استان ها و مردم محروم را دریابید

در اولین سرمقاله سال جدید درمورد "ضرورت استانی شدن ریشه کنی فقر" مطلبی را ارائه دادیم. این بار نیز باتوجه به ضرورت و اهمیت ورود سریعتر دولت به امر فقرزدایی در مناطق محروم، توجه مخاطبان و مسئولان را به این مهم جلب می کنیم.
امروز در مناطق غربی کشور استان های مرز نشین به سبب نبود زمینه های اشتغال همچون کارخانجات و واحدهای تولیدی، شاهد بیکاری بالا در اقشار مختلف مردم هستیم. حرف از بیکاری جوانان نیست بلکه از عدم وجود شغل و درآمد برای اکثریت خانوارهایی است که در این مناطق زندگی می کنند اعم از جوانان مجرد که مجبور و محکوم به کسب درآمد برای گذران امور خانواده هستند، تا پدران سالخورده ای که دیگر توان روزگار جوانی را ندارند و حتی زنان سرپرست خانوار نیز دچار مشکلات معیشتی هستند.
وقتی کاری برای اشتغال نیست،مرزنشینان چاره ای جز کولبری نخواهند داشت.اقدامی که درحقیقت فروش جان و ریسک پذیری به قیمت مواجه شدن با شلیک هنگ مرزی در داخل و خارج از کشور
می باشد. امروز بسیارند افرادی که با اصابت گلوگه دچار نقص عضو و قطع نخاع شده اند و از کمترین امکان زندگی و رفاه بی بهره اند.
نه می توان کولبر را محکوم کرد که چرا برای تأمین نان خانواده به کوه و کمر زده ای و نه می توان به مرزبانان تاخت که چرا حین انجام وظیفه گلوله ای شلیک کرده اید، چرا که بسیار دیده شده که
 گروهک های خرابکار با همین شیوه درحال تردد غیرمجاز به داخل و خارج از کشور هستند.
چاره ای جز حمایت در کوتاه مدت و سازندگی اقتصادی در بلند مدت وجود ندارد. اگر عزمی برای ریشه کن شدن فقرمطلق وجود دارد بهتر است استان ها و مردم محروم این مناطق را دراولویت قرار دهید. مردم چشم انتظار اقدامات وتحقق شعارهای دولت هستند.