمونه ای اثرگذار برای رفع تبعیض و تسهیل امور مربوط با اشتغال و تولید می باشد که باید حمایت از آن ادامه دار باشد و دامنه آن را به دیگر امور اداری کشاند تا حرکتی ماندگار و موثر در کارنامه دولت ثبت گردد.
با این حال اگرچه ریشه کن شدن فقر هدفی بسیار بزرگ است، اما ضروریست تا دولت در کوتاه مدت فکری به حال تسهیل معیشت مردم به ویژه در ایام پایانی سال نماید تا مردم بتوانند نیازهای خود را به صورت حداقلی تامین و فراهم کنند.