مرحله بعد از "شکست" چه خواهد بود...

سرمقاله

طی دو روز گذشته و پس از عدم تصویب قطعنامه پیشنهادی آمریکا درمورد تمدید تحریم تسلیحاتی ایران در شورای امنیت، برخی رسانه ها و سیاسیون شیپور پیروزی زدند، به گونه ای که گویا همه چیز تمام شده و از این پس آمریکا به انزوای جهانی فرو خواهد رفت و ما دنیا را با خود همراه ساخته ایم!.

مرحله بعد از "شکست" چه خواهد بود...

 

طی دو روز گذشته و پس از عدم تصویب قطعنامه پیشنهادی آمریکا درمورد تمدید تحریم تسلیحاتی ایران در شورای امنیت، برخی رسانه ها و سیاسیون شیپور پیروزی زدند، به گونه ای که گویا همه چیز تمام شده و از این پس آمریکا به انزوای جهانی فرو خواهد رفت و ما دنیا را با خود همراه ساخته ایم!.
در این که یک ابرقدرت جهانی نتواند همراهی اعضای شورای امنیت را با خود داشته باشد، یک اتفاق معناداری است که باید ظاهر و باطن آن را مورد توجه قرار داد. آری، آمریکا به جز جمهوری دومینیکن نتوانست آرای دیگر اعضای شورای امنیت را به دست آورد و این یک پیام برای دولت ایالات متحده داشت که بیانگر عدم موافقت جهانیان برای افزایش تنش ها و برهم زدن چارچوب توافقات بین المللی(برجام) است. لذا نمی توان این پیام را به عنوان یک پیروزی برای خود تلقی کنیم چرا که در حقیقت کشورهای عضو با آرای خود، از منافع و مصالح کشورشان و اوضاع جهانی دفاع کردند، و نه از ایران. اما نکته دوم که بسیار با اهمیت است، بی توجهی به بطن حرکت آمریکا در شورای امنیت بود. دولت آمریکا خوب می دانست که این قطعنامه رای نخواد داشت و حداقل خوب می دانست که از سوی روسیه و چین وتو خواهد شد. اما با این اقدام مسیر را برای اقدامات تک محوری خود باز کرد. امریکا در قضیه حمله عراق نیز با مخالفت اعضای شورای امنیت مواجه شد، اما دولت بوش پسر اعلام کرد براساس منافع و امنیت ملی آمریکا این اقدام را انجام خواهد
 داد.
حال نیز آمریکا به همان روش سابق عمل خواهد کرد و در اولین قدم خود اعلام کرده است که به زودی "عملیات ماشه" را اجرایی خواهد کرد و تمامی تحریم های ایران را به صورت فردی و به همراهی متحدان منطقه ای اجرایی خواهد کرد.
 اگر گمان کنیم آنها که در شورای امنیت رای ممتنع دادند و در تصویب قطعنامه آمریکایی همراهی نکردند، به کمک ما خواهند آمد سخت در اشتباهیم. چرا که اقتصاد خصوصی غرب، چیزی ورای خواست دولت هاست و حتی اگر اختیار امورشان در دست دولت ها بود نیز، آنها هیچگاه منافع خود را به خطر نمی انداختند و با آمریکا سرشاخ نمی شدند. کما اینکه تاکنون نیز مشاهده کردیم که آمریکا به تنهایی با خروج از برجام تمامی تحریم های لغو شده را به اجرا در آورد و شرکت های تجاری و صنعتی نیز از آن تبعیت  کردند.
لذا عقل حکم می کند به جای مطرح کردن مسئله پیروزی و شکست در عرصه بین الملل، درصدد کاهش تنش ها و استفاده از فرصت های پیش آمده باشیم. حتی اگر اتفاق اخیر را به حساب ضعف دیپلماسی آمریکا بگذاریم، باید از این نقطه ضعف در جهت تقویت دیپلماسی خود استفاده کنیم و روابط خود با جهان و کشورهای منطقه را مستحکم نماییم.

hamidasgari2020@yahoo.com