دوران پساكرونايي و بيماري‎هاي روان‎تني!

بحران كرونا، با خود مسائل و مشكلات بسياري را بر مسائل و مشكلات پيشني جامعه افزود؛ قرنطينه و درخانه‌ماني به مدت طولاني نشان داد كه برخي از مردم ما صبر و تحمل اندكي نسبت به اين انزوا داشته و تقريبا هيچ برنامه‌اي براي سرگرم كردن خود و خانواده در پیش نگرفتند. برخي نيز با زوم كردن روي رفتار و كردار افراد خانواده شروع كردند به ديدن نقاط ضعف و مشكلات پنهان يا مسكوت مانده، كه همين مسئله بر تنش‌هاي درون خانوادگي افزود. از سوي ديگر برخي سالمندان هم در اين دوران دچار انزواي مضاعف شدند؛ در حالي‌كه به‌طور طبيعي از طرف فرزندان و نزديكان خود كمتر مورد توجه بودند، كروناويروس موجب شد اين افراد همان اندك ارتباط هراز گاهي را نيز از دست بدهند و مشكلاتي روحي-رواني آنان بيشتر شود.بحران وسيع‌تر ديگري كه اتفاق افتاد و ممكن است تا مدت‌ها ادامه يابد، ناتواني در ابراز احساس افرادي است كه به هر دليلي در اين اوضاع، عزيزان خود را از دست دادند چه در اثر ابتلا به كروناويروس و چه در اثر بيماري‌هاي ديگر؛ اين افراد و خانواده‌ها، به دليل فاصله‌گذاري فيزيكي-ايمني، ناچار شدند در تنهايي و گاهي فقط در كنار چند نفر اعضاي خانواده خود درد از دست دادن عزيزان‌شان را تحمل كنند و طبعا عدم مناسب ابراز درد و رنج سوگواري و برگزار نكردن مراسم براي از دست رفتگان خود، موجب بروز روان‌پريشي‌هاي خاص شده است.
اضطراب‌هاي وسواسي حاصل از نگراني ابتلا به اين بيماري يكي ديگر از مواردي است كه اين روزها گزارش مي‌شود و حتي نمونه‌هاي آن‌را در كوچه و خيابان و در بين مردم مي‌توانيم ببينيم؛ افرادي كه به محض سرفه يا عطسه ديگران و يا نزديك شدن بيش از ميزان استاندارد اعلام شده ديگران به خود، عكس‌العمل‌هاي تند و پرخاشگرانه نشان مي‌دهند. همه اين موارد و مواردي از اين دست، در حال فراگير شدن و تعداد چنين افرادي در حال افزايش است و همين مسئله موجب نگراني مسئولان ذيربط شده است.  مشاور رئیس سازمان نظام روان‌شناسی گفته است:«مردم در دوران پساکرونا نیز دچار استرس پس از سانحه خواهند شد، این اختلالات بسیاری از ابعاد زندگی را تحت تاثیر قرار می‌دهد و می‌تواند موجب افزایش بیماری‌های روان‌تنی شود.» اختلال استرسی پس از سانحه یا PTSD (Post Traumatic Stress Disorder ) معمولا در اثرحوادث طاقت‌فرسا، ترسناك و خارج از كنترل اتفاق مي‌افتد و درمان آن نياز به ورود مشاور و روان‌كاو دارد. چرا كه فرد واكنش‌هاي ناخودآگاهي از خود بروز مي‌دهد كه ممكن است براي خود و ديگران مشكل آفرين باشد. درمان PTSD به‌طور معمول در دو دسته دارویی و مشاوره‌ای تقسیم می‌شود. درمان‌های دارویی شامل داروهای ضد افسردگی و داروهای خواب‌آور برای بهبود وضعیت عصب روان‌شناختی و خواب بیماران می‌باشد.درمان‌های مشاوره‌ای توسط مشاور روان‌شناس به‌صورت شخصی و یا در گروه‌های مشخص انجام می‌شود. این نوع درمان با اهداف مختلفی از جمله بهبود مستقیم علایم بیماری، بهبود علایم غیرمستقیم بیماری مانند مشکلات کاری، مشکلات اجتماعی، خانوادگی و… انجام می‌شود. مشاوران با روش‌های مختلفی سعی در آموزش و آگاهی‌بخشی بیمار نسبت به علایم و آموزش مهارت‌های لازم برای برای مقابله با علایم به بهبود بیماران کمک می‌کنند. در بعضی مواقع مشاوران برای کمک به بیماران شرایط حادثه را برای آنان به‌صورت سالم بازسازی می‌کنند تا بیماران با ترس خود روبه‌رو شده و مهارت مقابله با آن‌را یاد بگیرند.