تا حمایت ها و مانع زدایی ها در عرصه تولید صورت نگیرد، جهش تولید محقق نخواهد نشد

ضرورت نظارت هدفمند در امر حمایت از تولید و تولیدکنندگان؛

اهمیت و ضرورت تقویت اقتصادی ایجاب می کند که تمام انرژی و پتانسیل های درونی صرف گردد تا چرخ مدیریت کشور از باتلاق رکود،بیکاری،تحریم و دیگر معضلات موجود خارج شود

تا حمایت ها و مانع زدایی ها در عرصه تولید صورت نگیرد، جهش تولید محقق نخواهد نشد

 ابراهیم علی آبادی
ebrahim_aliabadi@yahoo.com
اهمیت و ضرورت تقویت اقتصادی ایجاب می کند که تمام انرژی و پتانسیل های درونی صرف گردد تا چرخ مدیریت کشور از باتلاق رکود،بیکاری،تحریم و دیگر معضلات موجود خارج شود
درچرایی عدم تحقق شعارها و برنامه های اقتصادی باید به این موضوع پرداخت که اساساً برای جهش و حرکت سریع به سمت جلو چه پیش زمینه هایی برای صعود و چه پس زمینه هایی برای بعد از جهش نیازداریم.
 درهمین راستا باید به نبود ملزومات رشد اقتصادی درکشورمان اشاره داشت. برای رشد وجهش تولید به سرمایه گذاری تولیدی، تکنولوژی روز تولید، تأمین نیروی انسانی و تأمین نیازهای مالی و حقوقی آنها نیازمندیم. حال خیلی خلاصه وار و سریع به مسیر تولید کشور نگاهی بیندازیم:
سرمایه گذاری خارجی که کلاً به سبب تحریم ها منتفی است، سرمایه گذاری داخلی هم در بازار پر ریسک و بی ثبات عقلانی نیست، واردات تجهیزات و تکنولوژی روز تولید درکشورمان
امکان پذیر نیست و نیروی انسانی حاضر در میدان تولید نیز به سبب عدم تأمین معیشتش قادر و حاضر به کارمفید نیست و یا دچار بیکاری شده است. حال به فرض اینکه تمام این مشکلات حل شده است، باید جواب داد که به جز خام فروشی درعرصه های مختلف تولیدی چه محصولی برای عرضه ورقابت در منطقه و جهان داریم.
لذا تا حمایت ها ومانع زدایی ها در عرصه تولید صورت نگیرد، قطعاً هیچگاه جهش تولید محقق نخواهد نشد.
شاید گفته شود که هرساله تحت عناوین مختلف بودجه هایی برای حمایت از تولید درنظر گرفته می شود، پس نتیجه آن چه می شود؟! باید پاسخ داد که متأسفانه به سبب عدم اشراف و نظارت هدفمند در امر حمایت های مختلف از تولید و تولیدکنندگان موثر، همواره این تسهیلات به صورت رانت و یا عدم تناسب با میزان فعالیت تولیدی به هدر می رود و ماحصلی درپی نخواهد داشت.
اما در روی دیگر سکه نیز باید به مانع زدایی های مختلف اعم از قانونی و غیر قانونی اشاره داشت. بعضاً مسئولان دربخش های مختلف به سبب بروز فسادهای مختلف در امر تولید به جای آفت کشی از درخت، آن را قطع می کنند. و یا با وضع قوانین دست و پاگیر عملاً فرصت و رغبتی برای تولید کننده باقی نمی گذارند که بخواهد به امر تولید اهتمام ورزد.
 اغراق نیست که اگر بگوییم بیشترین سهم در کاهش تولید و سرمایه گذاری تولیدی را باید در قوانین سلیقه های و دست و پاگیر دانست .
برطرف کردن موانع موجود و تسهیل سازی واقعی امور و فراهم سازی شرایط برای تولید کنندگان خرد و کلان می تواند جانی به این اقتصاد از پا افتاده بدهد. درغیر این صورت هر روز باید زمین گیرتر شدن اقتصاد کشور بود.