چرا استفاده از ماسک به یک معضل تبدیل شده است؟

یکی از مهم‌ترین موارد لازم‌الاجرا در پروتکل بهداشتی سازمان جهانی بهداشت برای مبارزه با کروناویروس و مصونیت نسبی در برابر ابتلا به آن، استفاده از ماسک است. اما استفاده از همین وسیله تا حدودی ارزان و در دسترس، برای اغلب مردم در اغلب کشورهای دنیا به معضلی بدل شده و حتی برخی شهروندان کشورهای اروپایی، در اعتراض به عدم استفاده از ماسک به خیابان‌ها می‌ریزند؛ شاید انتظارعامه مردم این است که دولت‌ها باید محدودیت‌های کاری، ارتباطی و اجتماعی بیشتری را اعمال کنند و صرفا برای نجات اقتصاد خود و تامین کسری بودجه، مردم را به محل کارها نکشانند و موجب تردد آنان در سطح شهر و خیابان‌ها و محل‌های کار نشوند.


یکی از مهم‌ترین موارد لازم‌الاجرا در پروتکل بهداشتی سازمان جهانی بهداشت برای مبارزه با کروناویروس و مصونیت نسبی در برابر ابتلا به آن، استفاده از ماسک است. اما استفاده از همین وسیله تا حدودی ارزان و در دسترس، برای اغلب مردم در اغلب کشورهای دنیا به معضلی بدل شده و حتی برخی شهروندان کشورهای اروپایی، در اعتراض به عدم استفاده از ماسک به خیابان‌ها می‌ریزند؛ شاید انتظارعامه مردم این است که دولت‌ها باید محدودیت‌های کاری، ارتباطی و اجتماعی بیشتری را اعمال کنند و صرفا برای نجات اقتصاد خود و تامین کسری بودجه، مردم را به محل کارها نکشانند و موجب تردد آنان در سطح شهر و خیابان‌ها و محل‌های کار  نشوند.
 اما از آن‌جا که تقریبا برای کمتر دولتی امکان قرنطینه طولانی وجود دارد-چون قرنطینه به معنای این است که دولت باید تمام وسایل و اقلام مورد نیاز خانواده‌ها را تهیه کرده و درب منزل به آن‌ها تحویل دهد و طبعا این امر برای ثروتمندترین کشورهای دنیا هم در طولانی مدت، میسر نیست- مردم ناچارند برخی پروتکل‌های ممکن بهداشتی مبارزه با کرونا را خود رعایت کنند.یکی از ساده‌ترین آن‌ها استفاده از ماسک است. اما متاسفانه، حتی افرادی که توانایی خرید ماسک را دارند، در اغلب موارد آن‌را زیر چانه خود رها می‌کنند! و توجهی به اهمیت ماجرا
نمی‌ کنند.  
اما از سویی دیگر، برخی از اقشار مردم هم هستند که واقعا توانایی تهیه ماسک را ندارند و باید دولت‌ها و خیرین برای کمک به این افراد تمهیداتی بیندیشند، و حتی شده به رایگان ماسک در اختیار این خانواده‌ها بگذارند و سهمیه‌ای خاص برایشان در نظر بگیرند.
آنچنان که رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی و رئیس مجمع خیران سلامت گفته است 40 تا 50 درصد جمعیت کشور توان خرید ماسک را ندارند؛ این واقعیتی غیرقابل انکار است؛ کروناویروس و شیوع گسترده آن در تمام کشورهای دنیا، اغلب مردم را با مشکلات اقتصادی مواجه کرده است، بسیاری بیکار شده‌اند، بسیاری هم به دلیل
کم بودن دستمزد، نمی‌توانند هزینه‌ای برای تهیه ماسک کنار بگذارند و ناچارند بدون ماسک در شهر تردد کنند. طبعا این افراد باید شناسایی شده و توسط دولت یا خیرین به آنان کمک شود.
اما نکته تلخ دیگر این است که برخی از شهروندان بدون توجه به وخامت شیوع کرونا در کشور، از هر فرصت تعطیلی برای مسافرت استفاده می‌کنند، آن‌هم بدون رعایت پروتکل‌های بهداشتی؛ مسافرت نکردن در موارد غیرضروری هم یکی از پروتکل‌های بهداشتی است! این افراد یا به‌عنوان ناقل در طول سفر، کروناویروس را منتشر می‌کنند، یا خود با ورود به منطقه قرمز، موجب بیماری و حتی از دست دادن جان خویش می‌شوند. پس در حال حاضر کشور ما با دومشکل اساسی مواجه است؛ یکی آنان که استطاعت مالی تهیه ماسک را ندارند و دیگر آنانی که بدون توجه به پروتکل‌ها به سفرهای آخر هفته و تعطیلی می‌روند و توجهی به شدت و حدت اوضاع کرونایی کشور ندارند.
در مورد اول  طبعا دولت و خیرین باید وارد ماجرا شوند. در مورد دوم فرماندهی مقابله با کرونا در تهران اعلام کرده است که:«جریمه نقدی برای افرادی که در طول دوران شیوع کرونا به سفرهای غیرضروری می‌روند، پیشنهادات شده است.اگر فردی در حین مسافرت غیرضروری و به دلیل عدم رعایت پروتکل‌ها به کرونا مبتلا شد، هزینه درمان را پرداخت کند.اصناف و افرادی هم که پروتکل‌ها را رعایت نمی‌کنند، جریمه‌های نقدی خواهند پرداخت.» روش پرداخت جریمه نقدی در مورد رعایت نکردن پروتکل‌ها، مدتی است در کشورهای دیگر اجرا می‌شود و احتمالا به‌عنوان آخرین راهکار بتواند جلوی افراد بی‎توجه را بگیرد!