باید تعارف را در فرهنگ سازی کنار بگذاریم

امسال سال خشکی است وعلیرغم بارش های پراکنده ای که طی روزهای اخیر مشاهده کرده ایم به استناد آمار تمام مراتع اطراف شهرها خشک هستند.
 با کوچک ‌ترین باد گردوغبار به هوا بلند می‌شود که علاوه‌ بر گردوغبار حاصل از کانون‌های خارجی، کانون‌های گردوغبار قم و مرکزی هم به سمت تهران و حتی استان‌های شمالی می‌آید.
 خشکسالی و کم‌بارشی موضوعی نیست که بتوان نسخه‌ای دم‌دستی برای آن پیچید. آمار می‌گوید سهم ما از جبر آسمان امسال کمتر از هر سال است و این یعنی باید خودمان را با زیستن در شرایط کم‌آبی عادت دهیم. چاره دیگری هم نداریم.
بحث مسائل مربوط به آبخیزداری و تغییر الگوهای کشاورزی موضوعی است که همواره به آن تاکید شده است. اما یک بخشی از این مسئله را باید در
بی توجهی به شفاف سازی فرهنگ کم آبی در کشور دانست.
ما علیرغم تنش های آبی که در کشور داریم اما به سبب عدم فرهنگ سازی مناسب در جامعه، باور و اعتقاد سازنده ای نسبت به وضعیت آب در میان مردم نداریم. ما هنوز باور نکرده ایم که کشورمان با خشکسالی و بی آبی مواجه است و همچنان می بینیم که با آب شرب ماشین شسته می شود و با آب لوله کشی استخرهای منازل در پایتخت پر می شوند و باغچه ها و فضاهای سبز شهری با استفاده از آب های شیرین چاه آبیاری می شوند.
اگر حساسیتی که نسبت به برخی جرائم فرهنگی وجود داشت را در مورد مسئله فرهنگ سازی آب نیز به کار می بستیم، قطعاً امروز جامعه با نوعی خود مدیریتی و خود نظارتی مواجه بود و فرهنگ صحیح مصرف اجازه نمی داد که الگوهای غلط مصرف بی اعتراض و مجازات ادامه پیدا کند.