تقابلی خطرناک و افزایش افتراق اجتماعی

هر مشکل و بحرانی تا زمانی که جامعه دارای همیت و وحدت رویه باشد، قدرت آسیب رسانی جدی نخواهد داشت. منظور از وحدت رویه یک دست شدن جامعه به لحاظ فکری و سلیقه ای نیست بلکه مراد از همیت اجتماعی انسجام میان اقشار مردم با رعایت اختلاف سلایق در یکدیگر است که در مواقع ضروری حول یک محور حرکتی واحد خواهند داشت.اما زمانی که این پذیرش سلایق محقق نگردد، حتی در مواقع ضروری هم این همگرایی شکل نمی گیرد و این خطری بالقوه برای یک جامعه و حکومت تلقی می شود که در برابر آسیب های داخلی و خارجی بسیار شکننده خواهند بود.

تقابلی خطرناک و افزایش افتراق اجتماعی

 

 

هر مشکل و بحرانی تا زمانی که جامعه دارای همیت و وحدت رویه باشد، قدرت آسیب رسانی جدی نخواهد داشت. منظور از وحدت رویه یک دست شدن جامعه به لحاظ فکری و سلیقه ای نیست بلکه مراد از همیت اجتماعی انسجام میان اقشار مردم با رعایت اختلاف سلایق در یکدیگر است که در مواقع ضروری حول یک محور حرکتی واحد خواهند داشت.اما زمانی که این پذیرش سلایق محقق نگردد، حتی در مواقع ضروری هم این همگرایی شکل نمی گیرد و این خطری بالقوه برای یک جامعه و حکومت تلقی می شود که در برابر آسیب های داخلی و خارجی بسیار شکننده خواهند بود.
امروز در شبکه های اجتماعی و رسانه های خارجی مدام شاهد درگیری میان برخی از مردم بایکدیگر بر سر مسئله حجاب هستیم. درگیری هایی که از سوی دو طرف به فحاشی و خشونت اخلاقی منجر می شود و دشمنان در کنار گود نشسته اند و برای هر دو طرف سوت و کف می زنند.
ایجاد نگرش سیاه و سفید یا دوقطبی به ویژه در مورد موضوعات فرهنگی و اجتماعی نه تنها موجب برداشتی غلط از باورهای فرهنگی اسلامی و ایرانی در کشورمان می‌شود بلکه کار را به جایی می‌رسد که مردم در کف خیابان با رادیکال‌ترین روش‌های ممکن به اثبات دیدگاه خود بپردازند. چنین شرایطی فضا را برای کسانی که قصد بهره‌برداری از این شرایط دارند مهیا و کشور را متحمل هزینه‌های بسیار سنگینی می‌کند.
اشتباه برخوردی ما این مسئله زمانی مشخص شد که یک موضوع اخلاقی و فرهنگی و اعتقادی همچون حجاب، تبدیل به یک ابزار سیاسی جهت بیان اعتراض به وضع موجود تبدیل گردید و با تبلیغات
رسانه های خارجی این دو قطبی در مورد حجاب تبدیل به ایجاد دوقطبی موافقان و مخالفان نظام گردید!
درحالی که بسیاری از اقشار جامعه که از پوشش مورد تأیید برخوردار نیستند جزو حامیان و پشتوانه های حکومت و کشور هستند که دراغلب مناسبت های ملی و مذهبی حضورشان چشمگیر است.
نباید اجازه دهیم مسئله ای فرهنگی و اخلاقی ابزاری برای رویارویی اقشار جامعه با یکدیگر گردد. نباید با رویکردهای دستوری و
حمایت های نابجا گروهی از مردم بر دیگر اقشار ارجحیت بخشیم و امتیاز و ابزاری در دستشان دهیم که در مقابل هم قرار گیرند.